Cybersecurityincidenten komen steeds vaker voor en worden steeds geavanceerder. Hoeveel moeite u ook doet om uw organisatie tegen cybersecurityincidenten te beschermen, u kunt nooit 100% veilig zijn. Volgens IBM is de gemiddelde tijd om een inbreuk te identificeren 194 dagen en bedragen de gemiddelde kosten van een datalek in 2024 4,88 miljoen dollar. Organisaties moeten daarom waakzaam blijven en voorbereid zijn.
Cybersecurity incident response is een strategische aanpak om een incident te identificeren en de impact ervan te minimaliseren voordat het te veel schade veroorzaakt. Dit is echter alleen zinvol als het op de juiste manier wordt uitgevoerd. In dit bericht definiëren we daarom cybersecurity incident response, de levenscyclus ervan, de uitdagingen van incidentrespons en de best practices voor een effectieve incidentrespons.
Wat is cybersecurity incident response?
Een cybersecurity incidentrespons, in de cybersecuritysector gewoonlijk incidentrespons genoemd, is een systematisch proces voor het detecteren, beheren en beperken van cybersecurityincidenten. Het omvat alles van het detecteren en onderzoeken van een incident tot het herstellen van de gevolgen van het incident. Het doel van cybersecurityincidentrespons is om
- incidenten snel op te sporen,
- deze grondig te onderzoeken,
- de impact van incidenten te beperken en te minimaliseren,
- de schade te beperken, en
- en de status quo op een efficiënte en kosteneffectieve manier herstellen.
Om dit te bereiken, moeten organisaties een goed geplande aanpak hanteren. Laten we vervolgens eens kijken hoe een incidentrespons eruitziet.
Overzicht van de levenscyclus van incidentrespons
Een cyberbeveiligingsincident brengt verschillende risico's en mogelijke gevolgen met zich mee die catastrofaal kunnen zijn voor een organisatie. Bij het omgaan met een cyberbeveiligingsincident is tijd van essentieel belang. Daarom moeten organisaties incidenten strategisch aanpakken. De levenscyclus van incidentrespons fungeert als referentie voor organisaties om zich voor te bereiden op het omgaan met een incident. Deze cyclus behandelt verschillende fasen van incidentrespons en benadrukt de taken die tijdens elke fase moeten worden uitgevoerd. Hoewel sommige organisaties hun aanpak van incidentrespons mogelijk hebben aangepast, kent cyberbeveiligingsincidentrespons zes hoofdfasen.
Wat zijn de zes stappen van NIST (National Institute of Standards and Technology) incidentrespons?
De zes stappen van incidentrespons volgens het National Institute of Standards and Technology zijn als volgt:
1. Voorbereiding
Voorbereiding is de eerste en belangrijkste fase van de incidentresponscyclus, omdat deze de basis vormt voor alle volgende fasen.
Het begint met inzicht in de verschillende bedreigingen waarmee de organisatie te maken heeft en de impact daarvan. Vervolgens ontwikkelt u een incidentresponsplan (IRP) en de standaardprocedures (SOP's) voor het afhandelen van een incident, en een gedetailleerd plan met de rollen en verantwoordelijkheden van elk individu en team en de stappen die moeten worden genomen wanneer zich een incident voordoet, welke teams en belanghebbenden moeten worden geïnformeerd en via welke kanalen, welke tools moeten worden gebruikt, rapportagerichtlijnen en een escalatiekader.
Een ander onderdeel van de voorbereiding is ervoor te zorgen dat de personen die betrokken zijn bij incidentrespons, zijn getraind in het afhandelen van de verschillende soorten incidenten en in het gebruik van de tools en technologieën die ze gebruiken. Het beveiligingsteam of de beveiligingsteams moeten tools voor detectie, onderzoek, beheersing, back-up en herstel opzetten en configureren. Test alle implementaties regelmatig om er zeker van te zijn dat ze naar behoren werken. Evalueer het incidentresponsplan regelmatig om er zeker van te zijn dat het voldoet aan de nieuwste regelgeving en dat het de steeds veranderende bedreigingen aankan.
