Wat is spoofing in cyberbeveiliging? Uitleg

Ontdek wat spoofing is, waarom het aanzienlijke risico's met zich meebrengt en hoe u spoofing-aanvallen kunt detecteren en voorkomen. Krijg inzicht in de geschiedenis, soorten, praktijkvoorbeelden en effectieve verdedigingsmaatregelen.

Spoofing is een van de meest voorkomende tactieken die door cybercriminelen worden gebruikt, waaronder het zich voordoen als een merk en het vervalsen van inloggegevens om informatie van gebruikers te verkrijgen. Uit recent onderzoek blijkt dat bij 61% van de phishingaanvallen valse Microsoft-inlogpagina's werden gebruikt om inloggegevens van bedrijven te bemachtigen. Het is van cruciaal belang dat organisaties begrijpen wat spoofing is om ervoor te zorgen dat hun essentiële informatie veilig is en het vertrouwen van gebruikers behouden blijft. Om ongeoorloofde toegang, geldverlies en reputatieschade te voorkomen, is het essentieel om potentiële toegangspunten te identificeren en een goed beleid te ontwikkelen.

In deze gids definiëren we spoofing in cyberbeveiliging en identificeren we de oorzaken, categorieën en implicaties ervan. Verder bespreken we de geschiedenis van spoofing, de meest voorkomende zwakke punten en de verschillen tussen spoofing en andere soorten aanvallen, zoals phishing. U krijgt ook aanbevelingen voor strategieën om spoofing te detecteren en te voorkomen, inclusief voorbeelden van hoe criminelen deze oplichting uitvoeren. Tot slot laten we zien hoe de geavanceerde oplossing van SentinelOne gebruikers en infrastructuur kan beschermen tegen heimelijke aanvallen.

Wat is spoofing?

Spoofing wordt gedefinieerd als een opzettelijke handeling waarbij een aanvaller zich voordoet als een andere gebruiker, apparaat of dienst met als doel ongeoorloofde toegang te verkrijgen of gevoelige informatie te verwerven. Enkele van de illusies die door aanvallers worden gebruikt, zijn valse e-mailheaders, valse websites en valse IP-pakketten, die worden gebruikt om het doelwit vertrouwen te laten krijgen in de aanvaller. Simpel gezegd kan "Wat is een spoofing-aanval?" het best worden uitgelegd als het zich voordoen als iemand anders, waarbij de daders identificatiegegevens wijzigen om hun echte identiteit te verbergen.

Hoewel sommige mensen een algemeen idee hebben van de betekenis van spoofing als een vorm van identiteitsdiefstal, definiëren experts spoofing als een specifiek type aanval waarbij ongeoorloofde toegang tot de beoogde informatie wordt verkregen. Gezien de aard van de huidige netwerken en applicaties kunnen spoofing-aanvallen plaatsvinden via e-mailphishing, DNS-spoofing of ARP-spoofing. Daarom is het essentieel om afwijkende activiteiten te identificeren voordat deze de beveiliging van een organisatie in gevaar brengen.

Geschiedenis van spoofing

Hoewel de hedendaagse infiltratietechnieken het gebruik van technische hulpmiddelen kunnen omvatten, vindt spoofing in cyberbeveiliging zijn oorsprong in social engineering. Na verloop van tijd verschenen er nieuwe en geavanceerdere protocollen waarmee de aanvaller IP-adressen, beller-ID's of SSL-certificaten kon vervalsen. In het volgende gedeelte geven we een tijdlijn van de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van spoofing om te laten zien hoe dit soort activiteiten zich heeft ontwikkeld van eenvoudige telefoongrappen tot computerhacking.

1. Vroege IP- en e-mailmasquerades: In het begin van de jaren negentig nam het gebruik van internet al toe, maar waren de beveiligingsmaatregelen nog niet zo ver ontwikkeld. Sommige van de basistools die worden gebruikt bij het maken van IP-pakketten helpen de aanvaller om spoofing op eenvoudige netwerken te testen door bronadressen te vervalsen om de getroffen beveiligingsmaatregelen te omzeilen. Het was ook in deze periode dat e-mail een hulpmiddel werd voor social engineering, ook al waren spamfilters nog niet goed ontwikkeld. Deze eerste ontwikkelingen maakten de weg vrij voor complexere spionagetactieken, waardoor de definitie van spoofing in de daaropvolgende jaren veranderde.
2. Opkomst van nummerherkenning en ARP-spoofing: Toen in de periode 1996-2000 inbelmodems populair waren, realiseerden oplichters zich dat ze met valse nummerherkenning de ontvanger konden misleiden over de identiteit van de beller. Tegelijkertijd werden lokale netwerken blootgesteld aan ARP-gebaseerde spoofing-infecties, waardoor de aanvallers het LAN-verkeer konden onderscheppen onder het mom van gateways. Door deze trend van computergebruik op kantoor waren medewerkers slecht voorbereid op identiteitsmanipulatie, waardoor criminelen veel kansen kregen om binnen te dringen.
3. Website-spoofing en phishing: Door de toename van e-commerce en online bankieren in de periode (2001-2010) verlegden criminelen hun focus naar websitekloons en SSL-certificaten. Ze maakten gebruik van de bekendheid van merken door domeinnamen te creëren of e-mailsjablonen te gebruiken die leken op die van legitieme bedrijven. Deze periode markeerde het begin van de meest geavanceerde social engineering-technieken, waarbij misleiding werd gecombineerd met nieuw ontdekte exploits. De dreiging van infiltratie nam nog verder toe toen bedrijven overstapten op digitale handel en financiële transacties het doelwit werden van criminelen.
4. Geavanceerde DNS- en BGP-spoofing: In het volgende decennium (2011-2020) werden steeds complexere infiltratiemethoden ontwikkeld. Cybercriminelen gebruiken Domain Name System (DNS)-poisoning of Border Gateway Protocol (BGP)-route-kaping om het verkeer naar de verkeerde bestemmingen om te leiden. Evenzo hebben grootschalige datalekken bij grote bedrijven aangetoond dat verschillende soorten spoofing interne routers of wide area networks kunnen aanvallen. Bedrijven begonnen zero-trust-architecturen en tijdelijke omgevingen te implementeren om de blootstellingstijd te minimaliseren, maar waren nog steeds niet in staat om multi-vector-misleiding goed te beheersen.
5. AI-gestuurde spoofing en deepfake-tools: De afgelopen jaren hebben criminelen AI gebruikt om zeer realistische berichten of zelfs telefoongesprekken te creëren waarin ze zich voordoen als medewerkers of merkpersoonlijkheden. Deze infiltratiegolf combineert traditionele identiteitsdiefstal met de moderne truc van het creëren van illusies, waardoor criminelen een nieuw niveau van vertrouwensmanipulatie kunnen bereiken. De betekenis van spoofing is uitgebreid en omvat nu ook spraak-, video- of realtime samenwerkingsplatforms die threat intelligence nodig hebben om afwijkingen te identificeren. In de toekomst moeten scans en beleidsmaatregelen verder worden ontwikkeld om de steeds geavanceerdere spoofingtools van criminelen tegen te gaan.

