Malware: soorten, voorbeelden en preventie

Ontdek wat malware is, waarom het een bedreiging vormt voor bedrijven en hoe u het kunt detecteren, voorkomen en verwijderen. Lees meer over de nieuwste malwaretrends, praktijkvoorbeelden en best practices voor veilige bedrijfsvoering.

Wist u dat Google elke week ongeveer 50 websites met kwaadaardige code identificeert? Hoewel dit aantal misschien klein lijkt, is het belangrijk om te beseffen dat de daadwerkelijke hosts van malware ongeveer 1,6% van deze gescande sites uitmaken, ofwel ongeveer 50 gecompromitteerde domeinen per week. Voor zowel bedrijven als de gemiddelde internetgebruiker maken deze cijfers duidelijk dat er overal op het web gevaren op de loer liggen. Het identificeren van nieuwe sites die binnenkort de bron van een malware-aanval kunnen worden, blijft een uitdaging voor organisaties.

Tegenwoordig is de term malware, of kwaadaardige software, een algemene term die alle programma's omvat die zijn ontworpen om gegevens te stelen, normale functies te beschadigen of te onderbreken, en ongeoorloofde activiteiten uit te voeren om de controle over de bronnen over te nemen. Begrijpen wat malware is, is veel meer dan een eenvoudige technische vraag. het is de sleutel tot het begrijpen van hoe hedendaagse bedreigingen bestaan. Nieuwe varianten van bedreigingen vereisen nieuwe oplossingen, van dagelijkse updates van malwarescanners tot geavanceerde dreigingsinformatie.

Dit artikel is bedoeld om een uitgebreid inzicht te geven in malware en de maatregelen die organisaties moeten nemen om dergelijke risico's voor hun digitale bronnen te vermijden of tot een minimum te beperken.

In dit artikel behandelen we het volgende:

1. Eenvoudige definitie van malware
2. Gedetailleerde soorten malware (virussen, wormen, Trojaanse paarden en meer)
3. Hoe kwaadaardige software onder de oppervlakte werkt
4. Veelvoorkomende infectievectoren, van phishing-e-mails tot verwijderbare media
5. Enkele malware-aanvallen uit de praktijk en hun gevolgen voor bedrijven
6. Richtlijnen voor detectie, preventie, verwijdering van malware en best practices
7. Enkele slotopmerkingen over het versterken van de verdedigingsmechanismen van de organisatie

Aan het einde begrijpt u wat malware is, hoe u infectie kunt voorkomen, hoe u op malware kunt controleren en hoe u moet handelen als u geïnfecteerd bent. Laten we dus beginnen met een korte definitie van de term 'malware' en de rol ervan in de hedendaagse wereld van IT-beveiliging.

Wat is malware? Een eenvoudige uitleg

Kort gezegd is malware software die is ontworpen om schade aan te richten en ongeoorloofde toegang te verkrijgen tot een computer en de bronnen daarvan. De term malware omvat alle vormen, variërend van virussen die uw bestanden infecteren tot geavanceerde trojans die in het geheim informatie stelen. Hoewel de vraag "Wat is malware?" vaak vrij beperkt wordt beantwoord (mensen denken bijvoorbeeld alleen aan virussen), is "malware" een zeer brede term. Het omvat wormen, ransomware, keyloggers en adware die allemaal op verschillende manieren werken om zich te verspreiden of te verbergen.

Opvallend is dat malware-infecties niet alleen Windows-computers treffen. Hoewel het minder vaak voorkomt, wordt Mac-malware ook steeds populairder naarmate het aantal Apple-gebruikers toeneemt. De aanvallers weten dat elk platform zijn kwetsbaarheden heeft, dus creëren ze op maat gemaakte aanvallen. In dit geval gaat de vraag 'Wat is malware?' veel verder dan alleen virussen, ongeacht of iemand een Windows-, Apple- of Linux-gebruiker is, en maakt het ons bewust dat we voorzichtig moeten zijn met al onze apparaten.lt;/p>

Ten slotte betekent het definiëren van malware ook dat we accepteren dat het een dynamische bedreiging is die voortdurend in ontwikkeling is. Er duiken dagelijks nieuwe varianten op, die hun methoden aanpassen om detectie te omzeilen. Voor iedereen die een klein bedrijf of een grote organisatie leidt, is het cruciaal om de definitie van malware te kennen om de juiste verdediging op te bouwen. De eerste stap om de dreiging tegen te gaan, is inzicht krijgen in de omvang van het probleem.

Soorten malware

De noemer malware omvat diverse programma's, elk met hun eigen gedrag, infectiemechanismen en destructieve potentie. Wanneer mensen vragen naar de betekenis van malware, denken ze aan virussen, maar dat is nog maar het begin.

Het is belangrijk dat bedrijven de verschillende categorieën malware begrijpen om hun beveiligingsmaatregelen te kunnen verbeteren. Hieronder bespreken we enkele van de meest voorkomende categorieën.