2. Detectie en analyse
Deze fase omvat het detecteren van een incident, het bepalen of het een echt positief of een vals positief incident is, en het begrijpen van de impact ervan. Wanneer detectiesystemen correct zijn geconfigureerd, activeren incidenten waarschuwingen en ontvangen eerstehulpverleners, meestal analisten, meldingen.
Niet alle waarschuwingen zijn incidenten, het kunnen ook valse positieven zijn. Daarom onderzoeken analisten de waarschuwing om een diepgaand inzicht te krijgen in de activiteit die deze heeft geactiveerd. Ze kijken naar de indicatoren van compromittering (IOC's), dreigingsinformatie en gegevens van beveiligingstools zoals SIEM, IDS en EDR om te bepalen of een waarschuwing inderdaad betrekking heeft op een incident. Als het om een vals-positief gaat, voegen analisten hun bevindingen, conclusies en onderzoeksproces toe aan het systeem, rapporten of documentatie om toekomstige detectiemechanismen te verbeteren en het aantal vals-positieve meldingen te verminderen. Als het incident een echte positieve melding is, bepalen de analisten de omvang en reikwijdte van de impact en informeren ze de nodige belanghebbenden.
3. Beperking
Zodra het beveiligingsteam bevestigt dat het incident een echte positieve melding is, nemen ze maatregelen om de impact te beperken en verdere verspreiding te voorkomen. U kunt een getroffen systeem inperken door het netwerkverkeer te blokkeren, het systeem los te koppelen van het internet en van andere interne systemen, onnodige en getroffen diensten en software uit te schakelen en het netwerk te isoleren voor verder onderzoek. Als een account is gecompromitteerd, schakelt het beveiligingsteam het account uit.
Er zijn twee belangrijke soorten inperking:
- Onmiddellijke inperking: Stopt de aanval en voorkomt verspreiding ervan (bijvoorbeeld door de verbinding met internet te verbreken of het systeem te isoleren).
- Langdurige inperking: Het systematisch beveiligen van de omgeving en het voorkomen van verdere schade (bijvoorbeeld door het systeem naar een veilige omgeving te verplaatsen, de toegangscontroles en firewallregels bij te werken).
Probeer tijdens de inperkingsfase zoveel mogelijk bewijsmateriaal te bewaren voor verder onderzoek. Als er geen gevoelige gegevens op het getroffen systeem staan, is het verleidelijk om alles te verwijderen en het systeem opnieuw te formatteren en te resetten. Dit wordt echter sterk afgeraden, omdat het incident zich dan opnieuw zou kunnen voordoen. Een van de doelstellingen van incidentrespons is het dichten van de beveiligingslekken om te voorkomen dat deze opnieuw worden misbruikt. Daarom is het van cruciaal belang om bewijsmateriaal te bewaren.
4. Uitroeiing
Nadat het incident is ingeperkt, moet u zich richten op het identificeren en uitroeien van de oorzaak ervan. Dit kan het verwijderen van malware, het updaten van beveiligingssoftware, zoals EDR en antimalware, het updaten van toegangscontroles, het toepassen van patches, het repareren van kwetsbaarheden, en het versterken en beveiligen van de infrastructuur en het netwerk van de organisatie. Het doel van deze fase is ervoor te zorgen dat elk type infectie wordt verwijderd en dat er geen bedreigingen in de omgeving achterblijven. Wanneer u er zeker van bent dat alle bedreigingen zijn uitgeroeid, controleert en test u de toegevoegde beveiligingsmaatregelen om te verifiëren dat er geen hiaten zijn. In deze fase wordt ook bewijsmateriaal verzameld om het incident beter te begrijpen en een veiliger toekomst te plannen.
