Beperkingsstrategieën om evoluerende cyberdreigingen te bestrijden

Deze blog behandelt de definitie van mitigatie, effectieve strategieën, cyberbeveiligingstechnieken, uitdagingen en best practices om de digitale activa van uw organisatie te beveiligen.

Digitale transformatie is de motor achter innovatie, maar deze transformatie heeft organisaties kwetsbaar gemaakt voor cyberaanvallen. Het risico neemt zeer snel toe in organisaties en vrijwel geen enkele organisatie of onderneming kan het zich veroorloven dit risico te negeren. Ransomware, zero-day-aanvallen, phishing en Distributed Denial of Service (DDoS) zijn enkele van de bedreigingen die zich de afgelopen twee jaar hebben ontwikkeld. Aangezien de bovenstaande bedreigingen voortdurend van vorm veranderen, moeten strategieën om deze risico's tegen te gaan ook voortdurend worden aangepast. Proactieve risicobeperking op het gebied van cyberbeveiliging valt nietniet langer als een andere vorm van verdediging worden beschouwd, maar is het een voorwaarde geworden die een organisatie inherent moet ontwikkelen en onderhouden om digitale activa te beschermen en de continuïteit van het bedrijf te waarborgen.

Dit artikel bespreekt mitigatie, mitigatiestrategieën, technieken en best practices op het gebied van cyberbeveiliging waarmee organisaties bedreigingen effectief kunnen afweren. Later in het artikel worden de soorten cyberdreigingen besproken, de dringende noodzaak van proactieve risicobeperking en tools en technieken om deze dreigingen effectief op afstand te houden.

Inzicht in opkomende cyberdreigingen

Soorten bedreigingen

Cyberdreigingen zijn in de loop der jaren toegenomen en hebben zich ontwikkeld tot een reeks ernstige risico's. De hedendaagse organisaties worden geconfronteerd met verschillende categorieën van dergelijke bedreigingen en zoeken daarom naar manieren om deze risico's te beperken.

1. Malware

Malware is op maat gemaakte software die is ontworpen om computersystemen te verstoren, te beschadigen of ongeoorloofde toegang te verkrijgen. Voorbeelden hiervan zijn virussen, wormen en Trojaanse paarden. Het kan worden gebruikt om gevoelige informatie te stelen of functies te compromitteren. Deze dreiging kan ook worden gebruikt om de impact van het ene elektronische apparaat naar het andere te verspreiden wanneer men naar een bepaald netwerk gaat.

2. Phishing

In het algemeen is phishing een vorm van fraude waarbij het doel vooral is om gevoelige informatie te verkrijgen, voornamelijk inloggegevens of creditcardnummers, door zich voor te doen als een instelling die vertrouwen geniet. De meest voorkomende aanvallen vinden plaats via e-mails of websites die zich voordoen als andere websites om de persoon te misleiden en informatie te verkrijgen.

3. Ransomware

Dit is een type malware dat wordt gebruikt om bestanden van gebruikers te versleutelen en vervolgens een geldbedrag te eisen voor het ontsleutelen van de bestanden. Veel organisaties wereldwijd worden momenteel geconfronteerd met ransomware aanvallen op hun gegevens en bestanden via het internet. Het probleem van vervanging doet zich voor wanneer gegevens worden gegijzeld en er op dat moment geen alternatieven beschikbaar zijn om de bedrijfsvoering voort te zetten.

4. DDoS-aanvallen

Een Distributed Denial-of-Service is een van de krachtigste manieren om het functioneren van het systeem te verhinderen door zoveel verkeer te genereren dat het systeem verzadigd raakt, waardoor het uitvalt en niet meer functioneert. Een DDoS-aanval kan de bedrijfsvoering verstoren en ernstige financiële verliezen veroorzaken, omdat deze de normale werking van netwerken of websites verstoort door ze te overspoelen met meer verkeer dan ze aankunnen.

5. Zero-day exploits

Zero-days zijn beveiligingsfouten die aanvallers misbruiken voordat de leverancier een patch uitbrengt. De tactieken voor het misbruiken van systemen in deze zin zijn bijzonder gevaarlijk omdat ze een systeem in de meeste gevallen weerloos achterlaten. “Zero-day” betekent hier dat er precies nul dagen overblijven voordat de kwetsbaarheid die kan worden misbruikt, wordt verholpen.