Risico's en gevolgen van spoofing

Hoewel de eerste aanval zo simpel kan zijn als een vals pakket of een e-mail, kunnen de gevolgen gevolgen hebben voor de hele toeleveringsketen of het imago van een bedrijf. Statista laat zien dat 322 merken in september vorig jaar het doelwit waren van phishing, hoewel dit aantal is gedaald ten opzichte van 508 in februari, wat bewijst dat identiteitsfraude nog steeds een belangrijk probleem is. In het volgende deel schetsen we vier belangrijke risico's die spoofing-aanvallen met zich meebrengen voor gegevens, financiën en gebruikers in verschillende sectoren.

1. Ongeautoriseerde toegang & Diefstal van gegevens: Aangezien de aanvaller de identiteit van een geldige gebruiker aanneemt, worden de getroffen beveiligingsmaatregelen vaak ondoeltreffend en krijgt de aanvaller ongeoorloofde toegang tot het systeem. Criminelen kunnen zich bijvoorbeeld voordoen als een CFO die gegevens voor een overschrijving of een database-beheerdersaccount nodig heeft, en zo toegang krijgen tot uitgebreide gegevenslekken. Eenmaal binnen kunnen ze extra privileges verkrijgen of meer malware plaatsen om zich toegang te verschaffen voor toekomstige operaties. Elke fout in het proces van identiteitscontrole van klanten kan leiden tot het verlies van cruciale informatie, waardoor bedrijfsactiviteiten worden verstoord.
2. Financiële fraude en overschrijvingsfraude: In de meeste gevallen van infiltratie doen de criminelen zich voor als leveranciers en wijzigen ze enkele details op de facturen om medewerkers ertoe te bewegen geld over te maken naar een valse rekening. Deze infiltratietactiek is gericht op de financiële afdeling, waar medewerkers onder druk kunnen werken en misschien niet de moeite nemen om de koptekst of het domein van de e-mail te controleren. Als de criminelen erin slagen zich voor te doen als een van de bekende partners, kunnen ze in korte tijd grote bedragen stelen. Als het gaat om dagelijkse financiële transacties, betekent het ontbreken van een goede identiteitscontrole of een geavanceerd e-mailfilter dat infiltratie mogelijk is.
3. Schade aan het merk en wantrouwen bij klanten: Enkele voorbeelden van spoofing zijn het versturen van e-mails met de naam en het logo van een gerenommeerd bedrijf. Dit kan ervoor zorgen dat consumenten gaan twijfelen aan de veiligheid van een bepaald bedrijf zodra ze ontdekken dat criminelen hun bedrijf nabootsen. Dit is zeer schadelijk voor het merk, omdat het de toekomstige verkoop of partnerschappen in gevaar brengt. Zelfs als er geen directe inbreuk is gepleegd op de eigen systemen van het bedrijf, ondermijnen de illusies die criminelen creëren het vertrouwen van de gebruiker. Het herstellen van een merkimago na een schandaal rond vervalsing of identiteitsfraude is een langdurig en kostbaar proces.
4. Kwetsbaarheden in de toeleveringsketen: Aanvallers kunnen niet alleen een organisatie aanvallen, maar ook haar partners of toeleveranciers door zich voor te doen als hen en berichten met malware in software-updates te versturen. Dit kan zich uiteindelijk uitbreiden naar de hele distributieketen, waardoor criminelen wijdverspreide software kunnen compromitteren. De infiltratie kan verder reiken dan één bedrijf en duizenden eindgebruikers of apparaten treffen. Terwijl bedreigingen voor de toeleveringsketen zich blijven ontwikkelen, blijft het gebruik van identiteitsfraude als middel voor infiltratie een favoriete methode onder criminelen.

Verschil tussen spoofing en phishing

Hoewel spoofing en phishing op elkaar lijken, zijn het twee verschillende soorten infiltratiestrategieën. Phishing is meer gericht op het misleiden van mensen om bepaalde informatie, zoals gebruikersnamen, wachtwoorden, creditcardnummers of persoonlijke gegevens, via links te verstrekken. Spoofing daarentegen richt zich op identiteits- of kanaalbedrog, waarbij e-mailheaders, IP-adressen of domeinnamen worden vervalst om de ontvangers of eindpunten te laten geloven dat de ontvangen berichten legitiem zijn. Met andere woorden, phishing is een bredere infiltratiepoging, terwijl het antwoord op de vraag 'Wat is een spoofingaanval?' specifieker is en verwijst naar het vervalsen van inloggegevens, domeinen of gebruikersidentiteiten met het oog op infiltratie. Deze twee technieken worden vaak gecombineerd, waarbij de aanvaller een nepmerk creëert om mensen te misleiden en hen ertoe te brengen persoonlijke gegevens te verstrekken.

