Het internet der dingen (IoT) is de onderlinge verbinding van computerapparatuur die is ingebouwd in alledaagse voorwerpen, waardoor deze gegevens kunnen verzenden en ontvangen, waaronder industriële sensoren, slimme productieapparatuur en apparaten zoals thermostaten voor thuisgebruik of beveiligingscamera's. Gezien de snelle acceptatie van IoT in zowel zakelijke als consumentenomgevingen, wordt het steeds belangrijker dat organisaties deze apparaten beveiligen, aangezien ze steeds vaker toegang hebben tot gevoelige informatie en invloed hebben op bedrijfskritische systemen.
De beveiliging van IoT is specifiek gericht op de verbonden apparaten en netwerken, om ze te beschermen tegen ongeoorloofde toegang en cyberdreigingen. De verzameling van apparaten, protocollen en praktijken die worden gebruikt om alle apparaten die met een IoT-platform zijn verbonden te beveiligen, staat bekend als IoT-beveiliging. Hierbij moet rekening worden gehouden met de speciale kenmerken van IoT, zoals beperkte rekencapaciteit, verschillende communicatieprotocollen en een brede verspreiding in verschillende omgevingen.
In deze blog bespreken we belangrijke elementen van IoT-beveiligingsrisico's, de meest voorkomende kwetsbaarheden, specifieke risico's en mogelijke tegenmaatregelen. We bespreken ook de cruciale beveiligingsmaatregelen die nodig zijn om IoT-apparaten te beveiligen en bespreken best practices voor het implementeren van oplossingen die hiermee verband houden. Deze blog helpt beveiligingsteams om te voldoen aan basisniveaus van beveiligingsnormen als onderdeel van hun IoT-implementaties.
Wat is IoT-beveiliging en waarom is het belangrijk?
Internet of Things-beveiliging omvat een reeks maatregelen en technologieën die worden gebruikt om netwerkapparaten te beveiligen en omvat alle stappen die worden genomen om verbonden apparaten te beschermen tegen verschillende soorten beveiligingsaanvallen. De oplossingen omvatten hardwarebeveiliging, gegevensversleuteling, toegangscontrole en netwerkbeveiligingsprotocollen die geschikt zijn voor IoT-omgevingen. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat IoT-apparaten veilig kunnen werken en de vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid van de gegevens te waarborgen.
Bescherming van kritieke systemen en gegevens
Van persoonlijke gegevens tot operationele gegevenspunten, verbonden apparaten verzamelen en verwerken aanzienlijke hoeveelheden gevoelige informatie. Deze zijn vaak verantwoordelijk voor de kritieke functies van industriële systemen, nutsvoorzieningen en slimme gebouwen. Deze gevoelige gegevens kunnen worden geraadpleegd door kwaadwillende gebruikers en apparaten kunnen worden bediend wanneer beveiligingsmaatregelen worden genegeerd.
Gelekte gegevens leiden tot financiële verliezen en nalevingsproblemen, en verstoorde activiteiten leiden tot kostbare uitval en mogelijke schade aan apparatuur.
Preventie van netwerkbrede compromittering
IoT-apparaten kunnen een toegangspunt zijn tot grotere organisatienetwerken. Wanneer de apparaten niet beveiligd zijn, kunnen ze, zodra ze gecompromitteerd zijn, door aanvallers worden gebruikt om door het netwerk te navigeren en andere systemen te infiltreren. Deze geïnfecteerde apparaten worden opgenomen in botnets om gedistribueerde denial-of-service (DDoS)-aanvallen uit te voeren.
IoT-beveiligingsmaatregelen helpen de toenemende afhankelijkheid van onderling verbonden apparaten te verminderen door ze te beveiligen en kwetsbaarheden in de netwerkinfrastructuur te voorkomen.