Waarom is proactieve mitigatie essentieel?

Proactieve risicobeperking op het gebied van cyberbeveiliging is belangrijk om een organisatie op gelijke hoogte te houden met opkomende bedreigingen. Terwijl incidentrespons reageert op incidenten nadat ze hebben plaatsgevonden, houdt proactief beheer zich bezig met het identificeren en verhelpen van kwetsbaarheden nog voordat ze zich voordoen. Dit vermindert niet alleen de kans op een aanval, maar ook de schade die wordt aangericht als er een plaatsvindt.

Proactieve maatregelen omvatten het regelmatig updaten van software, het hanteren van strenge toegangscontroles, het trainen van medewerkers en het waarborgen van een veel sterkere beveiligingspositie. In organisatorische termen betekent dit dat men proactief kan handelen, kan reageren op bedreigingen en deze kan tegengaan voordat ze zich volledig ontwikkelen tot grote inbreuken of verstoringen.

Soorten risicobeperking

Mitigatiestrategieën op het gebied van cyberbeveiliging zijn er in verschillende vormen of soorten, die elk gericht zijn op het minimaliseren van een bepaald risico. Kennis van het volledig benutten van deze categorieën is zeer nuttig bij het opzetten van een uitgebreide verdedigingsstrategie in een organisatie.

Belangrijkste proactieve mitigatiestrategieën voor cyberbeveiliging

1. Regelmatige software-updates: Het is nuttig om een systeem met up-to-date software te onderhouden en regelmatig te updaten. Regelmatige updates helpen bekende kwetsbaarheden te verhelpen, waardoor de kans dat ze worden misbruikt kleiner wordt. Het is een praktijk die beveiligingslacunes dicht en ervoor zorgt dat aanvallers geen misbruik kunnen maken van verouderde software die op een systeem is geïnstalleerd.
2. Netwerksegmentatie: Door een netwerk op te splitsen in kleinere, afzonderlijke segmenten kan de verspreiding van een aanval worden geïsoleerd en de potentiële schade worden beperkt. Dit draagt verder bij aan het verminderen van ongeoorloofde toegang, dat wil zeggen het minimaliseren van potentiële inbreuken op gevoelige delen van het netwerk.
3. Training en bewustwording van medewerkers: Menselijke fouten zijn verantwoordelijk voor talloze cyberincidenten. Hier kan een continu trainingsprogramma worden ingezet om medewerkers bewust te maken van mogelijke bedreigingen, zoals phishingaanvallen, en manieren om deze te vermijden. Verhoogde bewustwording helpt de kans op succesvolle aanvallen te verkleinen en stelt werknemers in staat om verdachte activiteiten te herkennen en te melden.
4. Multi-factor authenticatie: MFA gaat nog een stap verder door meerdere vormen van controle te vereisen voordat de gebruiker zich aanmeldt. De kans op ongeoorloofde toegang wordt verkleind met multi-factor authenticatie, zeker als één factor, zoals een wachtwoord, gecompromitteerd is. De meest voorkomende vormen van factoren in MFA zijn wat de gebruiker weet (zoals het wachtwoord), wat hij bezit (de beveiligingstokens) of wat hij is (zoals biometrische informatie).
5. Gegevensversleuteling: Vanwege de aard ervan moeten gegevens in gecodeerde vorm worden opgeslagen en verzonden, zodat ze bij onderschepping weliswaar kunnen worden opgehaald, maar zonder de juiste relevantiesleutels niet in een betekenisvolle vorm. Gegevensversleuteling is een proces waarbij gegevens worden omgezet in een voor iedereen onleesbare vorm, behalve voor degenen die daarvoor toestemming hebben, zodat gevoelige gegevens worden verborgen voor onbevoegde gebruikers.

Belangrijke stappen voor het opstellen van een effectief mitigatieplan

Deze belangrijke stappen voor het opstellen van een haalbaar, sterk mitigatieplan worden bereikt door zowel het identificeren als het monitoren van potentiële kwetsbaarheden.

1. Identificatie van kritieke activa

Om de eerste aanpak van het risicobeperkingsplan, dat overeenkomstige risicobeheersingsmaatregelen of -behandelingen omvat, in praktijk te brengen, moet u eerst vaststellen welke activa het grootste risico voor uw organisatie vormen. Dit kunnen onder andere gegevens, intellectueel eigendom en functionaliteitskritische systemen zijn. Het wordt noodzakelijk geacht om vast te stellen wat er moet worden beschermd, zodat er meer inspanningen op het gebied van risicobeperking en middelen naar toe kunnen worden gericht.