In bepaalde infiltratiescenario's kunnen kwaadwillende actoren uitsluitend tot doel hebben om te misleiden door IP-adressen of DNS-records te vervalsen om verkeer om te leiden of gegevens te onderscheppen, zelfs als ze niet actief inloggegevens stelen via conventionele phishingtechnieken. kunnen sommige phishingpogingen minder afhankelijk zijn van de technische details die worden vervalst, maar eerder vertrouwen op social engineering of angst om de gebruikers te manipuleren. In de praktijk kan spoofing de "motor" zijn die phishing aandrijft, omdat het ervoor zorgt dat het infiltratiebericht gezaghebbend is. Beide soorten infiltratie gedijen goed wanneer er geen sterke tegenmaatregelen zijn, zoals DMARC voor e-mail of DNSSEC voor domeinnaamresolutie. Al met al moeten deze infiltratiebedreigingen gezamenlijk worden bestreden, omdat criminelen in korte tijd kunnen overschakelen van identiteitsdiefstal naar grootschalige diefstal van gegevens of sabotage.

Lees meer: Verschil tussen spoofing en phishing

Hoe verspreidt spoofing zich?

Phishing blijft wereldwijd een van de meest voorkomende en gangbare aanvalsvectoren, waarbij 36% van de cyberaanvallen verband houdt met phishing. Nog zorgwekkender is dat 85% van de infiltratiepogingen plaatsvond binnen de eerste 24 uur nadat de vervalste e-mail was verzonden, wat wijst op de snelle toename van deze bedreigingen. In het volgende gedeelte bespreken we vijf belangrijke kanalen waarmee spoofing organisaties, eindgebruikers en leveranciers binnendringt.

1. Spoofing van e-mailheaders en domeinnamen: Aanvallers vervalsen e-mailprotocollen om valse afzenderadressen of domeinrecords weer te geven. Wanneer mailservers of ontvangers geen strikte SPF-, DKIM- of DMARC-maatregelen hebben, vindt infiltratie plaats in de vorm van identiteitsfraude van bekende merken of medewerkers. Nadat ze het vertrouwen van het slachtoffer hebben gewonnen, vragen criminelen hen om malware te downloaden of hen inloggegevens te verstrekken. Zolang identiteitsverificatie niet sterk genoeg is, blijft deze route een van de gevaarlijkste.
2. Valse websites en SSL-certificaten: Gebruikers kunnen worden omgeleid naar valse sites die er bijna identiek uitzien als de echte, zoals een inlogpagina, of dat nu een e-mailpagina is of de afrekenpagina van een online winkel. Soms gaan aanvallers nog een stap verder en kopen ze een domeinnaam die lijkt op die van een legitieme site of gebruiken ze zelfs gratis certificaten om de site legitiem te laten lijken. Gebruikers voeren onbewust hun inloggegevens in en helpen zo hackers bij hun pogingen om het systeem te infiltreren. Deze infiltratie kan worden tegengegaan door strikte domeinfiltering, realtime blacklists of voorlichting van gebruikers.
3. DNS- en ARP-spoofingaanvallen: Op lokale netwerken of DNS-resolvers interfereren criminelen en voegen ze valse records toe of leiden ze verzoeken om naar de criminele IP-adressen. Deze infiltratiemethode zaait twijfel bij domeinquery's of ARP-mapping, waardoor aanvallers gegevensoverdracht kunnen afluisteren of wijzigen. Openbare wifi en routers zonder de juiste beveiligingsinstellingen zijn nog steeds de meest kwetsbare toegangspunten. Op de lange termijn werken DNSSEC of beveiligde ARP-procedures contraproductief om succesvol te infiltreren in deze geavanceerde technieken.
4. Geïnfecteerde bijlagen en payload-leveringen: Hoewel infiltratie kan beginnen met het vervalsen van merken, is het doel meestal het verspreiden van kwaadaardige bijlagen die zijn gecamoufleerd als gewone documenten. Cybercriminelen gebruiken domeinspoofing of valse e-mailadressen, zodat de ontvanger denkt dat de bijlage veilig is. Wanneer deze wordt geopend, wordt malware vrijgegeven die inloggegevens steelt of gegevens uit het systeem overbrengt. Door infiltratie te blokkeren bij zowel het scannen van inkomende e-mail als antivirussoftware op eindpunten, verstoren organisaties dit infiltratiepad.
5. Nummerherkenning en sms-spoofing voor mobiele aanvallen: Daarnaast gebruiken criminelen telefoongesprekken, waarbij ze de identiteit van de beller vervalsen of een sms versturen vanaf geverifieerde telefoonnummers. Een ontvanger kan op de link klikken die hij van de afzender heeft ontvangen, valse instructies van een onbekende bron opvolgen of een betaling uitvoeren omdat hij een dringend telefoontje heeft ontvangen van een vermeende baas. Aangezien er geen goede authenticatie of gebruikersbewustzijn is, stijgt de dreiging snel op de dreigingsschaal. Sommige oplossingen, zoals het gebruik van speciale telefoonfilters of het trainen van personeel om verdachte telefoontjes te beantwoorden, dichten ook effectief het gat in de infiltratiepreventie via spraakkanalen.

Soorten spoofing

In de context van cyberbeveiliging maakt spoofing gebruik van verschillende technieken om de identiteit van een gebruiker te vervalsen en toegang te krijgen tot een systeem, de ontvanger te misleiden of gegevens te stelen. Aangezien er verschillende soorten spoofing zijn, kunnen organisaties infiltratie via e-mail, IP, ARP en meer. In dit artikel bekijken we zeven veelvoorkomende soorten, die allemaal verschillende infiltratieproblemen met zich meebrengen en om specifieke tegenmaatregelen vragen.