1. Virussen: Virussen zijn programma's die zijn ontworpen om zich aan andere programma's of bestanden te hechten en vervolgens kopieën van zichzelf te maken wanneer het hostbestand wordt uitgevoerd. In het verleden waren virussen de eerste malware die in de geschiedenis van malware werd geïdentificeerd. Ze kunnen bestanden beschadigen, de prestaties van de computer vertragen of een toegangspoort creëren voor andere malware-infecties. Bij moderne malwaredetectie wordt gebruikgemaakt van handtekeningdatabases om dergelijke fragmenten op te sporen, hoewel geavanceerde vormen van malware hun aanwezigheid kunnen verbergen.
2. Wormen: Wormen zijn niet zoals virussen, omdat ze geen hulp van de gebruiker nodig hebben om zich te verspreiden. Ze repliceren zichzelf en verplaatsen zich van het ene netwerk naar het andere door gebruik te maken van bestaande of open poorten in protocollen of systemen. Hun vermogen om zichzelf te repliceren maakt ze bijzonder gevaarlijk, omdat een heel bedrijfsnetwerk binnen enkele uren kan worden overweldigd. Dit zijn snel bewegende digitale stammen die kunnen worden bestreden met snelle malwarescans en tijdige patches.
3. Trojaanse paarden: Een Trojaans paard verschijnt in de vorm van een applicatie die de gebruiker vrijwillig downloadt of een gewoon bestand. Eenmaal geactiveerd, voeren ze kwaadaardige acties uit, zoals het stelen van inloggegevens of het creëren van achterdeurtjes. Hoewel Trojaanse paarden niet altijd destructief zijn en hun destructieve eigenschappen niet altijd openlijk tot uiting komen, blijven ze een stap in de ontwikkeling van complexere malware-aanvallen. Trojaanse paarden, die vaak worden gebruikt in combinatie met stealth en misleiding, worden beschouwd als een van de gevaarlijkste subcategorieën van malware voor bedrijven die zichzelf niet goed beschermen.
4. Ransomware: Ransomware vergrendelt de bestanden of het hele systeem van het slachtoffer en eist een bepaald bedrag (in de meeste gevallen cryptovaluta). Enkele van de bekendste virussen in deze categorie zijn WannaCry en Petya, die wereldwijd voor opschudding zorgden. Ransomware is een van de financieel meest destructieve cyberdreigingen vanwege de downtime die het veroorzaakt, het losgeld en de impact op het merk. Bedrijven passen gelaagde malwarebeschermingsmaatregelen toe, zoals het gebruik van offline back-ups, betere firewalls en het voorlichten van gebruikers.
5. Spyware: Spyware spioneert in het geheim de acties van de gebruiker, registreert toetsaanslagen, browsegeschiedenis of andere informatie. Op deze manier kunnen cybercriminelen alles verkrijgen, van inloggegevens tot andere gevoelige bedrijfsinformatie. Deze heimelijkheid maakt het uiterst schadelijk, omdat slachtoffers lange tijd niet weten dat ze zijn gehackt. Deze inbraken kunnen worden voorkomen door regelmatig malware te scannen en de activiteiten van het systeem te controleren op verdacht gedrag.
6. Adware: Adware onderbreekt gebruikers door hen pop-upadvertenties te tonen of het verkeer om te leiden naar pagina's met advertenties om inkomsten te genereren. Hoewel adware vaak wordt beschouwd als een van de minst gevaarlijke soorten malware, kan het de prestaties en efficiëntie negatief beïnvloeden. Erger nog, deze advertenties kunnen leiden naar andere kwaadaardige domeinen, waardoor de veiligheidsrisico's nog verder toenemen. Een goede browserbeveiliging en echte advertentieblokkers helpen het probleem van adware te verminderen.
7. Rootkits: Rootkits worden, zoals de naam al aangeeft, op rootniveau van een systeem uitgevoerd en geven de aanvallers volledige controle over het systeem. Ze verbergen processen, onderscheppen systeemaanroepen en kunnen ook de meeste conventionele malware-analysetools omzeilen. Rootkits zijn moeilijk te detecteren of te verwijderen als ze eenmaal zijn geïnstalleerd, en om deze reden worden ze door professionals op het gebied van cyberbeveiliging als gevaarlijke malware beschouwd. Scannen op kernelniveau en BIOS/firmwarecontroles zijn vaak de laatste verdedigingslinies.
8. Keyloggers: Een keylogger is een vorm van spyware die alle toetsaanslagen op een systeem registreert en naar een externe site verzendt. Gevoelige informatie zoals wachtwoorden, financiële gegevens en berichten kunnen gemakkelijk door de hacker worden ingevoerd. Hoewel ze legaal kunnen worden gebruikt, bijvoorbeeld in gevallen zoals ouderlijk toezicht of bedrijfsmonitoring, worden keyloggers beschouwd als een van de gevaarlijkste vormen van spyware. Deze stille inbraken worden voorkomen door het gebruik van meervoudige authenticatie en het installeren van anti-keyloggersoftware.
9. Botnets: Een botnet is een verzameling apparaten die zijn geïnfecteerd door kwaadaardige software die wordt beheerd door een cybercrimineel. Botnets zijn in staat om op grote schaal malware-aanvallen uit te voeren, spam te versturen of zelfs een DDoS-aanval uit te voeren. Elk van de geïnfecteerde machines, een 'zombie' genoemd, draagt bij aan het gebruik van zijn verwerkingskracht. Detectie en segregatie van botnetactiviteiten zijn essentieel voor de preventie van malware, aangezien deze in zeer korte tijd kunnen worden gecoördineerd in een organisatie die daar niet op is voorbereid.
10. Mac-malware: Mac-malware richt zich op Apple-systemen vanwege de mogelijkheid om platformspecifieke zwakke plekken te exploiteren. Het kwam in het verleden minder vaak voor dan bij Windows en is gegroeid in lijn met het marktaandeel van Apple. Van trojans die typische macOS-applicaties nabootsen tot adware die in installatieprogramma's is gebundeld, Mac-malware ondermijnt het vertrouwen in de veiligheid van Apple-apparaten. Het is cruciaal om ervoor te zorgen dat de systemen up-to-date zijn en om Mac-malwarescanneroplossingen te implementeren.

Hoe werkt malware?

Malware is niet iets dat gewoon sluimert, maar probeert actief voet aan de grond te krijgen, die positie te behouden en zich soms zelfs te vermenigvuldigen. Door te begrijpen hoe malware onder de oppervlakte werkt, kunnen beveiligingsmedewerkers betere strategieën ontwikkelen om malware te bestrijden. Bij het definiëren van 'Wat is malware?'

is het noodzakelijk om de strategieën te noemen die kwaadaardige code gebruikt om toegang te krijgen tot het doelsysteem. Hieronder bespreken we zes factoren die de operationele levenscyclus van malware beschrijven.