2. Identificeer tekortkomingen

Voer een kwetsbaarheidsscan uit om het huidige risico van uw systeem te bepalen. Het is noodzakelijk dat een dergelijke beoordeling uw hele IT-omgeving omvat, dat wil zeggen netwerken, systemen, applicaties en andere. Als u deze kwetsbaarheden eenmaal hebt geïdentificeerd, is het eenvoudig om speciale maatregelen te bedenken om ze te bestrijden.

3. Ontwikkel risicobeperkende strategieën

Er moeten specifieke voorzorgsmaatregelen worden geformuleerd voor de kwetsbaarheden die zijn vastgesteld in verband met de risico's; dergelijke voorzorgsmaatregelen kunnen algemene maatregelen zijn en maatregelen die al zijn opgenomen in het risicobeheerplan van de organisatie.

4. Implementatie van controles

Nadat de strategieën zijn vastgesteld, is de volgende stap om ze in de hele organisatie operationeel te maken. Dit kan echter de integratie van nieuwe technologieën, een herziening van bestaande systemen die in de organisatie zijn geïmplementeerd of een wijziging van bestaande trainingen voor de werknemers vereisen. Implementatie garandeert dat de toegepaste risicobeperkende maatregelen deugdelijk zijn en nauwkeurig worden gecoördineerd.

5. Monitoren en evalueren

Dit soort controles moet routinematig worden uitgevoerd om er zeker van te zijn dat het gekozen mitigatieplan werkt zoals bedoeld voor de beoogde bedreigingen. Het plan moet daarom met vaste tussenpozen worden geëvalueerd in het licht van eventuele bedreigingen en veranderingen in de bedrijfsomgeving en indien nodig worden bijgewerkt. Evaluatie maakt het ook mogelijk om eventuele afwijkingen van het beoogde strategische plan te identificeren en biedt de kans om de nodige correcties aan te brengen.

Effectieve technieken voor risicobeperking

Er zijn verschillende maatregelen die zeer effectief zijn om cyberdreigingen te beperken. Hier volgen enkele effectieve cyberdefensiestrategieën die zowel in het risicobeperkingsproces als in de beperking van mogelijke gevolgen van een aanval zijn opgenomen.

Endpoint-oplossing

Volledige eindpuntbeveiliging is een prioriteit, aangezien eindpunten altijd als eerste worden aangevallen bij een cyberaanval. Geavanceerde oplossingen voor eindpuntbeveiliging kunnen factoren als eerste detecteren en tegelijkertijd de dreiging neutraliseren voordat deze zich over het netwerk verspreidt. Deze oplossingen omvatten vaak realtime monitoring, dreigingsinformatie en geautomatiseerde respons als standaard, waardoor organisaties volledige controle krijgen over hun gegevensbeveiliging.

Intrusion Detection Systems (IDS)

Het IDS registreert activiteiten die het als verdacht beschouwt in het netwerk en genereert een waarschuwing op het moment dat een aanval mogelijk wordt gelanceerd. Als er tijdig wordt gereageerd, kan een bedrijf aanzienlijke schade voorkomen, zowel in termen van omvang als van impact op het bedrijf. Het IDS maakt realtime incidentdetectie en dreigingsanalyse mogelijk in een situatie waarin snelle responsmaatregelen zeer nuttig zijn.

Back-up- en herstelplannen

Het mitigatieproces onderstreept het belang van regelmatige back-ups van gegevens en een herstelplan om de gevolgen van dergelijke ransomware en andere destructieve cyberdreigingen te beperken. In dergelijke gevallen van aanvallen zorgt de maatregel ervoor dat kritieke gegevens met minimale downtime en verlies worden hersteld. Dergelijke back-up plannen moeten echter worden getest op effectiviteit, omdat de functionaliteiten het best worden begrepen in de praktijk.