1. IP-spoofing: Aanvallers wijzigen de IP-pakketheaders om het verkeer te laten lijken alsof het afkomstig is van vertrouwde hosts of IP-adressen. Deze invasiestrategie omzeilt netwerkgebaseerde beveiligingsmaatregelen zoals filters of load balancers en geeft criminelen toegang. Sommige geavanceerde infiltratietechnieken omvatten ook gedeeltelijke IP-fragmentatie om inbraakdetectiesystemen te omzeilen. Deze spoofs kunnen worden voorkomen door stateful inspection af te dwingen, gebruik te maken van tijdelijke tokens of geavanceerde routeringscontroles uit te voeren.
2. E-mailspoofing: Criminelen kunnen valse e-mailadressen of servergegevens gebruiken en de "van"-adressen plaatsen die lijken op bekende afzenders. Dit soort infiltratie dient meestal als basis voor phishingaanvallen, waarbij de ontvangers worden verleid om de bijlagen of links te vertrouwen. Een goede DMARC-, SPF en DKIM is effectief in het voorkomen van infiltratie door het domein te authenticeren. Toch blijft training van het personeel belangrijk: als werknemers voorzichtig zijn, is de kans op infiltratie klein.
3. Caller ID Spoofing: Bij telefonische infiltratie wordt het nummer van de beller gemaskeerd, zodat het lijkt alsof het gesprek afkomstig is van een bekend nummer of zelfs een lokaal nummer. Hackers maken gebruik van vertrouwen: werknemers herkennen de naam van de baas of het lokale nummer op de telefoon en volgen vervolgens de instructies op. Dit type infiltratie is afhankelijk van realtime druk; spraakoproepen of terugbelbeleid kunnen dit voorkomen. Door het bewustzijn van het personeel te vergroten en geavanceerde telefoonsystemen te gebruiken, wordt het succespercentage van infiltratie tot een minimum beperkt.
4. Website-spoofing: Phishing is wanneer de aanvaller het uiterlijk en het gevoel van een echte website imiteert of domeinen registreert die sterk lijken op de originele site, met kleine spellingverschillen of een alternatieve domeinextensie. Gebruikers komen op deze pagina's terecht, herkennen merklogo's en voeren hun inloggegevens in, waardoor ze worden gehackt. SSL-certificaten kunnen ook worden vervalst of tegen een lage prijs worden verkregen, wat het valse gevoel van geloofwaardigheid nog versterkt. Deze aanvallen kunnen worden voorkomen door het domein continu te monitoren, door geavanceerde browsefilters te gebruiken of door de gebruikers te trainen.
5. GPS-spoofing: Naast netwerkinfiltratie kunnen criminelen satellietsignalen of lokale uitzendingen wijzigen om locatiegegevens te veranderen. Deze infiltratiemethode kan van invloed zijn op navigatiediensten, scheepvaartroutes of op geofencing gebaseerde beveiligingsmechanismen. GPS-afhankelijke systemen moeten signalen controleren op nauwkeurigheid of anti-spoofingapparatuur gebruiken om de authenticiteit van de positie te verbeteren. Naarmate het IoT zich verder ontwikkelt, wordt het probleem van infiltratie via GPS-spoofing nog kritieker voor toeleveringsketens en UAV's.
6. ARP-spoofing: In lokale netwerken wordt ARP gebruikt om IP-adressen aan MAC-adressen te koppelen. Als aanvallers valse vermeldingen in de ARP-cache plaatsen, kunnen ze de gegevensstroom omleiden. Deze infiltratiemethode wordt normaal gesproken gebruikt in gedeelde LAN's, waardoor criminelen het verkeer kunnen onderscheppen of wijzigen. Door dynamische ARP-inspectie toe te passen, strikte VLAN-isolatie of tijdelijk apparaatgebruik kan infiltratie worden tegengegaan. Het is opmerkelijk dat cyberaanvallers ARP-forging gebruiken als onderdeel van andere aanvalsvectoren om diepere data-exfiltratie te realiseren.
7. DNS-spoofing: DNS-spoofing wordt bereikt door de DNS-resolverrecords te wijzigen of de caches te vergiftigen om domeinquery's om te leiden naar het IP-adres van de aanvaller. In dit geval krijgen slachtoffers de echte domeinnamen te zien, maar komen ze terecht op de infiltratiesites en moeten ze hun inloggegevens of andere informatie verstrekken. De invoering van DNSSEC, het gebruik van DNS voor tijdelijke inhoud en verbeterde detectie zijn van invloed op het succes van infiltratie op het niveau van domeinresolutie. Dit blijft een krachtige aanvalsvector als organisaties geen aanvullende controles uitvoeren om te garanderen dat ze legitieme DNS-query's uitvoeren.

Hoe werkt spoofing?

Hoewel elk type spoofing zijn eigen strategieën heeft, variërend van het vervalsen van IP-pakketten tot het nabootsen van domeinnamen, is de essentie van infiltratie hetzelfde: criminelen misleiden systemen of gebruikers door identiteitsindicaties na te bootsen. Hieronder zetten we vier belangrijke aspecten op een rij die deze infiltratiepogingen met elkaar verbinden, en leggen we uit hoe ze conventionele beveiligingsmaatregelen omzeilen.

1. Valse identiteiten creëren: De aanvallers verzamelen valse informatie over de merken, het personeel of de domeinrecords en creëren vervolgens valse adressen, telefoonnummers of URL's. Bij sommige infiltratiepogingen worden ook gestolen SSL-certificaten of gecompromitteerde gebruikerstokens gebruikt. Als de ontvangers of apparaten deze valse signalen accepteren, kunnen criminelen doorgaan met hun aanvallen en zelfs filters of authenticatiepoorten omzeilen. Het handhaven van de domein- of identiteitsverificatieprocedures helpt deze illusies te voorkomen.
2. Misbruik maken van vertrouwde protocollen en hiaten: Sommige oudere protocollen, zoals ARP of SMTP, hebben geen sterke authenticatiemechanismen ingebouwd. Kwaadwillende actoren voegen vervalste headers of verzoeken toe aan deze kanalen, waardoor infiltratie onopgemerkt blijft, tenzij aanvullende maatregelen worden genomen. Ook het gebruik van valse DNS of certificaten maakt misbruik van het vertrouwen in geautomatiseerde systemen. In opeenvolgende uitbreidingen maken organisaties gebruik van tijdelijke tokens en geavanceerde encryptie om inbraken via deze structurele kwetsbaarheden te frustreren.
3. Gebruikmaken van social engineering en urgentie: Zelfs optimaal geconfigureerde computers kunnen worden gecompromitteerd als een medewerker een verzoek van een "CEO" of 'leverancier'. Spoofing-illusies worden gebruikt in combinatie met psychologische trucs, zoals dringende overschrijvingsverzoeken en dramatische waarschuwingen om actie af te dwingen. Deze infiltratietactiek werkt wanneer gebruikers niet voorzichtig zijn of onder tijdsdruk staan, waardoor ze methodische beleidscontroles negeren. Door personeel regelmatig te trainen en te beschikken over degelijk beleid en controles, kan de kans op infiltratie aanzienlijk worden verkleind.
4. Eenmaal binnen: Zodra cybercriminelen toegang hebben gekregen tot een netwerk of een specifiek gebruikersaccount, zullen ze waarschijnlijk hun privileges uitbreiden of een achterdeur creëren om gemakkelijk opnieuw het netwerk te kunnen binnendringen. Deze infiltratiecyclus kan het aanmaken van nieuwe inloggegevens of subdomein-DNS-vermeldingen omvatten om de controle uit te breiden. Door infiltratie-illusies te synchroniseren met diepere codemanipulaties, camoufleren aanvallers kwaadaardig verkeer of exfiltreren ze heimelijk gegevens. Deze voortdurende infiltratiepatronen zijn gemakkelijk te detecteren door middel van logboekmonitoring, het gebruik van tijdelijke gegevens en correlatie op een geavanceerd niveau.