5. Herstel
Het doel van de herstelfase is om de getroffen component weer in de normale operationele staat te brengen. Dit omvat het herstellen van back-ups van de laatst bekende veilige snapshots, het controleren van de integriteit van de component en het herstellen van uitgeschakelde software, services en accounts. Sommige gegevens, zoals de gegevens die zijn geschreven nadat de component was gecompromitteerd, kunnen na herstel verloren gaan, maar u kunt die gegevens ophalen en naar de schone component verplaatsen. Als u gegevensredundantie hebt geïmplementeerd, kan dit helpen bij het herstellen van gegevens. Nadat het systeem weer naar de productieomgeving is verplaatst, moet u het controleren op tekenen van infectie.
6. Geleerde lessen
Deze laatste fase helpt organisaties om van het incident te leren en hun algehele beveiligingsstatus te verbeteren. Documenteer alle details van de vorige fasen. De 'goede' aspecten dienen als bewijs van wat goed heeft gewerkt en de 'slechte' aspecten wijzen op punten die voor verbetering vatbaar zijn. Deze fase helpt organisaties niet alleen te begrijpen wat ze vanuit veiligheidsoogpunt beter kunnen doen, maar helpt individuen ook te leren hoe ze beter kunnen omgaan met incidentresponssituaties. Gebruik deze lessen om uw incidentresponsplan te verbeteren.
Dit zijn de zes belangrijkste fasen van incidentrespons. Er bestaan verschillende varianten van de levenscyclus van cyberbeveiligingsincidentrespons, zoals die door verschillende organisaties wordt gezien en geïmplementeerd. Laten we twee veelvoorkomende varianten kort bekijken:
- 7-fasenvariant
- 5-fasenvariant
Wat is de 7-fasenvariant van incidentrespons?
De 7-fasenvariant heeft dezelfde eerste 6 fasen als de NIST-incidentrespons, maar heeft een extra fase voor continu testen en evalueren.
Continue testen en evaluatie
Dit houdt in dat de systemen en het netwerk van de organisatie continu worden getest en dat het incidentresponsplan op de proef wordt gesteld. Deze inspanning helpt om voorop te blijven lopen door beveiligingsproblemen te identificeren en op te lossen voordat zich een incident voordoet.
Wat is de 5-fasenvariant van incidentrespons?
De 5-fasenvariant categoriseert de fasen op een iets andere manier. Het verschil hier is dat enkele fasen als volgt worden gegroepeerd:
- Voorbereiding
- Detectie en analyse
- Beheersing, uitroeiing en herstel
- Geleerde lessen
- Voortdurende tests en evaluatie
Deze fasen worden gebruikt door teams binnen een organisatie en tussen een organisatie en haar consultants en/of aannemers. Er is nog een andere belangrijke partij betrokken wanneer zich een incident voordoet: regelgevende instanties. Nu we hebben uitgelegd wat incidentrespons is en hoe dit moet worden uitgevoerd, gaan we kijken naar de juridische en regelgevende aspecten ervan.
Juridische en regelgevende overwegingen
Naleving van wet- en regelgeving is een belangrijk onderdeel van incidentrespons op het gebied van cyberbeveiliging. Organisaties moeten weten aan welke wet- en regelgeving ze moeten voldoen om een betere beveiligingspositie te hebben en hoge boetes, reputatieschade en juridische stappen te voorkomen.
Er zijn drie hoofdcategorieën van regelgeving:
- Sectorspecifiek: Deze regelgeving is van toepassing op de sector waarin de organisatie actief is. Zo moeten zorginstellingen bijvoorbeeld voldoen aan HIPAA (Health Insurance Portability and Accountability Act).
- Tools & Technologies: Sommige voorschriften kunnen van toepassing zijn, afhankelijk van de tools en technologieën die verband houden met het product of de dienst van een organisatie. Zo is de PCI DSS (Payment Card Industry Data Security Standard) van toepassing op organisaties die creditcardgegevens verwerken.
- Geografisch: Deze regelgeving is voornamelijk van toepassing op organisaties of consumenten op basis van hun locatie. Zo is de CCPA (California Consumer Privacy Act) van toepassing op alle bedrijven die informatie van inwoners van Californië verwerken en is de GDPR (Algemene Verordening Gegevensbescherming) van toepassing op bedrijven die informatie van inwoners van de EU verwerken.
