Wat is beveiligingsstatus? Belangrijkste componenten en best practices

In dit artikel wordt de beveiligingsstatus uitgebreid toegelicht, met aandacht voor de definitie, het belang en de componenten ervan. Leer hoe u uw beveiligingsstatus kunt beoordelen en ontdek best practices om uw bedrijf te beveiligen.

Tegenwoordig zijn cyberdreigingen wijdverspreider en schadelijker dan ooit tevoren. Als gevolg daarvan moeten organisaties flexibel zijn en verdedigingsmechanismen opzetten die deze dreigingen effectief kunnen bestrijden. Beveiligingsstatus verwijst naar de algehele beveiligingssterkte van een organisatie, inclusief beleid, controles en paraatheid voor potentiële cyberdreigingen. Een goed gedefinieerde beveiligingsstatus stelt organisaties dus in staat om effectieve maatregelen te nemen om cyberrisico's te beperken, kritieke gegevens te beschermen en de veerkracht van de digitale infrastructuur te vergroten. Uit een recent onderzoek is gebleken dat 97% van de organisaties van plan is om hun budget voor cyberbeveiliging in de komende 12 maanden te verhogen, en dat 86% streeft naar een verhoging van 10% of meer, wat de dringende behoefte aan betere verdedigingsmechanismen duidelijk maakt.

In dit artikel gaan we dieper in op de beveiligingsstatus, waarom deze belangrijk is en hoe bedrijven hun beveiligingskaders kunnen evalueren en verbeteren. We bespreken ook enkele cruciale componenten en veelvoorkomende bedreigingen, en geven best practices voor het beheer van de beveiligingsstatus om een robuuste beveiliging tegen bedreigingen te garanderen.

Wat is beveiligingsstatus?

Beveiligingsstatus is een term die verwijst naar de sterkte van de algehele cyberbeveiliging van een organisatie. Het omvat de processen, beleidsregels, technologieën en gedragingen die bescherming bieden tegen interne en externe bedreigingen. Een robuuste Security Posture helpt ongeoorloofde toegang, datalekken en andere cyberincidenten te voorkomen. In een recent rapport werd erop gewezen dat traditionele cyberbeveiligingsmethoden een organisatie niet volledig kunnen beschermen. 80 procent van de respondenten gaf aan dat het gebruik van oplossingen met meerdere punten hun teams belemmert om incidenten snel op te sporen, erop te reageren en ervan te herstellen. Inzicht in de beveiligingsstatus van een organisatiebeveiligingsstatus van een organisatie begrijpen, kunnen bedrijven kwetsbaarheden opsporen, naleving bereiken en die zwakke punten versterken. Een holistische aanpak vermindert het totale risico en creëert veerkracht, zodat organisaties de dynamische, complexe cyberdreigingen van vandaag de dag kunnen weerstaan.

Waarom is een sterke beveiligingsstatus belangrijk?

Het beschermen van bedrijfsmiddelen, gegevens en activiteiten tegen veranderende cyberdreigingen is de meest fundamentele vereiste voor het handhaven van een robuuste beveiligingsstatus. Een sterke beveiligingshouding bestaat niet alleen uit het implementeren van de meest fundamentele beveiligingsmaatregelen, maar zorgt ook voor de veerkracht, flexibiliteit en proactieve aanpak van kwetsbaarheden van de organisatie. Hier zijn de belangrijkste redenen waarom een effectieve beveiligingshouding cruciaal is voor moderne ondernemingen.

1. Bescherming van gevoelige gegevens: Een organisatie moet gevoelige informatie over werknemers en klanten beschermen. Een degelijke beveiligingshouding op basis van versleuteling, toegangscontroles en audits minimaliseert ongeoorloofde toegang en inbreuken. Het waarborgt de vertrouwelijkheid van gegevens voor klanten en hun vertrouwen in de organisatie met betrekking tot gegevensbeveiliging.
2. Nalevingsvereisten: GDPR, HIPAA en PCI-DSS zijn slechts enkele van de regelgevingen die de sleutel vormen tot een goede beveiligingshouding. Door te voldoen aan deze voorschriften worden niet alleen hoge boetes voorkomen, maar wordt ook een veerkrachtig cyberbeveiligingskader gecreëerd. Niet-naleving heeft juridische en financiële gevolgen, wat aantoont dat het om proactieve beveiliging gaat.
3. Cyberoorlog tegen cyberdreigingen: Door de steeds geavanceerdere cyberdreigingen moeten organisaties proactiever worden op het gebied van verdediging. Door dreigingen vroegtijdig te identificeren en te beperken via een effectieve en duidelijk omschreven beveiligingsstrategie, worden kosten verlaagd, downtime verminderd en reputatieschade geminimaliseerd.
4. Verbetering van de operationele efficiëntie: Een voorbeeld van een uniforme beveiligingsstrategie democratiseert de processen van detectie en respons, waardoor incidenten sneller kunnen worden afgehandeld. De integratie van beveiligingsmiddelen zorgt voor een hogere efficiëntie in de bedrijfsvoering, omdat teams zich hierdoor kunnen concentreren op proactieve verdediging. Deze aanpak versterkt het vermogen van de organisatie om bedreigingen te overtreffen.
5. Een beveiligingscultuur opbouwen: Een solide beveiligingshouding maakt het mogelijk om een beveiligingscultuur te creëren waarin medewerkers de best practices begrijpen en hun plaats in de verdedigingspraktijk erkennen. Juist dit soort bewustzijn stelt iedereen in staat om bij te dragen aan de weerbaarheid van een organisatie tegen bedreigingen door een uniforme, waakzame verdediging te creëren.