Fasen van een spoofingaanval

Spoofing, een veelvoorkomende vorm van infiltratie, verloopt ook in fasen, variërend van verkenning tot exploitatie. Door elke fase te begrijpen, kunnen verdedigers tekenen van infiltratie herkennen en kwaadaardig gedrag lokaliseren voordat het zich verspreidt. In de volgende paragrafen identificeren we vijf belangrijke fasen die criminelen doorgaans doorlopen bij spoofingaanvallen.

1. Verkenning en gegevensverzameling: Cybercriminelen verzamelen informatie over wat ze willen stelen, bijvoorbeeld domeingegevens, LinkedIn-accounts van medewerkers of merklogo's. Dit kan ook een onderzoek naar open poorten of, in ieder geval, mogelijk gecompromitteerde inloggegevens omvatten. Wanneer er voldoende gegevens zijn verzameld, beslissen de criminelen in welk gebied van spoofing het meest geschikt is voor infiltratie, of dat nu e-mail, IP of domeinvervalsing is. Het voorkomen van verkenningspogingen of het beperken van de voor het publiek beschikbare gegevens helpt het succespercentage van de eerste fase van infiltratie te verminderen.
2. Spoofingtechnieken en leveringskanaal: Aan de hand van merkennis creëren aanvallers vervolgens hun berichten in de vorm van een e-mail, een DNS-record of een telefoontje. Ze kunnen zelfs domeinnamen creëren die eruitzien als echte domeinnamen of dezelfde handtekeningen van medewerkers nabootsen. Deze infiltratiestap omvat het kiezen van een distributievector, die een van de volgende kan zijn: massale e-mailing, geïnfecteerde sms-poorten of DNS-spoofing. Hier, in de ontwerpfase, kunnen organisaties infiltratie vertragen door het domeineigendom te bevestigen en te zoeken naar domeinkloons.
3. De aanval lanceren: Criminelen versturen valse berichten, e-mails, telefoontjes of manipuleren DNS, met de bedoeling dat het personeel of de systemen van het doelwitbedrijf de berichten voor waar aannemen. Sommigen van hen leveren ook payloads of eisen een onmiddellijke overboeking van geld zodra het slachtoffer is geïnfiltreerd. Het infiltratie-effect wordt vergroot als veel van de ontvangers reageren of de authenticiteit van de berichten niet controleren. Het gebruik van realtime filters voor e-mail of geavanceerde controles voor nummerherkenning kan de kans op infiltratie in dit stadium aanzienlijk verkleinen.
4. Exploitatie en gegevensextractie: Nadat ze ongeoorloofde toegang tot het systeem hebben verkregen, bijvoorbeeld door gebruikersgegevens te stelen of misbruik te maken van het vertrouwen van het netwerk, kunnen aanvallers hun privileges verhogen, communicatie onderscheppen of gegevens exfiltreren. Ze kunnen ook malware achterlaten die backdoor toegang voor continue penetratie of overschakelen naar andere machines. De aanwezigheid van interne logboeken kan maandenlang onopgemerkt blijven of het personeel kan ongetraind zijn, waardoor de infiltratie langdurig blijft. Snelle detectie en het blokkeren van accounts helpen voorkomen dat de infiltratie verergert of zich uitbreidt naar andere gelieerde netwerken.
5. Sporen uitwissen en herhaalde aanvallen: Ten slotte kunnen criminelen proberen logbestanden te verwijderen, DNS-instellingen te herstellen naar een eerdere staat of gestolen informatie over te brengen naar andere kanalen om niet gemakkelijk te kunnen worden getraceerd. Sommige infiltratiecycli kunnen ook afhankelijk zijn van de gecompromitteerde omgeving om verdere identiteitsfraude te plegen. Als organisaties geen kortstondig gebruik of geavanceerde correlatie hebben, kan infiltratie gedeeltelijk worden verborgen en vindt er voortdurende sabotage plaats. Om dergelijke blootstellingen te voorkomen, zijn een goed logboekensysteem, forensische analyse en bewustwording van het personeel nodig om ervoor te zorgen dat de kwetsbaarheden voorgoed worden gedicht.

Praktijkvoorbeelden van spoofingaanvallen

Criminele infiltratie door middel van spoofing kan gevolgen hebben voor wereldwijde retailers, financiële instellingen en andere mensen die geen idee hebben van de criminele activiteiten die plaatsvinden. Deze praktijkvoorbeelden laten zien dat zelfs vals vertrouwen – zoals valse merken – kan leiden tot grootschalige diefstal, datalekken of imagoschade. In het volgende gedeelte worden enkele incidenten belicht om het belang van infiltratiedetectie en bewustmaking van het personeel aan te tonen.