1. Initiële infectievector: Een virus heeft een toegangspunt nodig, bijvoorbeeld een e-mailbijlage, een link op een website of een verwisselbaar station. Zodra het slachtoffer het bestand of de link opent, wordt het programma geactiveerd en maakt het zich klaar om schade aan te richten. Phishing is nog steeds wijdverbreid en de basisaanpak aanpak is om de gebruikers te misleiden zodat ze de payload installeren. Deze fasen zijn cruciaal als het gaat om de preventie van malware als samenleving.
2. Privilege-escalatie: Zodra de malware het systeem is binnengedrongen, krijgen veel van deze programma's een hoger toegangsniveau tot het systeem door meer privileges te verkrijgen. Door misbruik te maken van een zwakke plek of door ongeoorloofde toegang tot machtigingen te verkrijgen, krijgt malware verhoogde privileges van een normale gebruiker tot een beheerder. Trojaanse paard-code kan zich bijvoorbeeld verbergen in de systeemservice. Dit vergroot de mogelijkheid van de omvang van de schade die kan worden aangericht, en daarom is vroege identificatie van malware belangrijk.
3. Onopvallendheid en persistentie: Malware moet zich verbergen om onopgemerkt te blijven en niet zo snel mogelijk te worden gedetecteerd. De polymorfe varianten wijzigen de codesignaturen tijdens runtime en de geavanceerde rootkits wijzigen systeemaanroepen om processen te verbergen. Herinstallatie na het opnieuw opstarten kan worden uitgevoerd via bijvoorbeeld registervermeldingen of kernelhooks. Dit vormt met name een grote uitdaging voor organisaties met veel activiteiten, omdat de malware op de achtergrond draait en niet gemakkelijk kan worden gedetecteerd of verwijderd.
4. Communicatie met Command-and-Control (C2)-servers: Sommige malware communiceert met externe servers voor verdere instructies of om gegevens over te dragen. Dit heen-en-weer-verkeer kan worden opgenomen in normaal HTTP/HTTPS-verkeer en kan alleen gemakkelijk worden onderscheiden door middel van diepgaande pakketanalyse. Van alle botnets worden C2-kanalen op grote schaal gebruikt om grootschalige campagnes te coördineren. Door verbindingen met bepaalde domeinen te blokkeren en uitgaande verbindingen te filteren, kan de operationele keten van malware worden verstoord.
5. Gegevensdiefstal en -misbruik: Bij geavanceerde aanvallen ontfutselt het virus waardevolle gegevens, zoals gelddocumenten, octrooien of identificatiegegevens. Vervolgens worden deze naar buiten verzonden. Deze stap vormt de kern van veel van de huidige malware-aanvallen, met als doel winst te maken met de geïnfecteerde systemen of waardevolle informatie te verkrijgen. Een goed gestructureerde detectiesuite met realtime waarschuwingen verkort de tijd die aanvallers nodig hebben om het netwerk te infiltreren en gegevens te extraheren.
6. Zelfreplicatie of verdere verspreiding: Sommige bedreigingen, zoals wormen, verspreiden zich snel binnen het lokale netwerk en maken gebruik van niet-gepatchte systemen. Sommige zorgen voor laterale bewegingen: nadat één eindpunt is geïnfiltreerd, zoekt de malware naar meer doelen. Deze cyclische verspreiding laat zien hoe een eerste verkeerde zet kan leiden tot een volledige malware-infectie. Preventie is ook de beste manier om met deze uitbreidingen om te gaan en dit kan alleen door zeer waakzaam te zijn op alle knooppunten.

Veelvoorkomende manieren waarop malware zich verspreidt

Weten hoe malware in een systeem terechtkomt, is de eerste stap om dit te voorkomen. Hoewel bepaalde methoden om een organisatie te infiltreren al algemeen bekend zijn, worden er voortdurend nieuwe en verbeterde methoden ontwikkeld.

Dit zijn enkele van de meest gebruikte kanalen waarmee een organisatie de verspreiding van malware in kaart kan brengen, wat hen helpt te begrijpen hoe ze dit kunnen voorkomen. In het volgende gedeelte leggen we zes veelvoorkomende infectieroutes uit.

1. Phishing-e-mails: Phishing blijft de meest voorkomende vorm van aanval, waarbij gebruik wordt gemaakt van bijlagen of links in valse e-mails die malware bevatten. Onschuldige mensen in het bedrijf kunnen een geïnfecteerde e-mailbijlage openen, wat leidt tot een malware-aanval. Zelfs de meest voorzichtige gebruikers kunnen worden misleid als het phishing-aas erg verleidelijk is. Het eerste beschermingsniveau is het juiste gebruik van filters op de bedrijfsmail en het opleiden van medewerkers.
2. Drive-by downloads: Als er kwetsbaarheden bestaan, wordt er code op de achtergrond uitgevoerd zodra de bezoeker door een gecompromitteerde of kwaadaardige website navigeert, en begint een malwarescan van het systeem van de bezoeker. De meeste drive-by-aanvallen zijn gebaseerd op oude plug-ins of kwetsbaarheden in software. Ze benadrukken de noodzaak om regelmatig patches bij te werken en browserplug-ins te gebruiken die scripts blokkeren. Eén verkeerde klik kan een normale surfsessie op het web veranderen in een gevaarlijke malware-infectie.
3. Verwisselbare media: Bestanden kunnen worden geplaatst op USB-sticks, externe harde schijven of zelfs SD-kaarten, die andere uitvoerbare bestanden bevatten. Auto-run-functies starten automatisch programma's wanneer ze op een computer worden aangesloten en kunnen ook andere verborgen programma's activeren. Dit wordt nog steeds veel gebruikt bij supply chain-aanvallen, waarbij werknemers geïnfecteerde apparaten van het ene punt naar het andere verplaatsen. Het is gebruikelijk dat organisaties een beleid hebben dat vereist dat alle externe media op malware worden gecontroleerd voordat ze op het bedrijfsnetwerk worden aangesloten.
4. Malvertising: Bij deze techniek worden kwaadaardige codes geïnfiltreerd in legitieme advertentienetwerken. Dit is vooral het geval omdat gebruikers gerenommeerde nieuws- of e-commercesites bezoeken en mogelijk nooit weten dat er een kwaadaardige advertentie aanwezig is. Dit kan ertoe leiden dat ze op de advertentie klikken, waardoor ze naar verborgen exploitkits worden geleid die hun apparaat ongemerkt infecteren. Deze zijn moeilijk te detecteren omdat ze minder snel worden gesignaleerd door adblockers en strenge beveiligingsmaatregelen van internetbrowsers.
5. Softwarebundels: Malware kan soms worden gedownload in de vorm van extra's bij andere legitieme software of zelfs gekraakte software die op illegale websites te vinden is. Het is heel gewoon geworden dat gebruikers gratis programma's downloaden en vervolgens merken dat ze trojans, adware of andere malware installeren. Deze "bundeling" tactiek richt zich op kostengevoeligheid en kan zich snel verspreiden via persoonlijke of zakelijke netwerken. Downloaden van officiële bronnen en het scannen van de installatieprogramma's met een malwarescanner kunnen het risico aanzienlijk verminderen.
6. Exploitkits en netwerkscans: Criminelen gebruiken vaak scripts om op internet te zoeken naar kwetsbare doelwitten, zoals onbeveiligde servers of onjuist geconfigureerde diensten. Deze worden misbruikt door kits die stiekem kwaadaardige code in deze kwetsbaarheden implanteren. Nadat ze het oorspronkelijke systeem zijn binnengedrongen, verschuiven de criminelen hun aandacht horizontaal om andere systemen aan te vallen. De bedreigingen op netwerkniveau vereisen een snelle patchstrategie en een goede inbraakdetectie voor grote bedrijven in de bedrijfswereld.