Hoe bepaalt u uw beveiligingshouding?

Bepaal het huidige beveiligingsniveau van uw organisatie door kwetsbaarheden, zwakke punten en bestaande beveiligingsmaatregelen te controleren. Door een grondige beoordeling van uw cyberbeveiligingsparaatheid uit te voeren, worden gebieden die verbetering behoeven en gebieden die goed presteren aan het licht gebracht. Hier volgen enkele effectieve stappen om uw beveiligingsstatus vast te stellen, van waaruit u proactieve maatregelen kunt nemen om digitale activa te beschermen.

1. Voer risicobeoordelingen uit: Regelmatige risicobeoordelingen helpen u kwetsbaarheden in de infrastructuur van uw organisatie te identificeren. Zo krijgt u inzicht in de zwakke punten en kunt u deze prioriteren op basis van de ernst van de gevolgen voor uw bedrijf. Een goede risicobeoordeling houdt rekening met fysieke, technische en administratieve risico's om een volledig beeld te krijgen van de aard van de bedreigingen waarmee uw organisatie wordt geconfronteerd.
2. Tools voor beveiligingsbeheer: Beveiligingsstatusbeheertools geven u informatie over waar uw organisatie staat op het gebied van beveiliging. Dergelijke tools zijn effectief voor grote organisaties die zeer complexe IT-omgevingen vereisen, omdat ze het mogelijk maken om verschillende beveiligingsmechanismen te volgen en te evalueren. Met behulp van visibility tools wordt het mogelijk om kwetsbaarheden beter te begrijpen en in realtime aan te pakken.
3. Employee Awareness Review: Employee awareness review kan worden gebruikt om te meten in hoeverre werknemers zich bewust zijn bewustzijn van hun eigen rol in cyberbeveiliging te meten. Training en bewustzijn moeten regelmatig worden geëvalueerd, zodat werknemers op de hoogte zijn van de nieuwste bedreigingen. Goed geïnformeerd personeel vormt de eerste verdedigingslinie tegen aanvallen zoals phishing en social engineering, die misbruik maken van menselijke fouten.
4. Penetratietesten: Penetratietesten simuleren aanvallen om te begrijpen hoe goed uw beveiligingsmaatregelen zijn. Ethische hackers proberen in te breken in uw netwerk, waardoor u inzicht krijgt in uw zwakke punten. Penetratietesten kunnen verborgen zwakke plekken aan het licht brengen die anders niet zouden worden ontdekt en, nog belangrijker, cruciale kennis opleveren om de beveiligingsstatus van een organisatie te verbeteren. Regelmatige penetratietesten kunnen nieuwe kwetsbaarheden binnen uw organisatie opsporen en deze snel verhelpen.
5. Beoordeling van het incidentresponsplan: De evaluatie van uw incidentresponsplan kan de paraatheid van uw organisatie bij cyberincidenten bepalen. Een goed responsplan getuigt van een robuuste beveiligingshouding en bevat duidelijke stappen om aanvallen te beperken en de bedrijfsvoering te hervatten. Door het plan te simuleren, kunnen zwakke punten aan het licht komen, zodat alle teamleden voorbereid zijn om snel te handelen wanneer zich daadwerkelijk een cyberincident voordoet.

Hoe beoordeelt u uw beveiligingshouding?

Bedrijven hebben een expliciete beoordeling nodig om inzicht te krijgen in het huidige niveau van hun cyberbeveiliging. Dit houdt in dat het bestaande beleid, de praktijken en de tools binnen de organisatie kritisch worden beoordeeld om te begrijpen hoe deze beveiliging presteert tegen reële of opkomende bedreigingen. Het systematisch identificeren van zwakke punten helpt bij het opzetten van gerichte verbeteringsprocessen die de beveiliging versterken.

1. Gebruikmaken van beveiligingskaders: Beveiligingskaders zoals NIST, CIS en ISO 27001 bieden gestructureerde richtlijnen om de beveiligingsstatus te beoordelen en te verbeteren. Dit zijn algemeen aanvaarde normen die de volledigheid van uw beveiligingsbeleid en -maatregelen evalueren. Door deze kaders te implementeren, kunnen organisaties hun beveiligingspraktijken vergelijken met de beste praktijken in de sector en vaststellen op welke gebieden verbeteringen nodig zijn.
2. Vulnerability Scanning: Door vulnerability scans uit te voeren, kunt u kwetsbaarheden in uw netwerk en systemen identificeren die door aanvallers kunnen worden misbruikt. Periodieke scans zijn erg belangrijk om kwetsbaarheden proactief te identificeren en tijdig te patchen of te verhelpen. Geautomatiseerde tools voor het scannen van kwetsbaarheden kunnen zorgen voor continue monitoring en rapportage, zodat nieuw geïdentificeerde kwetsbaarheden onmiddellijk worden verholpen.
3. Beveiligingsaudits: Periodieke beveiligingsaudits zijn essentieel om alle beveiligingsfuncties van de organisatie volledig te controleren. Dergelijke audits brengen kwetsbaarheden in de huidige beveiligingsmaatregelen aan het licht en zorgen ervoor dat alles in overeenstemming is met de industrienormen. Beveiligingsaudits omvatten het controleren van systeemconfiguraties, toegangscontroles en fysieke beveiliging om ervoor te zorgen dat alle elementen binnen de IT-omgeving adequaat worden beschermd.
4. Continue monitoring: Met behulp van tools voor continue monitoring kunt u alles wat er in uw netwerk gebeurt in de gaten houden. Realtime detectie van afwijkingen of verdacht gedrag helpt u om snel te reageren. Tools voor continue monitoring zorgen voor zichtbaarheid, waardoor u bedreigingen kunt detecteren die traditionele perimeterbeveiligingen omzeilen, en bieden een tweede verdedigingslinie.
5. Beveiligingsgapanalyse: Een gap-analyse helpt u het verschil te verklaren tussen uw huidige beveiligingsstatus en de ideale status die u wilt bereiken. Het geeft aan op welke gebieden verbeteringen nodig zijn om de beveiligingsstatus van uw organisatiede gewenste mate van beveiliging te bereiken. Met een gap-analyse kunnen organisaties prioriteiten stellen voor beveiligingsinitiatieven en dienovereenkomstig middelen toewijzen om de meest kritieke zwakke punten aan te pakken, waardoor de algehele beveiligingsstatus wordt verbeterd.