Bepaalde wet- en regelgeving beschrijft ook welke regelgevende instanties moeten worden geïnformeerd en binnen welke termijn, in geval van een incident. Breng de autoriteiten zo snel mogelijk op de hoogte. Soms moet u samenwerken met de autoriteiten om het incident op te lossen. Door op de hoogte te blijven van de nieuwste wet- en regelgeving, kunnen organisaties compliance integreren bij het opstellen van een strategisch incidentresponsplan.
Hoewel de incidentresponscyclus een uitstekend kader is voor organisaties om te volgen en er op internet ook veel informatie over dit onderwerp te vinden is, blijft incidentrespons een uitdaging.
Uitdagingen bij het reageren op cyberbeveiligingsincidenten
Uitdagingen bij het reageren op cyberbeveiligingsincidenten worden geclassificeerd als een verscheidenheid aan problemen waarmee organisaties worden geconfronteerd bij het omgaan met hun netwerken, systemen, gegevens en cyberdreigingen. Het kan ook kwetsbaarheden met zich meebrengen die verband houden met evoluerende technologieën en snelle updates. De belangrijkste uitdagingen bij het reageren op cyberbeveiligingsincidenten zijn:
#1. Omvang en complexiteit van aanvallen
De omvang en complexiteit van cyberaanvallen nemen met de dag toe. Dit maakt het voor detectiesystemen moeilijk om incidenten tijdig op te sporen. Om bij te blijven, moeten organisaties up-to-date blijven en de huidige hardwarestandaarden gebruiken. Door de snelle toename van cyberaanvallen kan zelfs een minuut vertraging bij upgrades uw organisatie blootstellen aan verwoestende bedreigingen. Het enorme volume aan aanvallen zorgt voor veel ruis, wat de detectie en het onderzoek kan vertragen.
#2. Geavanceerde persistente bedreigingen (APT's)
APT's maken vaak gebruik van geavanceerde technieken om een systeem of netwerk te hacken. Volgens VMWare duurt het gemiddeld 150 dagen voordat een APT-inbreuk wordt ontdekt. Omdat APT's zich richten op heimelijkheid en langdurige aanwezigheid in het netwerk, zien we zelden duidelijk afwijkend gedrag of anomalieën totdat er iets misgaat. Het detecteren van de eerste inbreuk vormt dus een uitdaging, omdat deze er voor analisten als normale activiteit kan uitzien.
#3. Bedreigingen van binnenuit
Bedreigingen van binnenuit zijn een van de moeilijkst te detecteren bedreigingen. Medewerkers hebben vaak toegang tot gevoelige gegevens en bedrijfskritische systemen. Ze zijn ook op de hoogte van de interne architectuur en processen en kunnen kennis hebben van beveiligingsmaatregelen. Of ze nu kwaadwillig zijn of onbedoeld, incidenten veroorzaakt door een insider kunnen moeilijk te onderscheiden zijn van normale incidenten, tenzij ze natuurlijk heel duidelijk zijn. Insiders kunnen ook gemakkelijk mazen in de beveiliging ontdekken en deze heimelijk misbruiken.
#4. Zero-Day
Beveiligingstools detecteren zero days niet effectief op tijd, omdat de hoeveelheid informatie om ze te detecteren en te beperken beperkt is. Incidentresponsteams kunnen het moeilijk vinden om de impact van deze bedreigingen te begrijpen en hoe ze effectief kunnen worden ingeperkt. Door het ontbreken van duidelijke aanwijzingen kan het langer duren voordat incidentresponsteams op dit soort incidenten reageren en ze inperken, wat een groot risico op schade met zich meebrengt.