Beveiliging van fysieke activiteiten en veiligheid
IoT-apparaten staan vaak in directe verbinding met fysieke systemen en daarom is hun beveiliging van cruciaal belang voor de operationele veiligheid. Open-source kritieke beveiligingskwetsbaarheden in deze apparaten vormen een reëel veiligheidsrisico, vooral voor industriële toepassingen en kritieke infrastructuur.
Met de juiste beveiligingsmaatregelen kunnen aanvallers de instellingen van apparaten niet wijzigen op een manier die schade kan toebrengen aan apparatuur of personeel. Dit is vooral nuttig nu organisaties steeds meer IoT-apparaten gebruiken in hun fysieke infrastructuur.
Wat zijn IoT-beveiligingsrisico's?
IoT-beveiligingsrisico's komen voort uit tal van technische kwetsbaarheden in de hardware, software en netwerkcommunicatie van apparaten. Het gaat daarbij om zaken als slechte of zwakke authenticatiemethoden, het verzenden van gegevens in leesbare tekst, het gebruik van een oude versie van de firmware en het blootstellen van onnodige netwerkdiensten. Kwetsbare apparaten bieden ook mogelijkheden om misbruik te maken van standaardwachtwoorden, open poorten en het uitblijven van tijdige beveiligingsupdates voor software, waardoor aanvallers een toegangspunt krijgen.
De gedistribueerde aard van IoT-implementaties maakt beveiligingsmonitoring en updates uitdagender, aangezien veel apparaten op afgelegen of moeilijk bereikbare locaties worden ingezet.
Hardware-aanvallen zoals rootkits via fysieke toegang tot apparaten, manipulatie van de toeleveringsketen en misbruik van bootloaders vormen ook belangrijke beveiligingsrisico's. Deze kwetsbaarheden stellen aanvallers in staat om de functionaliteit van het apparaat te wijzigen, communicatie te onderscheppen of zonder toestemming toegang te krijgen tot het netwerk. Veel IoT-apparaten hebben beperkte rekenkracht en kunnen daarom geen krachtige beveiligingsmaatregelen implementeren.
10 IoT-beveiligingsrisico's en hoe deze te beperken
IoT-apparaten hebben hun eigen beveiligingsuitdagingen en organisaties moeten deze op hun eigen manier aanpakken. Hieronder staan de belangrijkste beveiligingsrisico's en hoe u deze kunt oplossen.
#1. Zwakke authenticatiesystemen
Het gebruik van standaard of zwakke wachtwoorden op IoT-apparaten biedt ongeautoriseerde gebruikers een gemakkelijke manier om toegang te krijgen. Veel fabrikanten leveren hun apparaten met hetzelfde standaardwachtwoord, 'admin' of zelfs 12345. Deze standaardgegevens zijn vaak te vinden in de handleiding van het apparaat en op de website van de fabrikant, waardoor ze een gemakkelijke prooi zijn voor kwaadwillenden. Ondanks het gebruik van een complex wachtwoord kunnen apparaten met eenmalige authenticatie worden gehackt. Het stelen van inloggegevens blijft voor veel criminelen de favoriete aanvalsmethode.
De beveiliging van sterke authenticatie is echt meerlagig. Alle standaardwachtwoorden moeten vóór de implementatie worden gewijzigd en er moet een sterk wachtwoordbeleid worden toegepast. Organisaties moeten waar mogelijk multi-factor authenticatie gebruiken, bij voorkeur met hardwaretokens of authenticatie-apps. Het gebruik van op certificaten gebaseerde authenticatie is inherent aan apparaat-naar-apparaatcommunicatie en geautomatiseerde systemen, die geautomatiseerd en robuust moeten zijn, zodat ze brute-force-inlogpogingen kunnen herkennen en voorkomen dat deze ooit plaatsvinden.