Praktijkvoorbeelden van malware-aanvallen

Het analyseren van veelbesproken malware-aanvallen kan nuttig zijn om mogelijke schade, maatregelen om deze te beperken en het niveau van paraatheid binnen organisaties in kaart te brengen. Uit daadwerkelijke gebeurtenissen kunnen bedrijven leren hoe ze hun bescherming kunnen verbeteren.

Hier volgen vijf praktijkvoorbeelden van malwarecampagnes uit gepubliceerde rapporten over daadwerkelijke gebeurtenissen, waarin wordt uitgelegd hoe en waarom ze hebben plaatsgevonden.

1. BlackCat (ALPHV) 2.0 (2023): BlackCat, ook wel ALPHV genoemd, begon in 2023 met een 2.0-versie van de ransomware die de versleutelingssnelheid en anti-analysecapaciteiten verbeterde. Deze nieuwe variant viel productiebedrijven en kritieke infrastructuur aan en eiste losgeld in de miljoenen dollars. Doelen kregen nieuwe stealth-functies, zoals payloads in het geheugen die niet door antivirussoftware kunnen worden gedetecteerd. Het vermogen om malware snel te detecteren en op incidenten te reageren was dus essentieel om de verliezen als gevolg van operationele verstoringen tot een minimum te beperken.
2. LockBit 3.0 Surge (2023): De LockBit ransomware-bende maakte zijn debuut met versie 3 van de malware, die beschikt over geheel nieuwe versleutelingstechnieken die anti-malwareprogramma's niet kunnen ontcijferen. In de loop der jaren werden veel juridische en financiële bedrijven wereldwijd het doelwit van zijn spear-phishingaanvallen. LockBit 3.0 is zo ontworpen dat het social engineering combineert met het gebruik van zero-day exploits om e-mailfilters te omzeilen. Zoals de brancheanalisten benadrukten, zijn de aanvallen een perfect voorbeeld van hoe patchbeheer en gebruikerstraining essentieel blijven om malware-aanvallen te voorkomen.
3. Royal Ransomware (2023): Royal Ransomware heeft zichzelf in 2023 omgedoopt tot Blacksuit en was voornamelijk actief in het midden van 2024. Het trof zorginstellingen in Europa en Noord-Amerika. Met behulp van gestolen VPN-inloggegevens konden de aanvallers volledige controle krijgen met behulp van PowerShell-scripts om vervolgens bestandsversleutelende malware te verspreiden. Als gevolg van de hoge losgeld eisen werd de patiëntenzorg ernstig verstoord doordat de gegevens van ziekenhuizen waren gecompromitteerd. Deze specifieke gebeurtenis bracht aan het licht hoe een enkele login kan leiden tot een grote malware-aanval en leidde tot een discussie over multi-factor authenticatie en zero-trust netwerken.
4. RansomEXX "Data Double Extortion" (2018): RansomEXX heeft zichzelf een nieuwe naam gegeven met de nieuwe tactiek van 'data double extortion',' waarbij zowel bestanden worden versleuteld als wordt gedreigd met het vrijgeven van gestolen gegevens als er niet wordt betaald. In de loop der jaren bleken verschillende fabrikanten en lucht- en ruimtevaartbedrijven getuige te zijn van bijzonder ernstige incidenten. Hackers geven bijvoorbeeld gedeeltelijk informatie over het bedrijf vrij met de bedoeling het bedrijf te dwingen te betalen. Dit maakte het belang van goede maatregelen voor gegevensback-ups en uitgebreide malwarecontroles nog groter, zodat hackers überhaupt niet in het bezit kunnen komen van de informatie.

Effecten van malware op systemen en organisaties

Malware kan variëren van kleine prestatieverminderingen tot volledig gegevensverlies, en dat maakt het zo gevaarlijk. Voor bedrijven leiden dergelijke gevolgen tot financieel verlies, reputatieschade en juridische problemen.

Of een computer nu is geïnfecteerd door een virus, worm of geavanceerde trojan, de gevolgen kunnen behoorlijk destructief zijn. Hieronder volgen vijf aspecten die de ernst van een malware-aanval beschrijven:

1. Systeemuitval: Ransomware of het kapen van zware bronnen kan ervoor zorgen dat het hele netwerk crasht, wat gevolgen heeft voor de productie en de productiviteit van werknemers. Elk uur downtime staat gelijk aan gederfde inkomsten, gemiste deadlines en ontevreden klanten. P2P-sharing is ook een no-go, omdat het de deur openzet voor kwaadaardige software om het systeem binnen te dringen en te vertragen, zelfs de 'minder ernstige' soorten, zoals adware, die CPU-tijd verbruiken. Dit is de reden waarom malwarepreventie niet alleen een operationele noodzaak is, maar ook een strategische noodzaak die rechtstreeks van invloed is op de bedrijfscontinuïteit.
2. Diefstal van gegevens: Spyware, trojans of rootkits kunnen gemakkelijk informatie stelen, waaronder financiële informatie of andere intellectuele eigendom. Eenmaal gestolen, kan deze informatie op de zwarte markt worden verkocht of door concurrenten worden gebruikt voor spionage. Naast de bovengenoemde verliezen zijn er ook boetes voor niet-naleving die kunnen voortvloeien uit datalekken als persoonlijke informatie in gevaar komt. Versleuteling en effectieve malwaredetectie zijn de manieren om deze risico's tot een minimum te beperken.
3. Financiële sancties en losgeldkosten: Organisaties die door ransomware worden getroffen, worden gedwongen hoge bedragen te betalen, variërend van zes tot zeven cijfers, om weer toegang te krijgen tot de vergrendelde systemen. Betalen is geen garantie dat alle verloren gegevens worden teruggekregen of dat de gestolen informatie vertrouwelijk blijft. Naast het losgeld kunnen ook andere boetes in verband met gelekte gegevens oplopen. Betalen voor back-ups en malwareverwijderingsdiensten is veel goedkoper dan toegeven aan de eisen van cybercriminelen voor losgeld.
4. Aangetast vertrouwen van klanten: Klanten verstrekken hun gegevens aan organisaties en verwachten dat deze gegevens niet aan andere partijen worden bekendgemaakt. Wanneer bekend wordt dat er een malware-aanval heeft plaatsgevonden, neemt het vertrouwen in de beveiligingsmaatregelen binnen het bedrijf af. Het is niet eenvoudig om het vertrouwen van gebruikers terug te winnen als hun persoonlijke of financiële gegevens zijn gecompromitteerd. Er is niets mis mee om regelmatig malwarescans uit te voeren en open te zijn over incidenten in de ogen van klanten.
5. Reputatieschade: Naast het vertrouwen van klanten kunnen ook partnerschappen en aandeelhouders worden getroffen, aangezien een bedrijf te maken kan krijgen met een ernstige inbreuk op de beveiliging. Deze fouten worden uitgebuit door concurrenten, die gaan twijfelen aan het vermogen van een bedrijf om waardevolle middelen te beschermen. De berichtgeving in de media escaleert de situatie en vergroot het aantal infiltraties tot een schandaal. De gevolgen van negatieve berichtgeving in de media blijven nog lang na het onder controle krijgen van malware-infecties voortduren, wat aantoont dat voorkomen beter is dan genezen.

Hoe detecteert u malware op uw apparaat?

Vroegtijdige detectie van malware is belangrijk om te voorkomen dat het hele netwerk wordt blootgesteld aan de malware en daaropvolgende aanvallen. Hoewel stealth betekent dat er geen aandacht op zichzelf wordt gevestigd, zijn er altijd tekenen die op de een of andere manier zichtbaar zijn.

Door deze rode vlaggen vergroten mensen en organisaties hun kansen om dergelijke programma's te vermijden of in ieder geval snel aan te pakken. Hieronder volgen vijf aspecten waarmee rekening moet worden gehouden bij het identificeren van ongebruikelijke activiteiten:

1. Prestatieverlies: Trage prestaties, veelvuldig vastlopen of langdurig laden van programma's kunnen wijzen op de aanwezigheid van kwaadaardige processen. Virussen, rootkits en adware verbruiken vaak CPU- of geheugencapaciteit. Hoewel er veel redenen kunnen zijn voor dergelijke vertragingen, is bij terugkerende vertragingen een malwarescan nodig. Het controleren van systeembronnen is nuttig om activiteiten te identificeren die verband houden met de malware.
2. Onverwachte pop-ups of omleidingen: Adware of browserkapers kunnen advertenties weergeven op het scherm van het slachtoffer of webverkeer omleiden naar ongewenste websites. Maar zelfs legitieme sites kunnen onbereikbaar worden en de gebruiker krijgt te maken met pop-ups. Dit wordt meestal aangegeven door frequente pop-ups of het voortdurend veranderen van de startpagina. Goede antivirussoftware kan ook worden gebruikt om te bepalen of het systeem is geïnfecteerd of niet.
3. Uitgeschakelde beveiligingstools: Sommige geavanceerde malware kan antivirusprogramma's, firewalls of zelfs de bescherming van het besturingssysteem verwijderen of omzeilen zodra het toegang heeft gekregen. Een van de waarschuwingssignalen voor malware is de identificatie van uitgeschakelde beveiligingsservices. Als dergelijke beschermingslagen niet opnieuw kunnen worden ingeschakeld of als ze automatisch worden uitgeschakeld, kan veilig worden geconcludeerd dat het systeem wordt aangevallen door malware. Onderneem onmiddellijk actie door offline scans uit te voeren of gespecialiseerde reddingsmedia te gebruiken.
4. Onbekende processen en services: Zoek naar onbekende processen in Taakbeheer of een andere systeemmonitor die u op uw computer hebt. Soms vermomt de malware de bestandsnamen om het te laten lijken alsof de bestanden tot een vertrouwd programma behoren, maar het geheugengebruik of de CPU-activiteit van het bestand zal verdacht zijn. De bestandseigenschappen moeten worden verzameld en vergeleken met referentiesignaturen van specifieke softwaretypen. Een basisinventarisatie is nuttig om veranderingen aan het licht te brengen die worden veroorzaakt door een worm of andere heimelijke code.
5. Pieken in netwerkactiviteit: Computervirussen, keyloggers, spyware of botnets verzenden enorme hoeveelheden verkeer naar andere servers of systemen. Zelfs als uw netwerkgebruik pieken vertoont terwijl er geen netwerkactiviteit wordt verwacht, kan malware-infectie de oorzaak zijn. Controleer het bandbreedtegebruik of gebruik andere hulpprogramma's voor netwerkbewaking. Malware detecteren in een vroeg stadium van het verkeer is nuttig om bedreigingen te elimineren voordat ze meer schade aanrichten.

Hoe kunt u malware-infecties voorkomen?

Het is gemakkelijker en goedkoper om een malware-inbraak te voorkomen dan om deze achteraf op te ruimen. Tegenwoordig gebruiken organisaties meerdere beschermingslagen, beginnend bij het eindpunt tot en met het opleiden van de werknemers.