1. Oplichting met valse betalingsberichten van banken (2024): Vorig jaar werd een aantal phishing-e-mails verstuurd in de vorm van betalingsberichten van grote banken. De aanvallers gebruikten een archiefbestand dat bij het openen Agent Tesla laadde, een geavanceerde keylogger en gegevens-stealing Trojan. De Windows Antimalware Scan Interface (AMSI) werd gepatcht om kwaadaardige obfuscatie toe te staan om standaard antivirusprogramma's te omzeilen. Deze infiltratie laat zien hoe efficiënt e-mailspoofing malware bij nietsvermoedende gebruikers kan brengen.
2. StrelaStealer-campagne (2024): De StrelaStealer-campagne vond plaats tussen juni en augustus vorig jaar en richtte zich op meer dan honderd organisaties uit verschillende sectoren, waaronder de financiële sector, de overheid en de productiesector. Oplichters gebruikten ZIP-bestanden met een JavaScript-bestand dat verantwoordelijk was voor de implementatie van StrelaStealer, dat is ontworpen om e-mailgegevens te stelen van Microsoft Outlook- en Mozilla Thunderbird-clients. Door het gebruik van valse e-mailadressen en merktrucs nam de infiltratie toe onder het personeel dat de vermomde e-mails opende. Dit benadrukt het feit dat infiltratie nog steeds een groot probleem is, vooral wanneer ontwikkelaars geen scans integreren in dagelijkse e-mailfilters of het bewustzijn van het personeel.
3. Starbucks-phishingcampagne (2024): Vorig jaar, in oktober, werden verschillende mensen gelokt door e-mailberichten waarin reclame werd gemaakt voor de gratis Starbucks Coffee Lovers-box. Binnen twee weken werden meer dan 900 klachten gemeld bij Action Fraud in het Verenigd Koninkrijk. Deze aanval deed zich voor als Starbucks en was erop gericht om persoonlijke en financiële gegevens van de slachtoffers te verkrijgen. Hoewel er geen directe penetratie van de systemen van Starbucks plaatsvond, maakten criminelen gebruik van de bekendheid van het merk om identiteitsdiefstal en waarschijnlijk gegevenslekken te plegen.

Spoofing detecteren en verwijderen

Hoe kom je van spoofing af? Dat is misschien niet eenvoudig, maar het is wel mogelijk. Of een aanvaller nu een domeinnaam, een IP-pakketheader of het telefoonnummer van de beller spoofed, het is van cruciaal belang om spoofing tijdig te detecteren. Wanneer infiltratie wordt gedetecteerd, is het van cruciaal belang om snel te handelen, te controleren op ransomware of andere acties en deze op te ruimen, zodat degenen die misbruik willen maken van de situatie niet steeds opnieuw dezelfde trucs kunnen gebruiken. In het volgende gedeelte beschrijven we vier belangrijke stappen die infiltratiedetectie koppelen aan duurzame herstelmaatregelen.

1. Geavanceerde e-mail- en domeinbeveiliging: Zorg ervoor dat SPF, DKIM en DMARC zijn geïmplementeerd om te garanderen dat alleen geautoriseerde domeinadressen worden geaccepteerd, zodat pogingen tot identiteitsfraude worden voorkomen. Dit zorgt ervoor dat nieuw geregistreerde domeinen die lijken op het merk ook in realtime worden gedetecteerd. Voor gevoelige transacties maken medewerkers ook gebruik van tijdelijke of vastgezette domeinverwijzingen. Deze synergie stopt de invasie snel bij de e-mailgateways en voorkomt dat vervalste berichten worden doorgelaten.
2. Gedragsanalyse & SIEM-integratie: Verzamel auditgegevens van mailservers, DNS-query's of gebruikersaanmeldingen en voer deze in een SIEM of correlatie-engine. Als er dergelijke infiltratie-afwijkingen zijn, bijvoorbeeld meerdere ongeldige inlogpogingen vanuit verdachte IP-reeksen, wordt er een waarschuwing gegeven en wordt het personeel hierop gewezen. Door patronen te vergelijken, kunnen infiltratiepogingen die niet door de normale scan komen, niet onopgemerkt blijven. Door middel van meerdere iteraties integreren medewerkers infiltratiedetectie met geavanceerde correlatie voor een onwrikbare beveiliging.
3. Forensisch onderzoek naar de hoofdoorzaak & patchimplementatie: In het geval dat infiltratie toch plaatsvindt, is een gedetailleerde spoofing-analyse essentieel om te bepalen op welke manier de illusies de huidige beveiligingsmaatregelen hebben doorbroken. Het kan zijn dat sommige criminelen misbruik hebben gemaakt van verouderde software of personeel dat onvoldoende was opgeleid. Door patches of beleidsregels toe te passen die gericht zijn op specifieke infiltratievectoren, beperkt een organisatie voortdurende sabotage. Het personeel maakt ook gebruik van tijdelijk gebruik voor ontwikkel- of testsystemen om de blootstellingshoeken vanuit minder beschermde omgevingen te beperken.
4. Personeelstraining en incidentbesprekingen: Last but not least: elke infiltratie of bijna-incident wijst erop dat de gebruikers zich niet bewust zijn van de risico's of dat het systeem niet goed genoeg is ontworpen. In de dagelijkse praktijk helpt het trainen van personeel in het controleren van afzenders van e-mails of het blokkeren van verdachte telefoontjes ook bij het voorkomen van infiltratie. Incidentbesprekingen brengen alle illusies aan het licht die criminelen tijdens het proces hebben gebruikt, waardoor de toekomstige scan of de gebruikerscontrole kan worden aangepast. Deze aanpak combineert de concepten van infiltratiedetectie en continue verbetering, waardoor het bijna onmogelijk wordt om een illusie meer dan eens te gebruiken.

Hoe spoofing-aanvallen voorkomen?