#2. Onversleutelde gegevensoverdracht
Veel IoT-apparaten verzenden gevoelige gegevens in onversleutelde transmissies, waardoor de informatie gemakkelijk te interpreteren is. Dit omvat alles van sensorwaarden, commando's en gebruikersgegevens die worden uitgewisseld tussen apparaten en centrale systemen. Netwerksniffing, man-in-the-middle-aanvallen of zelfs gecompromitteerde netwerkinfrastructuur stellen aanvallers in staat om niet-versleutelde gegevens te onderscheppen. Dit probleem wordt nog groter wanneer dergelijke apparaten gegevens via openbare netwerken of op afstand verzenden, waar een tussenpersoon het verkeer gemakkelijk kan onderzoeken.
Het is essentieel dat organisaties ervoor zorgen dat gegevensoverdracht binnen de hele organisatie wordt versleuteld. Organisaties moeten standaard end-to-end-versleuteling en beveiligde protocollen zoals TLS 1.3 of hoger gebruiken voor alle communicatie. Door versleutelingssleutels en certificaten voortdurend te vernieuwen, blijven de beveiligingsnormen hoog, terwijl forward secrecy ervoor zorgt dat alle eerdere communicatie beveiligd blijft tegen mogelijke toekomstige inbreuken. De apparaatparen kunnen dan op een veilige en versleutelde manier informatie over deze sleutels uitwisselen.
#3. Verouderde firmware en software
De IoT-apparaten draaien vaak op verouderde firmwareversies, die bekende kwetsbaarheden hebben. Sommige fabrikanten doen er dagen over om beveiligingspatches uit te rollen, terwijl andere oude apparaten volledig in de steek laten. Kwetsbaarheden in oudere software trekken aanvallers aan om toegang te krijgen tot bepaalde apparaten of er controle over te krijgen. Zelfs wanneer organisaties hun firmware willen updaten, wordt het probleem nog groter omdat de meeste van hen grote aantallen IoT-apparaten hebben met verschillende firmwareversies, waardoor het updaten een vervelend en tijdrovend karwei wordt.
Het implementeren en volgen van updates zijn systematische processen die verband houden met effectief firmwarebeheer. Organisaties moeten firmwarebeheer automatiseren, versies bijhouden en een routinematig schema voor updates opstellen met duidelijk omschreven onderhoudsvensters. Elke patch moet in een stabiele omgeving worden getest voordat deze wordt geïmplementeerd. Een nauwkeurige apparaatinventaris maakt het mogelijk om de firmwareversie in de hele organisatie bij te houden.
#4. Onveilige netwerkdiensten
Open poorten en onnodige netwerkdiensten op IoT-apparaten creëren mogelijke toegangspunten voor aanvallen. Deze diensten werken meestal met buitensporige machtigingen en standaardinstellingen. Overmatige netwerkdiensten vormen een aanvalsoppervlak op apparaten en kunnen worden misbruikt om ongeoorloofde toegang tot het apparaat te verkrijgen. Standaardconfiguraties kunnen test- of foutopsporingsdiensten bevatten die niet geschikt zijn om in productie te worden ingeschakeld.
Het beheren en bewaken van de beveiliging van netwerkdiensten is cruciaal voor organisaties. Ze moeten alle diensten uitschakelen die niet absoluut noodzakelijk zijn en het netwerk segmenteren waar IoT-apparaten worden gebruikt. Extra bescherming kan worden toegevoegd door middel van speciale firewalls die zijn afgestemd op de verkeerspatronen van IoT.
#5. Onvoldoende toegangscontroles
Geautomatiseerde IoT-systemen beschikken mogelijk niet over voldoende bescherming voor toegangscontrole, waardoor onbevoegde gebruikers toegang kunnen krijgen tot apparaatfuncties en gegevens. Dit geldt zowel voor lokale als fysieke apparaatinterfaces op afstand. Als de controles slecht zijn, kan een aanvaller misbruik maken van standaardmachtigingen, hogere toegangsrechten verkrijgen of toegangsbeperkingen volledig omzeilen. Aanvallers kunnen gevoelige gegevens verwerken of de configuratie van een apparaat wijzigen als ze fysieke toegang hebben.