Uitdagingen bij proactieve mitigatie

Hier volgen enkele bekende moeilijkheden die zich voordoen bij de implementatie van het mitigatieproces:

1. Toewijzing van middelen – Het kost tijd, geld en expertise om uitgebreide mitigatiestrategieën te ontwikkelen en te onderhouden. Organisaties moeten een evenwicht vinden tussen de bescherming van hun kritieke activa en andere operationele prioriteiten, en ervoor zorgen dat de middelen efficiënt worden toegewezen.
2. Ontwikkeling van het dreigingslandschap – Cyberdreigingen blijven zich ontwikkelen en er komen elke dag nieuwe dreigingen bij. In een dergelijke dynamische omgeving moeten organisaties hun mitigatiestrategieën voortdurend aanpassen om effectief te blijven. Het is van cruciaal belang om over actuele informatie over de nieuwste dreigingen en trends te beschikken om een sterke beveiligingspositie te behouden.
3. Evenwicht tussen bruikbaarheid en beveiliging – Ontoereikende beveiligingsmaatregelen kunnen de productiviteit van de gebruikers gemakkelijk verstoren of hinderlijk worden. Dit is altijd een punt van zorg tussen cyberbeveiliging en gebruiksvriendelijkheid. Zorg voor zinvolle werkstrategieën die de beveiliging verbeteren zonder de gebruiksvriendelijkheid al te zeer te schaden.

Best practices voor cyberbeveiligingsplanning

Best practices voor cyberbeveiligingsplanning kunnen, indien geïmplementeerd door organisaties, een grote bijdrage leveren aan het overwinnen van dergelijke hindernissen. Bovendien moeten de mitigatiestrategieën duurzaam en efficiënt zijn.

1. Kies voor een risicogerichte aanpak

Bij het prioriteren van mitigatiemaatregelen wordt gekeken naar het risiconiveau van een gebeurtenis, gevaar of dreiging. Deze aanpak zorgt ervoor dat de meest kritieke kwetsbaarheden als eerste worden aangepakt, waardoor het rendement van uw mitigatiestrategieën wordt gemaximaliseerd. Een risicogebaseerde strategie helpt bij het toewijzen van middelen aan die gebieden met het grootste potentiële effect.

2. Voortdurende monitoring

Implementeer tools om uw beveiliging continu te monitoren, zodat u realtime informatie krijgt over de werkelijke staat van de beveiliging van uw organisatie. Dit maakt vroegtijdige detectie van bedreigingen en maatregelen mogelijk die de kans op een succesvolle aanval verkleinen. Door middel van continue monitoring krijgt u het nodige inzicht in de situatie en kunt u reageren op de sterk toenemende dreiging.

3. Regelmatige audits

Voer regelmatig beveiligingsaudits uit, in de verwachting dat deze de gaten in uw cyberbeveiliging aan het licht zullen brengen. Dergelijke audits omvatten technologie- en procescontroles om de effectiviteit van elk onderdeel van uw beveiligingsstrategie te waarborgen. Regelmatige audits worden uitgevoerd om te controleren hoe effectief bepaalde risicobeperkende maatregelen zijn en om verbeterpunten op specifieke gebieden te identificeren.

4. Samenwerking tussen teams

Cybersecurity is niet alleen een zaak van de IT-afdeling. Voor effectieve risicobeperking moeten andere samenwerkende teams, zoals de IT- en beveiligingsafdelingen, worden betrokken bij de implementatie en integratie van cyberbeveiligingspraktijken in de hele organisatie en alle activiteiten. Een functieoverschrijdende samenwerking verbetert de beveiliging in het algemeen en het vermogen om in realtime op incidenten te reageren.

De beste tools ter ondersteuning van proactieve risicobeperking

Er zijn verschillende tools beschikbaar ter ondersteuning van proactieve risicobeperkingsstrategieën die bedoeld zijn om organisaties niet alleen tegen huidige, maar ook tegen toekomstige cyberdreigingen te beschermen.