Hoe kunt u uw beveiligingsstatus verbeteren? (Strategieën)

U kunt uw beveiligingsstatus verbeteren door meerdere strategieën te implementeren om de verdediging te versterken. Bedrijven kunnen hun beveiligingsstatus verbeteren met verschillende strategieën, waaronder voortdurende verbetering met behulp van nieuwe technologieën, verfijnde processen en het afstemmen van beveiligingspraktijken op nieuwe bedreigingen. Hier zijn enkele van de beste strategieën om uw beveiligingsstatus te verbeteren:

1. Pas een Zero Trust-model toe: Zero Trust gaat ervan uit dat niemand (binnen of buiten het netwerk) te vertrouwen is. Elk toegangsverzoek moet worden geverifieerd, waardoor het veel veiliger is. Strikte verificatie is een voorwaarde om het risico van ongeoorloofde toegang te voorkomen, wat betekent dat aanvallers met een gecompromitteerde perimeter geen laterale bewegingen kunnen uitvoeren. Daarom hebben de meeste organisaties die Zero Trust hebben geïmplementeerd een sterke daling gezien in het aantal incidenten met ongeoorloofde toegang. Het is dus een belangrijk onderdeel van een robuuste beveiligingspositie.
2. Implementeer meervoudige authenticatie: Met MFA hebben onbevoegde personen, zelfs als ze erin slagen de inloggegevens van de gebruiker te bemachtigen, nog steeds geen toegang tot de systemen. Door iets wat de gebruiker weet (wachtwoord) te combineren met iets wat hij heeft (mobiel apparaat) of iets wat hij is (biometrische gegevens), vermindert MFA de kans op succesvolle accountinbraken aanzienlijk. Dit vermindert het aantal succesvolle phishingaanvallen op een organisatie drastisch, waardoor organisaties erop kunnen vertrouwen dat hun accounts beter beveiligd zijn.
3. Verbeter patchbeheer: Systemen, software en firmware moeten up-to-date worden gehouden. Onderhoud door middel van patches voorkomt dat aanvallers misbruik maken van bekende kwetsbaarheden in eerdere versies van het systeem. Patchbeheer is een geautomatiseerde tool die updates in beschikbare eindpunten organiseert, waardoor een mogelijke exploit tot een minimum wordt beperkt. Goed patchbeheer zorgt dus voor beveiliging, helpt bedrijven inbreuken te voorkomen en verbetert uiteindelijk de systeemprestaties, omdat een geoptimaliseerde applicatie altijd veilige en bijgewerkte codes heeft.
4. Endpoint Security: Hoewel endpointbeveiligingsoplossingen zoals SentinelOne Singularity™ Endpoint apparaten zoals laptops, mobiele telefoons en tablets tegen bedreigingen beschermen, ligt hun echte waarde in hun realtime-time monitoring en reacties op eventuele aanvallen. Alle verbonden apparaten zijn alleen veilig dankzij krachtige endpointbeveiligingsmaatregelen, waardoor kwaadwillende actoren geen voet aan de grond kunnen krijgen via onbeveiligde endpoints. Maak gebruik van AI-aangedreven EDR-tools om de mogelijkheden voor het detecteren van afwijkingen op eindpunten te verbeteren en een nieuwe laag van proactieve verdediging toe te voegen.
5. Regelmatige beveiligingstraining: Medewerkers moeten op de hoogte worden gehouden van alle nieuwe bedreigingen en begrijpen hoe zij kunnen bijdragen aan een algehele veilige omgeving. Dit omvat trainingssessies, phishing-simulaties en kennistoetsen, die helpen om de veiligheidsgerichte mentaliteit van medewerkers in de hele organisatie te stimuleren als integraal onderdeel van de overkoepelende verdedigingsstrategie. Goed opgeleide medewerkers lopen minder kans om het slachtoffer te worden van social engineering-aanvallen en kunnen zo de kwetsbaarheid van organisaties voor veelvoorkomende aanvalsvectoren helpen verminderen.
6. Gebruik dreigingsinformatie: Threat intelligence houdt u op de hoogte van de nieuwste bedreigingen die uw organisatie kunnen treffen. Door bedreigingsinformatie kunt u uw beveiligingsprotocollen hierop afstemmen. Organisaties kunnen zo beslissingen nemen op basis van informatie over hun beveiligingsmaatregelen en kunnen anticiperen op aanvallen in plaats van te reageren nadat ze hebben plaatsgevonden. Met behulp van feeds met bedreigingsinformatie kunnen beveiligingsteams trends in cyberdreigingen voorspellen en preventief de verdediging tegen verwachte soorten aanvallen versterken.