Aangezien bedreigingen voortdurend veranderen, verandert ook de manier waarop we ons ertegen verdedigen. Hier zijn vijf belangrijke stappen om u te beschermen tegen kwaadaardige programma's en hun penetratie:

1. Regelmatige software-updates en patches: Toepassingen zoals besturingssystemen, browsers en andere applicaties van derden worden kwetsbaar als ze niet worden bijgewerkt. Er zijn veel redenen waarom cybercriminelen patch notes bestuderen om malware-aanvallen te creëren die gericht zijn op hun slachtoffers. Door updates onmiddellijk te installeren, pakken organisaties bekende kwetsbaarheden aan. Dit wordt gemakkelijker gemaakt door patch-automatiseringstools, aangezien grote vloten in het proces vaak over het hoofd worden gezien.
2. Sterke wachtwoordhygiëne: Een zwak of hergebruikt wachtwoord is een open deur voor trojans en andere vormen van kwaadaardige code die erop uit zijn om inloggegevens te verkrijgen. Gebruik waar mogelijk meervoudige authenticatie. Wachtwoordbeheerders helpen gebruikers bij het maken en onthouden van ingewikkelde wachtwoordzinnen. Door maatregelen te nemen om het inlogproces te versterken, wordt de kans op malware-aanvallen die misbruik maken van inloggegevens aanzienlijk verkleind.
3. Beveiligingstraining voor werknemers: Malware-infecties kunnen worden toegeschreven aan menselijke fouten, zoals het downloaden van geïnfecteerde bestanden of het slachtoffer worden van phishing. Er worden regelmatig bewustwordingssessies over cyberbeveiliging gehouden om ervoor te zorgen dat het personeel zich bewust is van de risico's die gepaard gaan met het openen van e-mails, bijlagen of links van onbekende bronnen. Deze aanpak helpt om het veiligheidsbewustzijn onder het personeel te behouden, omdat ze worden aangemoedigd om ongebruikelijke of verdachte verzoeken in twijfel te trekken. De werknemers blijven dan alert en zijn verantwoordelijk voor het monitoren van de systemen op tekenen van malware.
4. Implementeer gerenommeerde beveiligingsoplossingen: Geavanceerde antivirussoftware, endpointdetectie en -respons en andere oplossingen zoals SentinelOne Singularity voegen een extra beschermingslaag toe tegen aanvallers. Deze oplossingen bieden dynamische scanning, sandboxing en gedragsanalyse van de programma's. De integratie ervan op alle apparaten, inclusief mobiele eindpunten, samen met firewalls en inbraakdetectiesystemen, vormt een sterke buitenste laag.
5. Netwerksegmentatie: Segmentatie van het interne netwerk beperkt laterale bewegingen als een eindpunt is gecompromitteerd. Kritieke servers bevinden zich bijvoorbeeld meestal in beveiligde segmenten die alleen toegankelijk zijn voor bevoegd personeel. Hieronder volgt een beschrijving van een strategie die de omvang van een succesvolle malware-aanval beperkt. Een van de voordelen hiervan is dat zelfs als één segment is geïnfecteerd, de rest niet wordt aangetast, waardoor de omvang van het probleem en de tijd die nodig is om het op te lossen tot een minimum worden beperkt.

Best practices voor bescherming tegen malware

Beveiliging gaat niet alleen over het installeren van patches of het gebruik van antivirussoftware, maar omvat een holistische benadering. Van het opstellen van beleid op bedrijfsniveau tot het gebruik van meerdere beschermingslagen tegen de buitenwereld: best practices zijn ook allesomvattend.

Wanneer deze protocollen worden gestandaardiseerd, vermindert dit de blootstelling waaraan bedrijfsorganisaties kunnen worden blootgesteld. Hieronder vindt u een lijst met vijf best practices die kunnen helpen bij het versterken van de verdediging tegen malware-aanvallen:

1. Principe van minimale rechten: Beperk de toegangsrechten van gebruikers tot alleen die privileges die relevant zijn voor hun rol. Wanneer deze accounts hoge machtigingen hebben, kunnen virussen zich zeer gemakkelijk door het hele netwerk verspreiden. Scheiding van taken en het toepassen van op rollen gebaseerde toegang minimaliseert de impact van dergelijke nadelen. Dit kan samen met andere anti-malwarebenaderingen worden gebruikt om de verspreiding van kwaadaardige code te beperken tot slechts een beperkt aantal systeemcomponenten.
2. Geavanceerde monitoring en logboekregistratie: Effectieve logboekregistratietools en SIEM-oplossingen monitoren netwerkactiviteiten, gebruikersinteracties en applicatielogboeken. Als er tekenen zijn van afwijkingen of meerdere toegangsstoringen, kunnen de eerste tekenen van malware-infecties worden geïdentificeerd aan de hand van deze logboeken. Met name wanneer gegevens van verschillende systemen worden vergeleken, kunnen de beveiligingsteams snel infiltratiepogingen identificeren. Met andere woorden, logboeken kunnen worden beschouwd als een zeer nuttige bron in het incidentresponsproces.
3. Handhaaf veilige coderingspraktijken: Softwareontwikkelaars die in organisaties werken, moeten worden getraind in de coderingsnormen die injectiefouten en bufferoverflows voorkomen. Dit is noodzakelijk omdat kwetsbare apps een eerste toegangspunt vormen voor malware om toegang te krijgen tot een apparaat. Er moeten statische analyses en codebeoordelingen worden uitgevoerd, evenals penetratietests, om te controleren of er geen kwetsbaarheden in nieuwe releases sluipen. Kortom, veilig coderen is de eerste barrière tegen malware-aanvallen die zijn gebaseerd op exploits.
4. Routinematige back-ups: Offsite back-ups worden regelmatig gemaakt en kunnen u snel helpen bij het herstellen van malwarewaarschuwingen, zoals ransomware. De offline opgeslagen kopieën worden niet versleuteld of gewist door de aanvallers, omdat ze zich op een andere locatie bevinden. Deze maatregel vermindert de downtime in geval van een grote infiltratie aanzienlijk. Test het herstel om er zeker van te zijn dat de gemaakte back-up kan worden hersteld en dat de gegevens zonder verlies kunnen worden teruggehaald.
5. Incident Response Playbooks: Noodplannen helpen de verwarring te beheersen die waarschijnlijk ontstaat wanneer een infectie plaatsvindt, door schriftelijke procedures te verstrekken over hoe met de situatie om te gaan. Specificeer de verschillende rollen die moeten worden vervuld, de contactpunten en andere acties, zoals netwerksegmentatie of forensische imaging. Deze preventieve maatregelen zorgen ervoor dat het personeel malware-aanvallen op een zeer efficiënte en beheerste manier kan afhandelen. Het gebruik van playbooks tijdens tabletop-oefeningen helpt om de paraatheid voor daadwerkelijke gebeurtenissen te versterken.