1. Firewalls: Firewalls waren en zijn een onderdeel van elke succesvolle cyberbeveiligingsstrategie. Ze worden beschouwd als de eerste beschermingslaag van een netwerk tegen ongeoorloofde toegang. Andere aspecten, zoals deep packet inspection en intrusion prevention, hebben de huidige firewalls verbeterd.
2. Ad Remover-software: Ad Remover-software is een soort antiviruscomponent die tot doel heeft malware op te sporen en uit een systeem te verwijderen. Het helpt ongeoorloofde toegang tot het systeem door virussen, ransomware en andere programmavirussen te voorkomen.  Geavanceerde oplossingen werken in realtime en kunnen een geautomatiseerde diavoorstellingoptie bevatten voor een intensievere scan.
3. SIEM (of Security Information and Event Management): SIEM systemen wijzen op de gegevens uit verschillende beveiligingsgebieden binnen een organisatie en verzamelen en analyseren deze om een beter inzicht te krijgen in de gerealiseerde en potentiële bedreigingen en risico's binnen de organisatie. Een dergelijke integrale evaluatie en interpretatie van patronen en, meer specifiek, opkomende en ongerechtvaardigde afwijkingen wijzen op toekomstige beveiligingsrisico's en maken een snelle reactie mogelijk om de verwachte gebeurtenissen te neutraliseren.

Verschil tussen mitigatie en remediëring

Alvorens de verschillen tussen beide aan te geven, moet worden opgemerkt dat de termen mitigatie en remediëring soms door elkaar worden gebruikt, maar dat beide termen in de context van cyberbeveiliging een verschillende betekenis hebben.

Mitigatie in cyberbeveiliging betekent de preventieve maatregelen die worden genomen om ervoor te zorgen dat men zo dicht mogelijk bij het absolute minimum blijft wat betreft de paraatheid om de blootgestelde risico's aan te pakken. Tot de mitigatiemaatregelen behoren software-updates, toegangscontroles en aangewezen beveiligingstrainingen.

Remediëring in cyberbeveiliging wordt gedefinieerd als het proces van reageren op cyberdreigingen en de maatregelen die moeten worden genomen om de gevolgen van cyberincidenten aan te pakken nadat ze zich hebben voorgedaan. Dit omvat het uitroeien van de effecten van malware, het verzamelen van informatie over het incident en het terugbrengen van het systeem naar de oorspronkelijke toestand van vóór de virusaanval. Het doel van herstelmaatregelen is om de situatie zo snel mogelijk te herstellen en terug te vechten na een aanval.

Functie	Mitigatie	Herstel
Doelstelling	De kans op en impact van cyberdreigingen voorkomen of verminderen.	De gevolgen van een beveiligingsincident herstellen en oplossen.
Type actie	Preventieve maatregelen nemen om aanvallen te voorkomen.	Correctieve maatregelen nemen nadat een inbreuk heeft plaatsgevonden.
Reikwijdte	Pakt potentiële risico's en kwetsbaarheden in alle systemen aan.	Richt zich op het oplossen van de specifieke problemen die door een incident zijn veroorzaakt.
Betrokkenheid bij het proces	Vereist voortdurende monitoring, updates en training.	Wordt alleen geactiveerd nadat een inbreuk is gedetecteerd.
Resultaat	Verbeterde beveiliging, verminderd risico op incidenten.	Herstelde systemen, gepatchte kwetsbaarheden en lessen voor toekomstige preventie.

Detectie en herstel combineren voor succesvolle mitigatie

Cyberbeveiliging kan alleen worden opgelost door middel van detectie, controle en het verhelpen van het ontdekte probleem. Detectie betekent het identificeren van bedreigingen en risico's, terwijl mitigatie betekent dat de impact van de bedreiging wordt vermeden of op zijn minst verminderd. Noodbeheer omvat de aspecten die verband houden met verdere actie nadat een incident zich heeft voorgedaan.

Door deze componenten te integreren, kunnen organisaties een alomvattende aanpak van cyberbeveiliging hanteren om toekomstige inbreuken te voorkomen en bestaande bedreigingen op een efficiënte manier te mitigeren. Een geldige aanpak omvat daarom naast een degelijk beheer en hersteldocument voor dergelijke inbreuken ook voortdurend toezicht en preventieve maatregelen.

Praktijkvoorbeelden van mitigatie

Om het belang van proactieve mitigatie te illustreren, kijken we naar een paar praktijkvoorbeelden waarin deze strategieën met succes zijn geïmplementeerd.