Veelvoorkomende bedreigingen die van invloed zijn op de beveiligingsstatus

Het opbouwen van een sterke beveiligingsstatus is gebaseerd op het bewustzijn van de verschillende risico's die de beveiliging ondermijnen. Er zijn verschillende geavanceerde cyberdreigingen, maar organisaties moeten op de hoogte zijn van de meest voorkomende dreigingen die hun beveiliging kunnen aantasten.

Enkele van de belangrijkste risico's die voortdurende aandacht vereisen om te worden beperkt, zijn:

1. Phishingaanvallen: Phishing blijft een van de meest voorkomende en gevaarlijkste bedreigingen voor organisaties. Aanvallers gebruiken frauduleuze e-mails of berichten om werknemers te misleiden en hen hun inloggegevens of financiële gegevens te ontfutselen. De meeste phishingaanvallen zijn gericht op naïeve werknemers die de fraude in het bericht misschien niet opmerken. Training en gesimuleerde phishingoefeningen zijn essentiële maatregelen die organisaties kunnen nemen om hun beveiliging tegen dit soort aanvallen te verbeteren.
2. Ransomware: Ransomware wordt gedefinieerd als het proces waarbij aanvallers de gegevens van een organisatie versleutelen en losgeld eisen voor de vrijgave ervan. Dit heeft sommige organisaties financieel en operationeel verwoest wanneer er geen back-up was. Een goede beveiliging omvat regelmatige back-ups van gegevens, het patchen van kwetsbaarheden en het hebben van robuuste maatregelen voor eindpuntbeveiliging om ransomware-aanvallen te beperken. Kortom, bij ransomware-aanvallen moet snel worden opgetreden om de schade te beperken.
3. Insiderbedreigingen: Insiderbedreigingen zijn aanvallen van insiders (mensen die als werknemers of belanghebbenden verbonden zijn aan het bedrijf) die interne toegang en de vereiste privileges hebben die kunnen leiden tot datalekken of systeemcompromittering als ze kwaadwillig of onzorgvuldig worden gebruikt. Dit soort bedreigingen is meestal moeilijk te identificeren, simpelweg omdat insiders vaak legitieme toegang krijgen binnen organisaties. Organisaties kunnen controles invoeren, zoals toegangsregels en monitoring van gebruikersactiviteiten, waaronder gedragsanalyses, om aanvallen door insider threats tot een minimum te beperken. Bovendien houdt een beveiligingsbeleid rekening met hoe mensen handelen en controleert en bewaakt het menselijke afwijkingen.
4. Advanced Persistent Threats (APT's): Een APT is een geavanceerde aanval waarbij gedurende langere tijd kwaadaardige activiteiten worden uitgevoerd tegen gevoelige informatie, waaronder intellectueel eigendom. De daders voeren waarschijnlijk een meerstappenproces uit om een onderneming te infiltreren en zich lange tijd binnen het netwerk te verbergen. Deze langdurige aanvallen kunnen hun sporen verbergen en na verloop van tijd aan detectie ontsnappen. Geavanceerde beveiligingsmaatregelen zoals netwerksegmentatie, gedragsanalyse en threat hunting kunnen APT's voorkomen of beperken en aanzienlijke schade toebrengen.
5. Gedistribueerde denial-of-service-aanvallen: DDoS-aanvallen zijn erop gericht om de bronnen van het netwerk of de server van een organisatie te overbelasten, waardoor de dienst niet meer door legitieme gebruikers kan worden gebruikt. Dit heeft ernstige gevolgen voor de bedrijfsvoering, omdat het leidt tot downtime, omzetverlies en reputatieschade. Om DDoS-aanvallen het hoofd te bieden, moeten organisaties tools voor verkeersanalyse en webapplicatie-firewalls inzetten en DDoS-mitigatieplannen opstellen. Een robuuste beveiligingsstrategie bestaat uit zowel preventieve als reactieve maatregelen voor het geval van dergelijke aanvallen.
6. Malware en exploitkits: Malware en exploitkits behoren tot het arsenaal van cybercriminelen om malware te verspreiden voor het uitvoeren van kwaadaardige activiteiten, gegevens te exfiltreren of ongeoorloofde toegang te verkrijgen. Exploitkits zijn ontworpen om misbruik te maken van bekende kwetsbaarheden die kunnen worden gebruikt om een systeem te hacken. Het up-to-date houden van systemen met patches, het gebruik van antimalwareoplossingen en endpointdetectietools dienen als middelen om malware-infecties te voorkomen.

Belangrijkste componenten van een beveiligingsbeleid

Een volwassen beveiligingsbeleid bestaat uit verschillende elementen die naadloos samenwerken om de digitale infrastructuur van een organisatie te beschermen. Deze omvatten een reeks componenten die de basis vormen van de beveiliging van een organisatie, die elk een andere rol spelen bij het handhaven van de beveiliging. Laten we dus eens kijken naar de belangrijkste componenten waar elke organisatie naar moet kijken bij het opbouwen van een sterke beveiligingshouding:

1. Beveiligingsbeleid en -procedures: Het beveiligingsbeleid moet duidelijk worden opgesteld, zodat het de leden van de organisatie helpt op het gebied van beveiliging. Het beleid zorgt voor standaardisatie voor een uniforme implementatie van procedures in een organisatie om beveiligingsproblemen aan te pakken. De procedures omvatten over het algemeen gegevensverwerking, een updateproces en incidentrapportages. Een geordend en systematisch beleid fungeert als een stappenplan met alle stapsgewijze procedures, zodat binnen het organisatorische kader consistente beveiligingsmaatregelen kunnen worden genomen om vergelijkbare doelen binnen het hele bedrijf te bereiken.
2. Risicobeheerprogramma: Een risicobeheerprogramma is bedoeld voor het identificeren, beoordelen en beperken van risico's die van invloed kunnen zijn op de organisatie. Risicobeheer stelt organisaties in staat om hun beveiligingsinspanningen te richten op gebieden die een groot risico lopen. Als gevolg van risicobeoordelingen en risicobeperkende strategieën kunnen organisaties de beschikbare middelen inzetten om de meest kritieke kwetsbaarheden aan te pakken. Deze aanpak leidt tot minder incidenten omdat er altijd preventieve maatregelen zijn getroffen.
3. Technische controles: Technische controles omvatten firewalls, antivirussoftware, encryptie en IDS. Deze controlemethoden zijn ook nodig om illegale toegang tegen te gaan en informatie te beschermen. Technische controles vormen de eerste verdedigingslinie tegen cyberaanvallen. Deze technische controles zorgen voor een evenwicht tussen interne bedreigingen en externe aanvallen. Regelmatige updates en auditrapporten zijn noodzakelijk om de effectiviteit van deze controles tegen nieuwe bedreigingen te behouden.
4. Incidentresponsplan: Er moet een incidentresponsplan zijn, zodat de organisatie voorbereid is om snel en effectief te reageren wanneer de beveiliging wordt geschonden. Incidentrespons is cruciaal voor het minimaliseren van schade, het handhaven van de bedrijfscontinuïteit, het verkorten van de hersteltijd en het verlagen van de kosten. Het incidentresponsplan moet regelmatig worden getest, zodat alle belanghebbenden weten wat er van hen wordt verwacht en dus snel en georganiseerd op een incident kunnen reageren.
5. Training in beveiligingsbewustzijn: Het trainen van medewerkers in best practices op het gebied van beveiliging blijft een essentieel onderdeel van het realiseren van een robuuste beveiligingshouding. Medewerkers moeten worden onderwezen en getraind om phishing en andere veelvoorkomende soorten bedreigingen te herkennen en aan te pakken. Doorlopende programma's voor beveiligingsbewustzijn helpen een cultuur te creëren waarin beveiliging voorop staat, terwijl het betrekken van medewerkers een essentiële factor wordt in het totale mechanisme. De menselijke factor vormt een van de sterkste schakels in belangrijke cyberbeveiligingskwesties. Daarom is voortdurende educatie zeer wenselijk om medewerkers te transformeren tot de eerste verdedigingslinie.
6. Netwerk- en eindpuntbeveiliging: Netwerksegmentatie, firewalls en eindpuntbeveiliging tools zorgen voor isolatie van gevoelige gebieden in uw IT-omgeving. Als er dus een aanval plaatsvindt, betekent het verminderen van de kans op een succesvolle aanval dat het voor aanvallers moeilijk wordt om zich lateraal binnen het netwerk te verplaatsen. Beveiligingstools voor eindpunten omvatten antivirus- en antimalwaretools die ervoor zorgen dat uw apparaten worden beschermd, terwijl netwerkbeveiliging de integriteit en vertrouwelijkheid van informatie tijdens het transport waarborgt.

Een beoordeling van de beveiligingsstatus uitvoeren

Een beoordeling van de beveiligingsstatus is een gestructureerde methode waarmee hiaten en verbeterpunten in de cyberbeveiliging van uw bedrijf worden geïdentificeerd. Een correcte beoordeling helpt bij het bepalen welke processen lopen, het begrijpen van de risico's en het opstellen van een plan voor gerichte verbeteringen. Het uitvoeren van een beoordeling van de beveiligingsstatus omvat verschillende componenten, die hieronder worden besproken:

Waarom het cruciaal is

Een beoordeling van de beveiligingsstatus stelt een organisatie in staat om haar risicoblootstelling en zwakke punten te kwantificeren. Deze analyses zorgen ervoor dat alle mogelijke zwakke punten binnen de structuur worden ontdekt voordat aanvallers er misbruik van kunnen maken. Beoordelingen moeten regelmatig worden uitgevoerd, omdat zowel cyberdreigingen als bedrijfsactiviteiten voortdurend veranderen, waardoor de verdediging hierop moet worden afgestemd.

Bronnen voor beoordeling van de beveiligingsstatus

Hieronder worden enkele bronnen besproken die worden gebruikt bij beoordeling van de beveiligingsstatus. Elk van deze methoden beoordeelt verschillende aspecten van de beveiligingsstatus van een organisatie om potentiële risico's op te sporen en te beperken, terwijl tegelijkertijd wordt gezorgd voor naleving van de industrienormen. Hieronder wordt beschreven hoe elk van deze methoden bijdraagt aan de beoordeling van de beveiligingsstatus:

1. Beoordeling van bedreigingen en kwetsbaarheden:  Beoordelingen van bedreigingen en kwetsbaarheden helpen precies vast te stellen waar die bedreigingen de zwakke plekken in de verdediging van de organisatie kunnen uitbuiten. Ze zijn daarom onmisbaar bij het prioriteren van beveiligingsinitiatieven op deze kritieke kwetsbaarheden, waardoor adequate risicobeperking wordt gegarandeerd.
2. Compliance-audits: Compliance-audits zorgen ervoor dat uw beveiligingspraktijken voldoen aan regelgeving, zoals GDPR, HIPAA of PCI-DSS. Soms omvatten audits ingewikkelde controles van beveiligingsbeleid, procedures en controles in relatie tot industrienormen om een organisatie te helpen boetes te voorkomen.
3. Configuratiebeheer en hardeningbeoordelingen: De beoordeling controleert systeemconfiguraties, met name die welke te maken hebben met beveiligde instellingen die de aanwezigheid van kwetsbaarheden minimaliseren. Dit zorgt ervoor dat best practices worden gevolgd, zoals het uitschakelen van diensten die niet nodig zijn.
4. Identiteits- en toegangsbeheer (IAM): IAM-beoordelingen geven inzicht in hoe toegangscontrole tot systemen en informatie ervoor zorgt dat alleen de juiste personen toegang hebben tot kritieke bedrijfsmiddelen. Goede IAM-praktijken minimaliseren ook het risico op inbreuken door minder toegangen toe te staan. IAM is erg belangrijk voor het handhaven van goede toegangscontroles binnen de hele organisatie.
5. Penetratietesten: Penetratietesten simuleert aanvallen om de weerbaarheid van de verdedigingsmechanismen van uw organisatie te testen. Deze aanpak helpt bij het identificeren van hiaten die bij routinecontroles mogelijk niet aan het licht komen en geeft een alomvattend inzicht in hoe goed de organisatie is voorbereid op aanvallen in de praktijk.
6. Netwerkbeveiligingsmonitoring: Het monitoren van netwerkactiviteiten helpt ook bij het opsporen van afwijkingen en mogelijke inbraken. Een van de cruciale maatregelen die bij de beoordeling van de beveiligingsstatus worden toegepast, is het continu scannen van het netwerkverkeer op ongebruikelijke patronen die kunnen duiden op een inbreuk op de beveiliging, zodat snel corrigerende maatregelen kunnen worden genomen.

Beoordelingsstappen

Beoordelingen van de beveiligingsstatus omvatten verschillende stappen die helpen bij het definiëren van de algehele cyberbeveiligingsomgeving in een organisatie. Het volgen van een beoordelingsmethodologie helpt een organisatie bij het ontwikkelen van een duidelijk pad naar verbetering van haar beveiligingsstatus. Laten we nu enkele stappen van de beoordeling van de beveiligingsstatus bespreken:

1. Doelstellingen definiëren: In de eerste stap van de beoordeling van de beveiligingsstatus moet een bedrijf de doelstellingen bepalen. Of het nu gaat om het verbeteren van de naleving, het verminderen van kwetsbaarheid of het volledig verbeteren van de veerkracht, deze doelstellingen moeten in de eerste stap van de evaluatie worden gedefinieerd. Het stellen van duidelijke doelstellingen garandeert dat de evaluatie gefocust blijft en op bevredigende wijze inspeelt op de doelstellingen van de organisatie.
2. Informatie verzamelen: Het verzamelen van informatie omvat netwerkconfiguratie, inventarisatie van bedrijfsmiddelen, beveiligingsmaatregelen en gebeurtenissen of incidenten die zich al hebben voorgedaan. Door informatie te verzamelen wordt de basis gelegd voor het begrijpen van de kwetsbaarheden en het beoordelen van de huidige beveiligingsstatus. Met uitgebreide gegevensverzameling wordt een solide basis gelegd voor de nauwkeurigheid van beveiligingsinzichten.
3. Gap-analyse: Een gap-analyse toont de verschillen tussen de huidige situatie en de beveiligingsstatus die zou moeten worden gehandhaafd. Deze analyse helpt te bepalen in welk stadium veranderingen moeten worden doorgevoerd en zorgt ervoor dat de aandacht wordt gericht op de punten waarop die veranderingen moeten worden overwogen en doorgevoerd. Dit maakt de tekortkomingen in de beveiliging duidelijk en laat zien waar verbeteringen nodig zijn.
4. Risicoanalyse: Zodra de hiaten zijn geïdentificeerd, omvat de daaropvolgende risicoanalyse het inschatten van de waarschijnlijkheid van een dreiging en de potentiële impact ervan. Risicoanalyse ondersteunt het prioriteren van kwetsbaarheden op basis van het schadepotentieel en helpt bij het implementeren van beveiligingsmaatregelen die de grootste waarde opleveren. Door deze prioritering kan een organisatie bedreigingen op een effectieve en strategische manier beheren.
5. Uitvoerbaar plan: Op basis van bovenstaande bevindingen presenteert het rapport een uitvoerbaar verbeteringsplan om de geïdentificeerde zwakke punten aan te pakken. Het plan moet volledig zijn en elke interventie, elke hulpbron en elke tijdlijn met betrekking tot de geïdentificeerde problemen bij het verbeteren van de beveiligingsstatus specificeren. Een uitvoerbaar plan zorgt ervoor dat elke stap in het plan meetbaar is en dat de voortgang wordt gecontroleerd.

De uitdaging van beveiligingszichtbaarheid in de huidige IT-omgeving

Een van de grootste uitdagingen waar organisaties vandaag de dag mee te maken hebben, is het gebrek aan volledig inzicht in hun cyberbeveiliging. IT-omgevingen worden steeds complexer en breiden zich steeds verder uit, waardoor het moeilijker dan ooit wordt om volledig inzicht te krijgen in alle assets, verbindingen en gegevensstromen. Hieronder volgen enkele van de belangrijkste uitdagingen die van invloed zijn op de zichtbaarheid van de beveiligingsstatus:

1. Schaduw-IT: Shadow IT wordt gedefinieerd als ongeautoriseerde applicaties of systemen die door werknemers op de werkplek worden gebruikt, maar niet bekend zijn bij de IT-afdeling. De meeste van deze tools hebben slechte beveiligingsmaatregelen, waardoor de kans op cyberaanvallen nog groter wordt. Het is belangrijk om zicht te houden op deze tools om ervoor te zorgen dat ze geen onbeheerde risico's in de omgeving introduceren.
2. Hybride werkomgevingen: De groei van hybride werkomgevingen, waar werknemers op afstand of vanaf andere locaties kunnen werken, maakt het moeilijk om activiteiten te volgen en te controleren. Verspreide bedrijfsmiddelen maken het voor beveiligingsteams nog moeilijker om constant zicht en controle over de omgeving te behouden.
3. Complexe multi-cloudsystemen: Organisaties die gebruikmaken van meerdere clouddiensten hebben vaak moeite om een gedetailleerd overzicht te behouden van hun beveiligingsstatus, die over verschillende platforms heen is verenigd. In veel gevallen kunnen individuele configuraties en beveiligingsbeleidsregels van de ene clouddienst in strijd zijn met die van een andere, waardoor het een hele uitdaging is om al deze omgevingen goed te monitoren.
4. Overweldigende beveiligingswaarschuwingen: Beveiligingsteams krijgen te maken met talloze waarschuwingen die verspreid zijn over meerdere tools. Niet alle ontvangen waarschuwingen zijn ernstig. Het kost veel moeite om onderscheid te maken tussen echte en valse positieven. Deze overbelasting leidt dus tot waarschuwingsmoeheid, waardoor de zichtbaarheid afneemt en belangrijke incidenten onopgemerkt blijven.
5. Toegenomen gebruik van IoT-apparaten: De integratie van IoT-apparaten in de bedrijfsomgeving vergroot het aanvalsoppervlak. De meeste apparaten zijn slecht beveiligd en kwetsbaar voor misbruik, wat ernstige problemen oplevert op het gebied van zichtbaarheid, niet alleen vanwege het grote aantal apparaten, maar ook vanwege hun beperkte beveiligingsmogelijkheden.

Best practices voor het verbeteren van de beveiligingsstatus

Organisaties moeten proactieve en reactieve maatregelen hebben om een sterke beveiligingsstatus te handhaven. Best practices zijn maatregelen die ervoor zorgen dat dergelijke verdedigingsmechanismen effectief blijven, waaronder het aanpakken van geïdentificeerde kwetsbaarheden en het beperken van geïdentificeerde potentiële incidenten. Enkele van de best practices die helpen om de beveiligingsstatus van een organisatie te verbeteren, zijn:

1. Beveiligingsbeleid regelmatig bijwerken: Het beveiligingsbeleid moet voortdurend worden herzien en bijgewerkt, zodat het aansluit bij de dynamische aard van de bedreigingsomgeving. Wanneer er nieuwe bedreigingen opduiken, moet het beveiligingsbeleid worden aangepast om mensen te helpen de relevante richtlijnen te krijgen die nodig zijn om de veiligheid te handhaven. Deze regelmatige updates voorzien elke medewerker van de meest recente informatie over dergelijke vereisten en houden hen op het juiste spoor.
2. Implementeer de nieuwste Endpoint Detection and Response (EDR)-oplossingen met geavanceerde functies: EDR's bieden realtime monitoring- en responsmogelijkheden op eindpuntniveau. Ze sporen verdachte activiteiten op en beheersen deze om te voorkomen dat de dreiging zich over het netwerk verspreidt, waardoor de algehele beveiliging wordt beschermd.
3. Toegangsbeheer: Bij het implementeren van IAM-oplossingen zorgen de processen ervoor dat alleen geautoriseerde gebruikers toegang hebben tot gevoelige gegevens en bronnen. Door zo min mogelijk toegangsrechten te verlenen, minimaliseren ze de kans op ongeoorloofde toegang en verbeteren ze zo hun beveiligingsstatus.
4. Voer beveiligingsoefeningen en simulaties uit: Simulatie van beveiligingsincidenten bereidt het responsteam voor op bedreigingen. Regelmatige beveiligingsoefeningen kunnen de zwakke punten in incidentresponsplannen blootleggen en veel inzicht geven in verbeterpunten. Regelmatige simulaties maken de organisatie beter bestand tegen daadwerkelijke incidenten door de responstijd en effectiviteit te verminderen.
5. Voer continu dreigingsonderzoek uit: Door proactief dreigingsonderzoek in het netwerk uit te voeren, kunnen organisaties sluimerende kwetsbaarheden ontdekken die met de basistools misschien niet aan het licht komen. Dreigingsonderzoek vult de ontbrekende lagen van traditionele beveiliging aan en geeft meer details over waar potentiële dreigingen nog steeds aanwezig zijn, waardoor de verdediging een noodzakelijke impuls krijgt.

Hoe kan SentinelOne u helpen uw beveiliging te verbeteren?

SentinelOne biedt een reeks beveiligingsoplossingen waarmee u uw beveiligingsstatus drastisch kunt verbeteren. U kunt forensisch onderzoek op grote schaal coördineren en incidenten snel oplossen dankzij vereenvoudigde bewijsvergaring voor een diepere context. Onderzoek en analyseer forensisch bewijs eenvoudig naast EDR-gegevens in één uniforme console met Singularity™ RemoteOps Forensics.

U kunt meer bruikbare inzichten verkrijgen met AI-gestuurde detectie. Vervang kwetsbare SOAR-workflows door hyperautomatisering. Stap over van regelsets en query's naar efficiëntere algoritmen. U kunt onderzoeks- en responsprocessen automatiseren met Singularity™ AI-SIEM aangedreven door Singularity™ Data Lake.