Om volledige toegangscontrole te bereiken, hebben organisaties meerdere beveiligingslagen nodig. Bepaal zorgvuldig wat gebruikers wel en niet mogen doen op basis van hun functie in de organisatie en de op rollen gebaseerde toegangscontrolesystemen. Toegangslogboekpogingen omvatten logboekregistratie en waarschuwingen voor ongeoorloofde toegang. Fysieke beveiliging omvat ook maatregelen om de hardware van apparaten te beschermen tegen compromittering.
#6. Onveilige gegevensopslag
Gevoelige gegevens worden vaak rechtstreeks op IoT-apparaten opgeslagen zonder authenticatie of autorisatie. Dergelijke gegevens bestaan doorgaans uit configuratie-informatie, API-sleutels, inloggegevens en applicatiegegevens. Daarnaast kunnen gevoelige gegevens ook worden opgeslagen in tijdelijke bestanden of logbestanden die niet worden gewist met traditionele methoden voor het verwijderen van gegevens van schijven.
Gegevens moeten worden beschermd met meerdere beveiligingslagen. Dit houdt in dat alle opgeslagen gegevens worden beschermd met volledige schijfversleuteling (indien mogelijk) en een veilig sleutelopslagsysteem dat pogingen om versleutelingssleutels of soortgelijke identificatiegeheimen te verkrijgen, blokkeert. Voor gegevensback-ups moeten beveiligde kanalen en opslaglocaties worden gebruikt. Duidelijke beleidsregels voor gegevensbewaring, waarin de opslagduur en procedures voor veilig verwijderen worden beschreven, zijn een must voor organisaties.
#7. Kwetsbaarheden in de toeleveringsketen
IoT-apparaten zijn kwetsbaar voor beveiligingsrisico's in de hele toeleveringsketen, van de productie tot het in gebruik nemen. Tijdens de productie kan kwaadaardige firmware worden geïnstalleerd. Veel beveiligingsproblemen met apparaten ontstaan door beveiligingsfouten in softwarebibliotheken en componenten van derden. De beschrijving van componenten en hun bronnen met betrekking tot apparaten is vaak niet gedetailleerd genoeg voor een beveiligingsbeoordeling.
Organisaties moeten over nauwkeurige procedures beschikken om leveranciers te beheren en te controleren met het oog op de beveiliging van de toeleveringsketen. Organisaties moeten elke component en firmware van het apparaat controleren voordat ze deze installeren. Contractuele verplichtingen moeten beveiligingsvereisten bevatten (zoals de kwaliteit van componenten of het niveau van zekerheid). Uitgebreide documentatie beschrijft de bewakingsketen voor elke component in een apparaat.
#8. Gebrek aan beveiligingsmonitoring
De meeste IoT-implementaties functioneren zonder goede oplossingen voor beveiligingsmonitoring. De apparaten produceren een grote hoeveelheid operationele gegevens, maar registreren beveiligingsgebeurtenissen niet goed. Het gebrek aan monitoringmogelijkheden betekent dat beveiligingsteams in veel gevallen niet in staat zijn om actieve aanvallen of beveiligingsinbreuken te identificeren voordat deze een kritieke status bereiken. Gecentraliseerde monitoring wordt een uitdaging en vereist middelen omdat IoT-netwerken gedistribueerd zijn.
Goede logboek- en analysesystemen zijn cruciaal voor organisaties om effectieve beveiligingsmonitoring te garanderen. Apparaatlogboeken moeten worden verzameld en geanalyseerd in centrale beveiligingsinformatie- en gebeurtenisbeheersystemen (SIEM) systemen. Door realtime monitoring kunnen beveiligingsincidenten snel worden gedetecteerd, terwijl geautomatiseerde waarschuwingen de beveiligingsteams op de hoogte brengen van mogelijke inbreuken. Frequente logboekevaluatie brengt trends aan het licht die kunnen wijzen op beveiligingsproblemen.