#5. Beperkte middelen
Voor een goede incidentrespons zijn bekwame professionals, tools en toegewijde teams/individuen nodig. Incidentrespons is dus een dure aangelegenheid voor een organisatie, die veel bedrijven zich niet kunnen veroorloven. Geen enkel bedrijf wil dat beperkte middelen leiden tot zwakke plekken in de beveiliging en slechte incidentrespons, dus doen ze wat ze kunnen. Helaas is dat soms niet genoeg en krijgen bedrijven soms te maken met grote schade als gevolg van een incident.
#6. Coördinatie tussen teams en afdelingen
Incidentrespons is niet de taak van één persoon of één team. Verschillende belanghebbenden uit verschillende teams spelen een belangrijke rol bij een succesvolle en effectieve incidentrespons. Communicatie en samenwerking kunnen echter een uitdaging zijn, vooral wanneer de prioriteiten en mentaliteit van de verschillende belanghebbenden uiteenlopen.
Incidentrespons kent net als elk ander proces uitdagingen. Door enkele best practices te volgen, kunt u de uitdagingen overwinnen en optimaal gebruikmaken van incidentrespons.
Best practices voor cyberbeveiligingsincidentrespons
Dit zijn de beste maatregelen voor cyberbeveiligingsincidentrespons voor organisaties:
#1. Solide incidentresponsplan (IRP)
Een uitgebreid incidentresponsplan is de sleutel tot een effectieve incidentrespons. Zorg ervoor dat u goed begrijpt wat uw incidentresponsplan vereist voordat u een plan opstelt. Voer een kwetsbaarheids- en risicobeoordeling uit, weet welke soorten bedreigingen van invloed zijn op uw organisatie en onderzoek tools en technieken om deze te beperken. Het incidentresponsplan moet gedetailleerd en uitgebreid zijn. Geef duidelijk de rollen en verantwoordelijkheden van elk individu en team, SOP's en communicatie- en escalatieprotocollen weer. Test en update het incidentresponsplan regelmatig indien nodig.
#2. Speciaal incidentresponsteam (IRT)
Hoewel incidentrespons een gezamenlijke inspanning is, is het incidentresponsteam (IRT) de primaire responder. Sommige organisaties wijzen incidentrespons taken toe aan bestaande medewerkers die zich voornamelijk bezighouden met andere projecten. Dit is niet ideaal, omdat de prioriteiten en expertise van deze medewerkers van invloed kunnen zijn op de kwaliteit van de incidentrespons. Bedrijven moeten een speciaal incidentresponsteam hebben met toegewezen rollen en verantwoordelijkheden (bijvoorbeeld: incidentmanager, teamleider, beveiligingsanalisten). Getrainde incidentresponsspecialisten helpen u om incidenten tijdig en effectief op te lossen.
#3. Proactief zoeken naar bedreigingen
Als u wacht tot er een incident plaatsvindt en pas dan actie onderneemt, is het al te laat. Organisaties moeten zich inspannen om incidenten te voorkomen, niet alleen om erop te reageren. U kunt dit bereiken met proactief bedreigingsdetectie, wat betekent dat u actief op zoek gaat naar bedreigingen in uw organisatie en deze vervolgens beperkt.
#4. Continue monitoring en detectie
Bedreigingen voor elke organisatie zijn een constante factor. Bedreigers over de hele wereld proberen voortdurend misbruik te maken van zwakke plekken in de beveiliging, en u kunt nooit weten wanneer een van uw zwakke plekken zal worden misbruikt. Daarom moet u het verkeer continu monitoren en detectiesystemen hebben om verdachte activiteiten op te sporen. U moet ook regelmatig uw aanpak van monitoring en detectie evalueren en deze regelmatig upgraden om gelijke tred te houden met de bedreigers.
#5. Gebruikmaken van dreigingsinformatie
Cyberdreigingsinformatie (CTI) verzamelt gegevens over bekende aanvalspatronen. Het helpt u op de hoogte te blijven van de nieuwste bedreigingen, kwetsbaarheden, IOC's, tactieken, technieken en procedures TTPs (tactieken, technieken en procedures van bedreigingsactoren). Door deze informatie te integreren in uw monitoring- en detectiesystemen kunt u incidenten sneller identificeren.