Het SentinelOne Singularity™-platform is een complete oplossing voor ondernemingen die holistische cyber- en cloudbeveiliging willen realiseren. Het beveiligt hybride clouds en beschermt uw identiteitsinfrastructuur en inloggegevens met Singularity™ Identity. Singularity™ Network Discovery maakt gebruik van ingebouwde agenttechnologie om netwerken actief en passief in kaart te brengen, waardoor direct een inventaris van bedrijfsmiddelen en informatie over malafide apparaten wordt geleverd.

De agentloze CNAPP van SentinelOne is ook een uniforme oplossing voor het beheer van de beveiligingsstatus. Het biedt Cloud Security Posture Management (CSPM), Cloud Workload Protection Platform (CWPP), Cloud Detection & Response (CDR), Kubernetes Security Posture Management (KSPM), IaC Scanning, Secret Scanning en andere kernfuncties.

Conclusie

Concluderend blijft het opzetten en handhaven van een degelijke beveiligingsstrategie een van de meest cruciale componenten voor het beschermen van digitale activa en het waarborgen van de bedrijfscontinuïteit voor een organisatie. Deze beoordeling van kwetsbaarheden, de juiste inzet van beveiligingstools en het opleiden van medewerkers stellen een organisatie in staat om een veerkrachtige infrastructuur op te bouwen die adequaat is voorbereid op huidige en toekomstige bedreigingen. Een proactieve beveiligingsaanpak waarbij periodieke beoordelingen worden uitgevoerd, continu toezicht wordt gehouden en aan de nalevingsvereisten wordt voldaan, zou een grote bijdrage leveren aan het verminderen van het aantal risico's en het realiseren van een veilige operationele omgeving.

Organisaties moeten inzicht hebben in hun huidige beveiligingsstatus en de nodige maatregelen nemen om deze te verbeteren. Als bedrijven de best practices volgen die in dit artikel worden beschreven, kunnen ze zichzelf beter beschermen tegen toenemende netwerk- en datalekken. Om de cyberbeveiligingsveerkracht verder te verbeteren, kunnen bedrijven kiezen voor oplossingen zoals het SentinelOne Singularity™-platform dat een reeks oplossingen biedt om meer inzicht te krijgen in de beveiliging van een organisatie en om automatisering en bescherming tegen toenemende bedreigingen te realiseren. Bekijk SentinelOne-aanbod om te ontdekken hoe wij de beveiliging van uw organisatie vandaag nog kunnen verbeteren.

FAQs

Wat is beveiligingsstatus?

Over het algemeen heeft beveiligingsstatus betrekking op de totale en huidige status van alle beschermende maatregelen die zijn geïnstalleerd op beveiligingssoftware, hardware, netwerken en beleid met betrekking tot hoe een organisatie cyberdreigingen kan voorspellen, voorkomen en erop kan reageren.

Wat is gegevensbeveiligingshouding?

Het beheer van de gegevensbeveiligingsstatus richt zich op de bescherming van vertrouwelijke gegevens tegen illegale toegang of inbreuken. De praktijken omvatten gegevensclassificatie, versleuteling, toegangscontroles en monitoring onder de paraplu van algemene zekerheid om de vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid in meerdere soorten omgevingen te waarborgen.

Wat is een checklist voor interne beveiligingsaudits?

Een checklist voor interne beveiligingsaudits bevat de volgende punten:

• Informatie over activa en gegevensinventaris
• Beoordeling van het huidige beleid en de huidige procedures op het gebied van beveiliging
• Herevaluatie van netwerkbeveiligingsmaatregelen
• Beoordeling van toegangscontrole en machtigingen
• Analyse van incidentresponsplannen
• Opleidings- en bewustmakingsprogramma's voor werknemers
• Naleving van wettelijke vereisten

Hoe beoordeelt en beheert u de cyberbeveiligingsstatus?

Het meten en beheren van cyberbeveiliging omvat:

• Het regelmatig scannen van de beveiligingsstatus om kwetsbaarheden vast te stellen.
• Het monitoren van netwerken op ongebruikelijke activiteiten of inbreuken.
• Analyse van hiaten in de beveiligingsmaatregelen en prioritering van de bedreigingen op basis van hun impact
• Opstellen van een geïntegreerd incidentresponsplan
• Regelmatige versiebeheer van software en systemen door bekende kwetsbaarheden te patchen
• Implementatie van meervoudige authenticatie
• Training van medewerkers op het gebied van beveiligingsbewustzijn
• Er zijn robuuste incidentresponsplannen opgesteld en getest

Hoe kunnen organisaties hun beveiliging effectief verbeteren?

Organisaties kunnen hun beveiliging effectief versterken door:

• Grondige kwetsbaarheidsonderzoeken en gedetailleerde beveiligingsbeoordelingen uit te voeren.
• Bedreigingen continu en in realtime te monitoren en te volgen.
• Incidentresponsplannen herhaaldelijk te testen en voortdurend bij te werken.
• Medewerkers op de hoogte te houden van de nieuwste praktijken in de sector op het gebied van cyberbeveiliging.

Wat is het verschil tussen beveiligingsstatus en beveiligingsstrategie?

Een beveiligingsstatus verwijst naar de huidige staat van de beveiligingsmaatregelen en -capaciteiten van een organisatie op het gebied van cyberbeveiliging. Een beveiligingsstrategie daarentegen is een alomvattend plan voor de manier waarop een organisatie haar beveiligingsdoelen op termijn wil bereiken. De houding is een momentopname van de effectiviteit op een bepaald moment, terwijl de strategie langetermijndoelen en initiatieven bevat om die effectiviteit te verbeteren.