Spoofing, een vorm van identiteitsfraude, is voortdurend in ontwikkeling en blijft een actieve bedreiging op het gebied van infiltratie. In wezen vereist het voorkomen van infiltratie zowel technische maatregelen als bewustwording van het personeel, evenals voortdurende waakzaamheid. Hier zijn vijf belangrijke preventieve maatregelen die, zoals uiteengezet in drie korte punten, zullen helpen om de kans op succesvolle infiltratie te minimaliseren:

1. Implementeer antispammaatregelen (SPF, DKIM, DMARC): Deze frameworks authenticeren de afzender om de systeembeheerders te waarschuwen voor het valse of niet-geverifieerde domein dat de criminelen imiteren. Dit vermindert het aantal infiltratiepogingen aanzienlijk wanneer het op alle e-maildomeinen is ingeschakeld. Regelmatige logboekcontroles voorkomen verkeerde configuraties van domeinen die infiltratie mogelijk maken.
2. Pas Zero-Trust & Strong IAM toe: Beperk het gebruik van geprivilegieerde acties tot alleen die acties die worden beschermd door meervoudige authenticatie of tijdelijke inloggegevens. Op die manier kunnen aanvallers, zelfs als ze over valse gebruikers-ID's beschikken, niet tot de escalatiefase komen als elke sessie wordt geauthenticeerd. Bepaalde factoren, waaronder goed gedocumenteerde roltoewijzingen en tijdelijke tokens, beperken infiltratiepivoting.
3. Gebruik DNS & Netwerkversterking: DNSSEC, dynamische ARP-inspectie en geavanceerde routevalidaties voorkomen infiltratie via DNS- of ARP-vervalsing. Als het gaat om domeinrecords en MAC-adressen, zijn er realtime controles om de acties van de aanvallers tegen te gaan. Deze aanpak brengt infiltratiepreventie verder dan de client-eindpunten, tot in de interne netwerken.
4. Leid medewerkers op in spoofingtactieken: De uiteindelijke verdediging tegen cyberdreigingen ligt mogelijk bij medewerkers, zoals financiële medewerkers die overschrijvingen autoriseren of ontwikkelaars die nieuwe domeinen binnen applicaties opmerken. Phishingoefeningen en het gebruik van scenario's in trainingen verlagen de kans op infiltratie dan ook aanzienlijk. Moedig het personeel aan om elke telefoontje, brief of sms die hen aanspoort om onmiddellijk actie te ondernemen, in twijfel te trekken.
5. Realtime bedreigingsfeeds en waarschuwingen monitoren: Spoofing-infiltratie kan snel gaan, vooral als criminelen misbruik maken van nieuw ontdekte gaten of domeinillusies. Door de integratie van SIEM-oplossingen en geavanceerde watchers kan het personeel abnormale patronen in e-mailverkeer of domeinquery's identificeren. Dit betekent dat een snelle reactietijd voorkomt dat infiltratie uitgroeit tot grootschalige sabotage.

Voorkom spoofing-aanvallen met SentinelOne

SentinelOne kan spoofing-aanvallen bestrijden met behulp van realtime dreigingsdetectie, geautomatiseerde respons en dreigingsopsporing. Het biedt diepgaand inzicht in uw infrastructuur en kan kwaadaardige activiteiten identificeren en neutraliseren.

De gedragsanalyse en endpoint-beveiliging van SentinelOne kunnen pogingen tot spoofing opsporen.

De Offensive Security Engine™ met Verified Exploit Paths™ kan aanvallen voorspellen en voorkomen voordat ze plaatsvinden. SentinelOne biedt bescherming tegen ransomware, phishing, zero-days en andere soorten cyberbeveiligingsbedreigingen die traditionele, op handtekeningen gebaseerde oplossingen mogelijk missen.

Gebruikers kunnen worden beschermd tegen spoofingaanvallen door automatisch te worden losgekoppeld van systemen wanneer er een bedreiging optreedt. SentinelOne kan ook herstelmodi starten en kwaadaardige processen blokkeren die betrokken zijn bij spoofingaanvallen. Het kan bedreigingen identificeren en snel veiligheidsproblemen aanpakken, waardoor potentiële schade tot een minimum wordt beperkt. SentinelOne kan deze bedreigingen onderzoeken, ze op een zwarte lijst zetten en voorkomen dat ze zich in de toekomst opnieuw voordoen. Het kan uw beveiligingsgegevens en bedrijfsworkflows centraliseren en de bescherming van eindpunten uitbreiden met Singularity™ XDR.

U kunt ook alle IP-apparaten in uw netwerk vinden en van een vingerafdruk voorzien.

Boek een gratis live demo.

Conclusie

Of het nu gaat om de headers van e-mails, domeinnamen of nummers op de beller-ID, spoofing is altijd een belangrijke cyberdreiging geweest. Dit type aanval maakt gebruik van menselijk vertrouwen en systeemveronderstellingen waardoor criminelen personeel kunnen misleiden, gegevens kunnen onderscheppen of zelfs de toeleveringsketen kunnen controleren.

Door te begrijpen wat spoofing op elk niveau inhoudt, van ARP tot DNS tot telefoongesprekken, kunnen organisaties het probleem uiteindelijk beter aanpakken en gelaagde strategieën voor detectie, training en beleid implementeren. Door dagelijkse scans te combineren met de oplettendheid van gebruikers wordt gegarandeerd dat eindgebruikers niet misleid kunnen worden en dat er dankzij strikte authenticatie zo min mogelijk infiltratiemogelijkheden zijn. In combinatie met praktijkvoorbeelden van aanvallen en aanbevelingen om deze te voorkomen, is uw onderneming klaar om infiltratie te weerstaan en het merkimago en kritieke informatie te beschermen.

In de toekomst zullen frequente cyclische controles van code, infrastructuur en de paraatheid van het personeel infiltratie door nieuwe technieken van criminelen verstoren. Door goede detectie te combineren met een snelle reactie, voorkomt u infiltratie of pogingen tot merkvervalsing. Een ideale keuze zou zijn om spoofingdetectie te integreren met ondoordringbare geautomatiseerde beveiliging, zoals SentinelOne. Zet dus de volgende stap en probeer het SentinelOne-platform voor het onderscheppen van bedreigingen en efficiënte beveiligingsoperaties. Vraag nu een SentinelOne Singularity™-demo aan voor bedreigingspreventie door middel van kunstmatige intelligentie.