#6. Bewustwording en training
Er is elke dag wel iets nieuws in de wereld van cyberbeveiliging. Daarom moeten werknemers op de hoogte blijven van de nieuwste tools, technieken, kwetsbaarheden en mitigatiestrategieën. Moedig uw beveiligingsprofessionals aan om cybernieuws en artikelen te lezen, cursussen over cyberbeveiliging te volgen en certificeringen te behalen. Het delen van informatie, training en praktische oefeningen zijn belangrijk. Bewustwording en training zijn niet alleen voor beveiligingsprofessionals bedoeld; basiskennis is cruciaal voor alle medewerkers. Medewerkers moeten weten hoe ze verdachte activiteiten kunnen herkennen, aan wie ze deze moeten melden en welke maatregelen ze moeten nemen (of juist niet moeten nemen) om deze aan te pakken.
#7. Regelmatige tests en oefeningen
Voer regelmatig tests en oefeningen uit met betrekking tot verschillende aspecten van uw incidentrespons. Gebruik verschillende scenario's, evalueer de teams op hoe ze hierop reageren en kijk waar ze zich kunnen verbeteren. Dit helpt uw incidentresponsteam bij te scholen en verbetert de samenwerking.
#8. Playbooks en automatisering
Aangezien incidentrespons tijdgevoelige componenten heeft, kunt u het beste gebruikmaken van playbooks (documenten met richtlijnen voor het afhandelen van een incident) en automatisering. Deze helpen u uw incidentrespons te versnellen. Terwijl automatisering zorgt voor repetitieve, duidelijk omschreven taken, kunnen incidentresponders zich bezighouden met complexere taken.
#9. Naleving
Bepaal aan welke wet- en regelgeving u moet voldoen en zorg ervoor dat u zich hieraan houdt. Dit helpt u niet alleen boetes en juridische stappen te voorkomen, maar stelt u ook in staat uw beveiligingspositie te verbeteren. Laat een compliance officer of een compliance team uw naleving regelmatig controleren en auditen.
Deze best practices kunnen u helpen de uitdagingen het hoofd te bieden en de incidentresponsprocessen te optimaliseren.
Bij het opstellen of herzien van een incidentresponsstrategie kunt u vragen hebben. In het volgende gedeelte worden de meest voorkomende vragen en antwoorden over incidentrespons op het gebied van cyberbeveiliging behandeld.
Afsluiting
Het plannen van incidentrespons op het gebied van cyberbeveiliging legt de basis voor toekomstige verdedigingsmaatregelen en is een essentieel onderdeel van elke organisatie. Beveiligingsleiders mogen er nooit vanuit gaan dat soortgelijke incidenten zich nooit meer zullen voordoen. Het is belangrijk om te zorgen voor voortdurende verbeteringen en veerkracht op te bouwen door te werken aan uw strategie voor incidentrespons. Platforms zoals SentinelOne zijn in dat opzicht zeer nuttig.
Ontketen AI-aangedreven cyberbeveiliging
Verhoog uw beveiliging met realtime detectie, reactiesnelheid en volledig overzicht van uw gehele digitale omgeving.