#9. Slecht apparaatbeheer
Veel organisaties beheren IoT-apparaatsystemen niet op dezelfde manier als andere apparaten, zoals mobiele telefoons, laptops, enz. Grote ondernemingen voeren nog steeds geen uitgebreide apparaatinventarisaties uit, wat het beveiligingsbeheer bemoeilijkt. De meeste organisaties hebben geen zicht op welke apparaten verbinding maken met hun netwerken of welke beveiligingstechnologieën dergelijke apparaten gebruiken. Functies voor beheer op afstand hebben doorgaans zeer beperkte beveiligingscontroles, waardoor er meer aanvalsoppervlak ontstaat.
Apparaatbeheer omvat het op een georganiseerde manier inventariseren en controleren van de toegang. Alle IoT-apparaten moeten worden beheerd via een activabeheersysteem dat ze gedurende hun hele levenscyclus volgt. Ongeautoriseerde apparaten worden gedetecteerd door het netwerk regelmatig te scannen, terwijl configuratiebeheer ervoor zorgt dat al uw apparaten consistente beveiligingsinstellingen behouden. Deze systemen voor beheer op afstand vereisen robuuste versleuteling en toegangscontroles.
#10. Onvoldoende planning voor incidentrespons
Veel organisaties hebben geen plan voor incidentrespons. Risico's van IoT-apparaten komen zeer vaak voor en worden vaak gedocumenteerd, maar beveiligingsteams hebben moeite om aanvallen op deze doelwitten tijdig te detecteren en te beperken. De procedures voor incidentrespons zijn niet aangepast aan de specifieke uitdagingen van een IoT-omgeving, zoals beperkte apparaatmogelijkheden of gedistribueerde implementaties.
Incidentrespons vereist een grondig plan en regelmatige tests. Organisaties moeten binnen het responsplan verschillende processen hebben voor verschillende soorten IoT-beveiligingsincidenten. Teams moeten worden getraind voor mogelijke beveiligingsinbreuken, terwijl incidentensimulaties het reactievermogen beoordelen. De documentatie moet actuele apparaatconfiguraties en herstelprocessen bevatten. Er moeten communicatieplannen zijn om alle belanghebbenden tijdens incidenten op de hoogte te brengen.
Best practices voor het beveiligen van IoT-apparaten
Het is belangrijk om bekende beveiligingspraktijken op een georganiseerde manier te implementeren om IoT-apparaten te beveiligen. Dergelijke richtlijnen stellen organisaties in staat om hun IoT-infrastructuur te beveiligen en tegelijkertijd operationele efficiëntie te realiseren.
1. Beveiligde apparaatconfiguratie
Een van de grootste beveiligingsuitdagingen bij IoT-implementaties zijn de standaardinstellingen van apparaten. Het beveiligingsconfiguratieproces omvat het instellen van versleuteling voor alle opslag/overdracht van gegevens, het configureren van beveiligde protocollen waar externe toegang is ingeschakeld en het implementeren van sterke authenticatie. Alle configuratiewijzigingen moeten worden gedocumenteerd en organisaties moeten standaardbeveiligingsconfiguraties voor een bepaald type apparaat hanteren. Regelmatige configuratie-audits kunnen helpen om te controleren of de apparaten gedurende hun hele levenscyclus met veilige configuraties werken.
2. Implementatie van netwerkbeveiliging
Standaard IT-beveiligingsmaatregelen zijn niet voldoende voor IoT-apparaten. IoT-apparaten vereisen netwerkbeveiliging op maat. Netwerksegmentatie helpt IoT-apparaten te isoleren van kritieke bedrijfssystemen, waardoor het risico op mogelijke beveiligingsinbreuken wordt geminimaliseerd. Netwerkbewakingssystemen monitoren het gedrag van apparaten en identificeren abnormale verkeerspatronen die wijzen op een mogelijk beveiligingsprobleem. Ongeacht het type platform moet elk beveiligingsteam versleutelde VPN-verbindingen bieden voor toegang op afstand tot apparaten en indien mogelijk vermijden om alle andere IoT-systemen via hun netwerk te verbinden.