1. De WannaCry-ransomware: WannaCry was een van de grootste ransomware-aanvallen in de moderne geschiedenis, die in 2017 duizenden bedrijven trof. Niettemin konden de deelnemers die hun software hadden bijgewerkt en over betrouwbare back-upfaciliteiten beschikten, de omvang van de dreiging beperken en hun activiteiten hervatten, wat het belang van dergelijke maatregelen onderstreepte. Voortdurende updates en het maken van back-ups bleken van groot belang om te voorkomen dat de aanval nog meer schade aanrichtte.
2. Datalek bij Target: In 2013 werden miljoenen gevoelige, persoonlijke gegevens van klanten van Target openbaar gemaakt als gevolg van een groot datalek. Het lek was te herleiden tot een gehackte externe leverancier. Dit is een voorbeeld van wat een goede, proactieve risicobeperkende strategie moet omvatten in de vorm van robuust leveranciersbeheer en netwerksegmentatie. Een dergelijk lek had kunnen worden verholpen door middel van effectief leveranciersbeheer en netwerksegmentatie.
3. De SolarWinds Supply Chain Attack: De SolarWinds-aanval in 2020 trof de meeste overheidsinstanties en particuliere entiteiten. Dit toonde de noodzaak aan van continue monitoring en vroegtijdige detectie, evenals de noodzaak van een passend incidentresponsplan. De omvang en het effect van de aanval zouden zijn beperkt geweest als er sprake was geweest van effectieve monitoring en respons.

Conclusie

Deze blog had tot doel de basis te leggen voor het opstellen van proactieve mitigatiestrategieën om de steeds veranderende cyberdreigingen te bestrijden. Na bespreking van verschillende soorten cyberdreigingen en de noodzaak van een vroegtijdige reactie, wordt geconcludeerd dat bedrijven efficiënte maatregelen moeten ontwikkelen voor dreigingsanalyse en mitigatie.

Effectieve mitigatie is een cruciaal element om mogelijke gevaren te beperken met proactieve reacties, zoals frequente updates en meervoudige authenticatie, terwijl kwetsbaarheden worden aangepakt en de potentiële schade wordt beperkt als er een aanval plaatsvindt.

Ten slotte werden in het artikel de belangrijkste mitigatiemechanismen besproken die deel moeten uitmaken van een sterke cyberbeveiligingsaanpak. Door deze inzichten toe te passen en hulp in te roepen van cyberbeveiligingsexperts zoals SentinelOne, kan een bedrijf met geavanceerde beveiligingsoplossingen opkomende risico's voorblijven. Het spreekt voor zich dat proactieve mitigatie niet altijd een eenzijdige inspanning is. Het moet continu worden toegepast en omvat waakzaamheid, aanpassing en verbetering in de loop van de tijd. Onze strategieën voor het identificeren van, reageren op en beperken van steeds veranderende cyberdreigingen moeten mee evolueren als we een veilige digitale omgeving willen garanderen.

FAQs

Wat is het belang van proactieve risicobeperking in cyberbeveiliging?

Proactieve risicobeperking zorgt ervoor dat cyberdreigingen nooit plaatsvinden of, in het ergste geval, dat de schade ervan wordt beperkt, waardoor het risico op inbreuken wordt geminimaliseerd en de bedrijfscontinuïteit wordt gehandhaafd. Het zorgt ervoor dat kwetsbaarheden vroeg genoeg worden aangepakt om de potentiële schade te beperken.

Wat is cyberdreigingsbeperking?

Cyberdreigingsbeperking omvat de ontwikkeling en implementatie van strategieën om de impact van cyberaanvallen te voorkomen of te beperken. Het omvat preventieve tools en responsmaatregelen als een manier om de dreigingen te beheren of in te dammen.

Wat betekent het om iets te beperken?

Beperken betekent iets verminderen in mate, intensiteit of ernst door de potentiële schade van een cyberdreiging met betrekking tot cyberbeveiliging te verminderen.

Wat is het verschil tussen mitigatie en preventie?

Beperking is een maatregel met een laag effectiviteitsniveau die na een gebeurtenis wordt genomen en gericht is op het verminderen van de impact van een dreiging als deze zich voordoet. Preventie bestaat uit het nemen van een reeks maatregelen vooraf om het optreden van die dreiging te voorkomen. Beide zijn belangrijk in een beveiligingsstrategie.

Wat zijn de vier mitigatietactieken?

De vier mitigatietactieken zijn:

1. Regelmatige updates van software om kwetsbaarheden te verhelpen.
2. Netwerksegmentatie om het risico op een mogelijke inbreuk te verminderen.
3. Meervoudige authenticatie voor nog veiligere toegang.
4. Training voor medewerkers om hen bewust te maken van bedreigingen.