Vraag een demo aanFAQs
De soorten tools die vaak worden gebruikt bij het reageren op cyberbeveiligingsincidenten zijn:
- Security Information and Event Management (SIEM): Centraliseert gegevens uit logboeken en waarschuwingen
- Endpoint Detection and Response (EDR): Bewaakt en reageert op verdachte activiteiten op eindapparaten
- Threat Intelligence Platforms: Verzamelt bedreigingsgegevens en bekende aanvalspatronen uit eerdere incidenten om context te bieden over bekende kwetsbaarheden en aanvallers
- Intrusion Detection and Prevention Systems (IDPS): Monitor netwerk- of systeemactiviteiten op kwaadaardig gedrag en blokkeer potentiële aanvallen
- Security Orchestration, Automation, and Response (SOAR): Automatiseert repetitieve taken, verbetert de responstijd en beheert incidentworkflows
- Tools voor het scannen van kwetsbaarheden: Identificeert kwetsbaarheden die aanvallers zouden kunnen misbruiken
- Forensische analysetools: Analyseert gecompromitteerde systemen, herstelt gegevens en brengt in kaart hoe de inbreuk heeft plaatsgevonden
De samenstelling van een incidentresponsteam kan per organisatie verschillen, afhankelijk van hun strategie. Voor een efficiënte en succesvolle incidentrespons zijn de volgende rollen echter belangrijk:
- Incidentresponsmanager: Leidt de incidentrespons om te zorgen voor een efficiënte uitvoering van taken en naleving van het incidentresponsplan
- Beveiligingsanalist: Analyseert en onderzoekt beveiligingswaarschuwingen, identificeert bedreigingen en werkt aan het beperken van incidenten
- IT-specialist: Verantwoordelijk voor het indammen en herstellen van incidenten, zoals het isoleren van gecompromitteerde systemen en het herstellen van de bedrijfsvoering
- Forensisch analist: Verzamelt en onderzoekt bewijsmateriaal om te begrijpen hoe de inbreuk heeft plaatsgevonden
- Juridisch adviseur: Geeft juridisch advies en begeleiding bij het opstellen van een actieplan, aansprakelijkheden en gevolgen tijdens de incidentrespons.
- Public Relations Manager: Beheert de externe communicatie tijdens en na een incident om de reputatie van de organisatie te behouden en transparantie te waarborgen
- Compliance Officer: Zorgt ervoor dat de respons in overeenstemming is met de industrienormen en regelgeving.
Incidentrespons richt zich op het detecteren, onderzoeken en indammen van een cyberaanval. Het doel is om de schade te beperken en zo snel mogelijk de systemen in de oude staat te herstellen. Het gaat om hoe we omgaan met een cyberaanval en hoe we daarvan herstellen.
Noodherstel is het proces waarbij de normale bedrijfsvoering wordt hersteld na een verstoring, zoals een natuurramp of een ernstige systeemstoring. Het richt zich op het volledig herstellen van de bedrijfsvoering en het terugzetten van gegevens.
Gezien het aantal en de complexiteit van cyberaanvallen in deze tijd lopen organisaties altijd het risico op een cyberbeveiligingsincident. Blijf altijd op de hoogte en zorg dat u beschikt over de nieuwste tools, technieken en processen om incidenten af te handelen. Effectieve incidentrespons is cruciaal om de schade als gevolg van aanvallen te beperken en tot een minimum te beperken. Volg niet blindelings een bestaand raamwerk. Evalueer zorgvuldig uw behoeften en pas uw incidentrespons daarop aan. Door een proactieve aanpak te hanteren en uw incidentresponsstrategie voortdurend te evalueren, kan uw bedrijf zijn vermogen om effectief op incidenten te reageren verbeteren en de impact ervan aanzienlijk verminderen.
In dit bericht hebben we eerst het concept van incidentrespons gedefinieerd, de verschillende fasen van de incidentresponscyclus en de wettelijke en regelgevende overwegingen. Vervolgens hebben we gekeken naar de uitdagingen waarmee organisaties worden geconfronteerd bij de implementatie van incidentrespons en naar best practices om u te helpen deze uitdagingen het hoofd te bieden.
SentinelOne kan u helpen bij uw incidentresponsinspanningen. Bekijk:
- SentinelOne Singularity XDR integreert meerdere beveiligingsgegevenspunten voor betere zichtbaarheid en geautomatiseerde detectie en biedt realtime detectie van bedreigingen en geautomatiseerde herstelmaatregelen
- SentinelOne Vigilance MDR biedt 24/7 monitoring door deskundige analisten, beheert incidenten, voert diepgaande analyses uit en begeleidt bedrijven bij herstelmaatregelen.
- SentinelOne Singularity Threat Intelligence biedt een grondig inzicht in uw dreigingslandschap door opkomende dreigingen te monitoren om risico's proactief te beperken en aanvallers in uw omgeving te identificeren.