3. Updatebeheerproces
Het updaten van software-/firmwareversies heeft essentiële gevolgen voor de systeembeveiliging, waardoor IoT-apparaten bekende kwetsbaarheden kunnen beperken. Alle organisaties moeten een systematisch updatebeheer hebben, wat betekent dat ze regelmatig moeten controleren op nieuwe beveiligingspatches of firmware-updates en deze moeten implementeren.
4. Toegangscontrolesystemen
Toegangsbeheer helpt organisaties te voorkomen dat apparaten toegang krijgen tot hun netwerken. Bedrijven moeten ervoor zorgen dat er op rollen gebaseerde toegangscontrole systemen zijn geïmplementeerd, waarbij de gebruikersrechten worden beperkt tot alleen die rechten die nodig zijn voor hun functie. Authenticatiesystemen moeten het gebruik van sterke wachtwoorden mogelijk maken en waar mogelijk multi-factor authenticatie implementeren. Fysieke toegangscontroles beschermen apparaten tegen manipulatie en logische toegangscontroles voorkomen ongewenste toegang op afstand.
5. Beveiligingsmonitoring en -respons
Continue monitoring van de beveiliging kan helpen bij het detecteren van bedreigingen, waardoor sneller kan worden gereageerd. Organisaties moeten gecentraliseerde logboekregistratie implementeren om beveiligingsgebeurtenissen voor alle IoT-apparaten te consolideren. Beveiligingsteams hebben incidentresponsprocedures nodig die geschikt zijn voor hun IoT-omgeving. Monitoringsystemen moeten het gedrag van apparaten, netwerkverkeerpatronen en gebruikers monitoren om de detectie van potentiële beveiligingsproblemen te vergemakkelijken. Door regelmatig beveiligingsbeoordelingen uit te voeren, kunnen organisaties kwetsbaarheden opsporen voordat aanvallers deze kunnen misbruiken.
Voorkom IoT-beveiligingsrisico's met SentinelOne
SentinelOne biedt 24 uur per dag beveiliging voor IoT-omgevingen met zijn Singularity™ Endpoint Platform. Met behulp van machine learning en kunstmatige intelligentie-algoritmen detecteert en blokkeert het IoT-bedreigingsdetectieplatform snel en in realtime beveiligingsrisico's die gericht zijn op IoT-apparaten. Het platform beperkt niet alleen beveiligingsincidenten en voorkomt dat aanvallen zich via zijn autonome responsmogelijkheden over IoT-netwerken verspreiden, maar beschermt ook aangesloten apparaten tegen opkomende bedreigingen.
Het biedt een overzicht van alle IoT-middelen in één venster, waardoor beveiligingsteams het gedrag van apparaten, netwerkverbindingen en de beveiligingsstatus vanuit één interface kunnen volgen. SentinelOne gebruikt zijn gedrags-AI om verdachte activiteiten te identificeren door het gedrag van apparaten en het verkeer op de netwerken te onderzoeken, waardoor zowel bekende bedreigingen als zero-day-aanvallen worden opgespoord die traditionele beveiligingstools mogelijk over het hoofd zien.