"

Veelgestelde vragen over spoofing

Is spoofing illegaal?

Ja, spoofing is in de meeste rechtsgebieden illegaal, vooral wanneer het wordt uitgevoerd om fraude te plegen of gegevens te wijzigen. Er zijn verboden tegen frauduleuze handelingen die bedoeld zijn om slachtoffers te misleiden en ongeoorloofde toegang tot systemen te verkrijgen. Als u wilt weten of spoofing legaal of illegaal is waar u zich bevindt, kunt u een cybersecurityspecialist of advocaat raadplegen.

Hoe wordt spoofing gebruikt bij cyberaanvallen?

Aanvallers gebruiken spoofing om slachtoffers te misleiden door e-mailheaders, IP-adressen of beller-ID's te vervalsen. Ze willen betrouwbaar overkomen terwijl ze kwaadaardige links of payloads versturen. In veel gevallen combineren ze spoofing met phishingcampagnes, zodat slachtoffers op schadelijke bestanden klikken of deze downloaden. U kunt dit zien gebeuren bij trojanized downloads of social engineering-praktijken. Als u de authenticiteit van de afzender niet controleert, loopt u het risico om voor deze bedreigingen te vallen.

Hoe kunt u spoofing van e-mails tegengaan?

Implementeer eerst e-mailverificatiemechanismen zoals SPF, DKIM en DMARC. Op die manier weet u zeker dat e-mails afkomstig zijn van echte servers. Gebruik ten tweede beveiligde e-mailgateways en spamfilters om kwaadaardig verkeer te identificeren. Werk uw systemen bij en scan e-mails voordat u bijlagen opent. Als u met gevoelige informatie werkt, moet u de identiteit van de afzender verifiëren en nooit verdachte bestanden of links openen.

Wat is een spoofing-zwendel?

Een spoofing-zwendel is een illegale praktijk waarbij valse gegevens worden gebruikt om zich voor te doen als een legitieme bron. Afzenders kunnen zich voordoen als andere adressen, nummers of sites om inloggegevens of financiële informatie te verkrijgen. Zodra ze hun slachtoffers hebben misleid, kunnen ze systemen hacken of geld stelen. U kunt dergelijke zwendelpraktijken herkennen aan vreemde berichten of ongewenste verzoeken. Als u de authenticiteit niet controleert, loopt u het risico uw persoonlijke gegevens aan vreemden bloot te geven.

Hoe kan ik mezelf tegen spoofing beschermen?

U kunt uzelf beschermen door waakzaam te zijn en verdachte communicatie te onderzoeken. Gebruik beveiligingssoftware die verdachte berichten blokkeert of markeert, zoals beveiligde e-mailgateways en actuele antivirussoftware. Patch uw computers en scan uw netwerk op ongebruikelijke patronen. Als u gevoelige informatie moet uitwisselen, controleer dan altijd de bron. Leid uw medewerkers op in phishingtechnieken en social engineering-pogingen.

Hoe spoofingaanvallen detecteren

U kunt spoofing-aanvallen detecteren door e-mailheaders te analyseren, de domeinen van afzenders zorgvuldig te controleren en te zoeken naar vreemde IP-adressen. Als er details niet kloppen of verdachte links staan, is dat een rode vlag. Misschien valt u ongebruikelijke grammatica op of worden er eisen gesteld die u tot haastig handelen aanzetten. Houd ook uw netwerklogboeken in de gaten voor pogingen tot ongeoorloofde toegang. Als u de authenticiteit moet controleren, bel dan rechtstreeks naar de afzender of gebruik geverifieerde contactgegevens.

Hoe spoofingaanvallen te voorkomen

Spoofingaanvallen voorkomen betekent e-mailverificatie implementeren, systemen patchen en iedereen informeren over social engineering. U kunt tools gebruiken die spam filteren en kwaadaardige bijlagen blokkeren. Stel netwerksegmentatie in, zodat indringers zich niet vrij kunnen bewegen binnen uw omgeving. Als u zich niet aan de beste beveiligingspraktijken houdt, kunnen spoofers hiervan profiteren. Bekijk uw incidentresponsplan, voer regelmatig oefeningen uit en zorg ervoor dat back-ups op veilige locaties worden opgeslagen.

Wat is e-mailspoofing?

E-mailspoofing is wanneer hackers e-mailheaders of afzendergegevens vervalsen om de berichten er echt uit te laten zien. Ze doen dit om de ontvangers te misleiden, zodat ze kwaadaardige links openen, kwaadaardige bestanden downloaden of gevoelige informatie vrijgeven. Het is een favoriete tactiek voor phishingcampagnes en kan spamfilters misleiden als er niet correct mee wordt omgegaan. Als u vertrouwelijke informatie moet delen, controleer dan eerst de authenticiteit van de afzender. Zo beschermt u uw informatie tegen aanvallers.

Wat is ARP-spoofing?

ARP-spoofing is een techniek waarbij aanvallers valse ARP-berichten (Address Resolution Protocol) via een lokaal netwerk versturen. Ze doen dit om hun MAC-adres te koppelen aan een legitiem IP-adres, zodat gegevens die voor dat IP-adres bestemd zijn, naar hen worden gestuurd. Hierdoor kunnen ze gevoelige informatie die via het netwerk wordt verzonden, onderscheppen of wijzigen. Als u uw interne omgeving niet beveiligt, loopt u het risico dat u gegevens verliest aan deze aanvallers.

Hoe kan ik mezelf beschermen tegen spoofing-aanvallen?

U kunt zich hiertegen beschermen door authenticatiemechanismen in te voeren, te zoeken naar verdachte verkeerspatronen en uw systemen bij te werken. Installeer firewalls die verdachte IP-adressen of herhaalde inlogpogingen volgen. Als u met gevoelige gegevens moet werken, verifieer dan de bron via een ander medium. Train medewerkers om berichten te melden en links niet zonder meer te openen. U moet ook back-ups hebben en een plan voor het reageren op aanvallen.