Malware verwijderen: stappen om een geïnfecteerd apparaat te reinigen

Ondanks de aanwezigheid van sterke beveiligingsmechanismen kan malware, als men vastbesloten is, toch in de systemen van een organisatie binnendringen. Als dit wordt vastgesteld, is het belangrijk om snel en grondig te handelen om het probleem in te dammen. Om de vraag "Hoe kom ik van malware af?" te beantwoorden, is het noodzakelijk om een stapsgewijs proces toe te passen, aangezien het simpelweg verwijderen van de bestanden mogelijk niet voldoende is.

Hier zijn vijf stappen die moeten worden gevolgd om het geïnfecteerde apparaat effectief te reinigen:

1. Verbreek de verbinding met het netwerk: Allereerst moet het geïnfecteerde systeem worden losgekoppeld van het netwerk om verspreiding van het virus en gegevenslekken te voorkomen. Dit kan worden gedaan door wifi uit te schakelen of de ethernetkabel uit de computer en de switch te verwijderen. Dit beperkt de gegevensuitwisseling tussen de malware en de command-and-control-servers. Isolatie is de eerste maatregel die moet worden genomen wanneer wordt vastgesteld dat er actieve malware-infecties zijn.
2. Ga naar de veilige modus of herstelomgeving: De veilige modus in Windows of gespecialiseerde reddingsschijven voorkomt dat programma's die wijzigingen in het systeem aanbrengen, automatisch worden gestart wanneer de gebruiker de computer aanzet. Deze omgeving is beperkt, waardoor malwarescanners of hulpprogramma's voor het verwijderen van malware zonder belemmeringen kunnen worden uitgevoerd. In macOS kan dezelfde aanpak ervoor zorgen dat mac-malware minder snel kritieke elementen opnieuw laadt. Het is belangrijk om dit te doen voordat u overgaat tot een grondigere reiniging van het oppervlak of de omgeving.
3. Voer uitgebreide scans uit: Gebruik verschillende virusdetectie-engines of andere tools, zoals SentinelOne Singularity, om te controleren op verborgen code. Voer indien mogelijk een offline scan uit, zodat rootkits die zich kunnen verbergen voor andere processen in het besturingssysteem kunnen worden gedetecteerd. Daarom is het belangrijk om definities bij te werken, zodat de scanners nieuwe vormen van bedreigingen kunnen identificeren, waaronder geavanceerde 'zero-day'-bedreigingen. Op deze manier is er een garantie dat er geen restanten achterblijven wanneer het systeem opnieuw opstart.
4. Bedreigingen verwijderen en in quarantaine plaatsen: De volgende stap is om ze te isoleren of te verwijderen, afhankelijk van het dreigingsniveau op basis van de bovenstaande analyse. Zo wordt voorkomen dat ze schade aanrichten, maar kunnen ze tijdens de quarantaine worden geanalyseerd. Logboeken en geïnfecteerde monsters kunnen echter nuttig zijn voor het afstemmen van detectieregels voor het beveiligingsteam. Het is belangrijk om dit grondig te doen om te voorkomen dat de malware opnieuw verschijnt nadat het systeem opnieuw is opgestart.
5. Patch en herbeoordeel de beveiliging: Na verwijdering moet u alle software bijwerken en opnieuw controleren op resterende problemen. Dit omvat het uitvoeren van firewallcontroles, het inschakelen van de uitgeschakelde beveiligingsopties en het controleren van gebruikersrechten. In geval van een inbreuk, bekijk dan de logboeken om de bron vast te stellen en te controleren of er nog steeds onopgemerkte kwaadaardige code aanwezig is. Door deze gebieden te ontwikkelen, verkleint u de kans op een nieuwe malware-aanval.

Malwareaanvallen voorkomen met SentinelOne

SentinelOne kan verschillende soorten malware opsporen die in IT-systemen en clouddiensten worden aangetroffen. Het kan bedreigingen van binnenuit detecteren en de beste verdedigingsstrategieën implementeren om toekomstige aanvallen te voorkomen.

Singularity Cloud Security is de ultieme CNAPP-oplossing voor het bestrijden van malware in on-premise, cloud- en hybride omgevingen. Het beschikt over een unieke Offensive Security Engine™ en wordt aangedreven door een combinatie van gepatenteerde Storylines™-technologie en Verified Exploit Paths™. Het biedt runtime-bescherming die is ontworpen voor productieomgevingen met bedrijfskritische duurzaamheid. Het is ook gebouwd op de eBPF-architectuur en is 's werelds meest vertrouwde en bekroonde cloudbeveiligingssuite.

Singularity Endpoint biedt autonome bescherming voor eindpunten, servers, mobiele apparaten en aanvalsoppervlakken. Het kan malwareanalyses uitvoeren op machinesnelheid en ransomware, spyware en fileless aanvallen bestrijden.

De kernmogelijkheden van Singularity™ Cloud Security zijn Kubernetes Security Posture Management (KSPM), Cloud Security Posture Management (CSPM), Infrastructure as Code Scanning (IaC), Secret Scanning, AI-SPM, Vulnerability Management, External Attack & Surface Management, Cloud Detection & Response (CDR), Cloud Workload Protection Platform (CWPP), en Cloud Infrastructure Entitlement Management (CIEM).

Conclusie

Het is voor elke organisatie van cruciaal belang om te begrijpen wat malware is, aangezien de dreiging in de moderne wereld steeds groter wordt. Van eenvoudige adware tot onzichtbare rootkits en de verwoestende gevolgen van ransomware: malware in al zijn varianten kan bedrijfsactiviteiten lamleggen. Door te onderzoeken hoe malware in systemen terechtkomt, de eerste tekenen van penetratie te identificeren en beveiligingsmaatregelen te nemen, verkrijgt een bedrijf een concurrentievoordeel ten opzichte van potentiële indringers. Preventie is echter geen waterdichte methode om een systeem vrij van malware te houden – er zijn ook oplossingen voor respons en herstel nodig. Deze gids biedt een duidelijk inzicht in de basisprincipes van malware, hoe deze te voorkomen, te detecteren en te verwijderen om organisaties te helpen. Nu is het aan u.