SentinelOne brengt alle bestaande beveiligingsinfrastructuur samen en verbetert de IoT-beveiligingsmogelijkheden door middel van integratie. De geautomatiseerde responsmogelijkheden minimaliseren de belasting van beveiligingsteams en zorgen tegelijkertijd voor consistente bescherming van alle IoT-implementaties. Het platform maakt gebruik van een schaalbare architectuur om grote IoT-implementaties te ondersteunen, zodat het gemakkelijk kan worden geschaald naarmate het aantal apparaten toeneemt, zonder dat dit ten koste gaat van de effectiviteit van de beveiliging. Regelmatige updates van algoritmen voor dreigingsdetectie garanderen dat de apparaten van een organisatie worden beschermd tegen de nieuwste aanvalsmethoden voor IoT-apparaten.
De toonaangevende AI SIEM in de sector
Richt je in realtime op bedreigingen en stroomlijn de dagelijkse werkzaamheden met 's werelds meest geavanceerde AI SIEM van SentinelOne.
Vraag een demo aanConclusie
Naarmate organisaties steeds meer verbonden apparaten inzetten in hun bedrijfsvoering, is de behoefte aan voortdurende aandacht en proactief beheer van IoT-beveiliging groter dan ooit. Er zijn krachtige beveiligingsmaatregelen nodig om het hoofd te bieden aan de toenemende stroom van aanvallen op alle apparaten die in een IoT-netwerk worden gebruikt, van apparaatconfiguratie tot geïntegreerde bewakingssystemen die incidenten op eindpunten kunnen detecteren en daarop kunnen reageren.
Om de IoT-beveiligingsrisico's waarmee organisaties worden geconfronteerd te beperken, moeten ze hun beveiligingspraktijken up-to-date houden door in realtime patches toe te passen en een krachtig beveiligingsplatform zoals SentinelOne te gebruiken. Dit zorgt ervoor dat hun bredere IoT-activiteiten veilig en functioneel blijven. Met behulp van deze beveiligingsprincipes en de juiste tools kunnen organisaties volledig gebruikmaken van IoT-technologie met minder beveiligingsrisico's.
FAQs
De veiligheidsrisico's van IoT-apparaten zijn onder meer zwakke authenticatiemechanismen, onversleutelde gegevensoverdracht, verouderde firmware en onveilige netwerkdiensten. Dergelijke kwetsbaarheden bieden aanvallers de mogelijkheid om toegang te krijgen tot gevoelige gegevens, de controle over de werking van het apparaat over te nemen of gecompromitteerde apparaten te gebruiken als basis om het bredere netwerk aan te vallen.
Standaard inloggegevens, open netwerkpoorten, niet-gepatchte kwetsbaarheden in software en onveilige configuratie-instellingen maken IoT-apparaten tot doelwit. Aanvallers beginnen met het scannen van netwerken op apparaten die kwetsbare protocollen gebruiken, maken gebruik van bekende beveiligingskwetsbaarheden in die protocollen en gebruiken eenvoudige geautomatiseerde tools om door het netwerk van een apparaat heen te breken.
Niet-gepatchte IoT-software brengt risico's met zich mee op datalekken, apparaatkaping, verspreiding van malware, systeeminstabiliteit en niet-naleving van regelgeving als gevolg van beveiligingskwetsbaarheden. Regelmatige updates en beveiligingsmonitoring zijn essentieel voor bescherming.
Het risico voor de beveiliging van de toeleveringsketen doet zich voor in elke fase van de levenscyclus van een apparaat, inclusief de productie en implementatie. Kwaadaardige logica in componenten of firmware die tijdens de productie is ingevoegd en beveiligingslekken in software van derden. Slechte leveranciersnormen, onvoldoende verificatie van componenten en het ontbreken van gedegen documentatie voor apparaten maken beveiliging moeilijker bij het aanschaffen en implementeren van effectieve elementen.
Slechte beveiliging van IoT-apparaten kan leiden tot datalekken, onderbrekingen in de bedrijfsvoering en een verminderde netwerkbeveiliging. Hackers kunnen persoonlijke gegevens extraheren, gevoelige informatie stelen en een manier vinden om controle te krijgen over de werking van het apparaat of gecompromitteerde apparaten gebruiken om in te breken in een ander systeem.