Bel vandaag nog voor een demo om uw cyberbeveiligingsmaatregelen te verbeteren en uw kritieke middelen te beschermen.

"

FAQs

Wat is malware?

Malware is een stukje kwaadaardige software of een programma dat op de achtergrond van uw infrastructuur kan worden uitgevoerd. Het kan systemen infiltreren, beschadigen of ongeoorloofde toegang verkrijgen. Volgens de traditionele definitie omvat malware virussen, wormen, trojans, ransomware, spyware en andere kwaadaardige componenten. U kunt malware detecteren en verspreiding ervan voorkomen door te begrijpen hoe het zichzelf injecteert, downloadt/uploadt en werkt.

Wat is het verschil tussen een virus en malware?

Een virus is een type malware dat zichzelf infecteert door zich aan bestanden te hechten. Malware is een brede term die virussen, wormen, Trojaanse paarden, ransomware en andere omvat. Alle virussen zijn malware, maar niet alle malware zijn klassieke virussen.

Wat zijn de tekenen dat mijn apparaat is geïnfecteerd met malware?

Geïnfecteerde apparaten werken over het algemeen traag, tonen onverwachte pop-ups, crashen vaak en vertonen ongebruikelijke netwerkactiviteit. Uitgeschakelde beveiligingssoftware, onbekende processen en plotselinge veranderingen in het systeemgedrag zijn ook indicatoren van een malware-infectie. Regelmatige malwarescans en tijdige updates zijn nodig om te scannen en vroegtijdige detectie mogelijk te maken. Dit zorgt voor een effectieve preventie.

Hoe verwijder ik malware van mijn systeem?

Om malware te verwijderen, moet u eerst uw apparaat loskoppelen van het netwerk. Start uw apparaat op in de veilige modus en voer gedetailleerde malwarescans uit met behulp van up-to-date scantechnologieën. Zet gedetecteerde bedreigingen in quarantaine of verwijder ze en installeer vervolgens de nodige patches en updates. Al deze stappen zorgen ervoor dat malware effectief wordt verwijderd en voorkomen herinfecties. U kunt ook SentinelOne gebruiken voor krachtige bescherming tegen malware.

Kan malware mijn persoonlijke gegevens stelen?

Ja, malware kan persoonlijke gegevens stelen met behulp van kwetsbaarheden in het systeem. Malware bestaat uit trojans, keyloggers en spyware die gevoelige gegevens zoals inloggegevens en financiële gegevens stelen. Dergelijke malware-aanvallen worden uitgevoerd om heimelijk gegevens te verzamelen. Om dergelijke malware-aanvallen tegen te gaan, zijn krachtige malwarescans en cyberbeveiligingsstrategieën nodig.

Hoe gevaarlijk is malware?

Malware is gevaarlijk omdat het de systeemprestaties in gevaar brengt, gegevens beschadigt en ongeoorloofde toegang mogelijk maakt. Malware voert ransomware-aanvallen uit, steelt gevoelige gegevens en veroorzaakt financiële verliezen. Malware maakt gebruik van kwetsbaarheden om de veiligheid van personen en organisaties in gevaar te brengen. Malware-analyse, -detectie en -preventie zijn regelmatig nodig om de gevaarlijke effecten van malware tegen te gaan.

Wat zijn de waarschuwingen of tekenen van malware-inbraken?

Malwarewaarschuwingen zijn berichten die wijzen op mogelijke cyberaanvallen en ongebruikelijke systeemactiviteit. Ze kunnen worden weergegeven als pop-ups, waarschuwingen van antivirussoftware of onmiddellijke wijzigingen in de instellingen. Het herkennen van dergelijke waarschuwingen is belangrijk voor vroegtijdige detectie van malware, het uitvoeren van onmiddellijke malwarescans en het nemen van preventieve maatregelen om malware-infecties te voorkomen en uw gegevens te beveiligen.

Krijgen Macs malware?

Ja, Macs kunnen malware krijgen, ondanks hun reputatie op het gebied van beveiliging. Mac-malware maakt gebruik van kwetsbaarheden die uniek zijn voor Apple-apparaten. Hoewel malware-aanvallen op Macs minder vaak voorkomen dan op Windows-computers, neemt het aantal aanvallingen toe. Voor een effectieve detectie en preventie van malware zijn periodieke malwarescans, regelmatige updates en professionele Mac-malwarescanners vereist.

Hoe kan malware uw pc infecteren?

Malware infecteert uw pc via vectoren zoals phishing-e-mails, drive-by downloads, geïnfecteerde verwijderbare media en exploitkits. Binnen het systeem verspreidt malware zich door misbruik te maken van kwetsbaarheden en ongecontroleerde machtigingen. Veilig browsen, regelmatige malwarescans en tijdige patches zijn belangrijke maatregelen om malware op te sporen en infecties te voorkomen.

Krijgen mobiele apparaten malware?

Mobiele telefoons zijn vatbaar voor malware, die kan worden overgedragen via kwaadaardige apps, phishing-URL's of geïnfecteerde netwerken. Mobiele malware infecteert persoonlijke gegevens en vertraagt de prestaties van het apparaat. Regelmatig scannen op mobiele malware, voorzichtig zijn met het installeren van apps en regelmatig updaten zijn noodzakelijk om malware op mobiele telefoons en tablets efficiënt te detecteren en te voorkomen.

Is antivirussoftware malware?

Nee, antivirussoftware is geen malware; het is ontworpen om malware op te sporen, te analyseren en te verwijderen. Malware bestaat uit kwaadaardige code die is ontworpen om systemen te vernietigen, terwijl antivirusproducten bewakers zijn die malwarescans en -analyses uitvoeren. Ze maken gebruik van bijgewerkte malwarebytes, handtekeningdatabases en gedragsalgoritmen om malware efficiënt te detecteren en te verwijderen.