Wat is risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer (RBVM)?

Ontdek risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer in detail. Leer de belangrijkste componenten kennen, hoe het verschilt van traditionele modellen, best practices, en ontdek hoe een risicogebaseerde aanpak de beveiliging verbetert.

Ondanks een toegenomen bewustzijn blijven cyberdreigingen toenemen, omdat cybercriminelen geavanceerde methoden gebruiken om organisaties te hacken. De wereldwijde verliezen als gevolg van cybercriminaliteit, ransomware en datalekken bedroegen in 2024 9,2 biljoen dollar, wat aanzienlijk hoger is dan in voorgaande jaren. Naarmate de dreigingen toenemen en de middelen afnemen, is het voor bedrijven onmogelijk om al hun activa op hetzelfde niveau te beveiligen en moeten ze overstappen op een risicogebaseerde aanpak. Risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer zorgt er daarentegen voor dat de middelen en inspanningen om kwetsbaarheden aan te pakken in verhouding staan tot het potentiële bedrijfsrisico en de werkelijke dreigingsomgeving, wat betekent dat elke patch of controlemaatregel optimaal wordt benut.

In dit artikel gaan we dieper in op wat risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer is en waarom het wordt beschouwd als een eigentijdse benadering van beveiliging. We beginnen met een overzicht van de principes van een risicogebaseerde benadering van kwetsbaarheidsbeheer en vergelijken deze met de traditionele benaderingen. Vervolgens leggen we uit hoe u uw verdediging kunt verbeteren. Later bespreken we ook de basiselementen, praktische kwesties en enkele belangrijke tips voor de implementatie van de risicogebaseerde benadering. De risicobeheerbenadering van cyberbeveiliging kan organisaties helpen hun grootste risico's aan te pakken en hun meest waardevolle middelen te beschermen.

Wat is risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer (RBVM)?

Risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer is een methode om patches en beveiligingsmaatregelen te beheren op basis van het specifieke risico dat elke kwetsbaarheid met zich meebrengt, in plaats van op basis van ernstclassificaties en vervaldata. Hiervoor zijn contextgebaseerde gegevens nodig die rekening houden met de risicogevoeligheid, de kans op misbruik en en de operationele impact. In tegenstelling tot op scanning gebaseerde strategieën die grote lijsten met fixes genereren, integreert RBVM op kwetsbaarheid gebaseerde risicobeoordeling in combinatie met realtime dreigingsinformatie om de potentieel catastrofale fouten te identificeren. Deze aanpak wijkt af van de tick-the-box-aanpak, waardoor beveiligings- en IT-teams zich kunnen concentreren op risico's die van invloed zijn op de bedrijfsvoering. Op de lange termijn bevordert dit een beveiligingsmentaliteit, omdat wordt begrepen dat niet alle patches even kritisch zijn of evenveel inspanning vergen.

Waarom is risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer belangrijk?

Volgens onderzoek is het aantal incidenten met gegevenslekken bij financiële instellingen tussen 2019 en 2023 met meer dan 330% toegenomen. Deze trend laat zien dat de nieuwe generatie aanvallers op zoek is naar de meest waardevolle kwetsbare gebieden, of het nu gaat om persoonlijke gegevens van consumenten of kritieke diensten. Risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer pakt deze strategieën aan door de aandacht van teams eerst op de meest kritieke kwesties te richten. Hier zijn vijf redenen waarom risicogebaseerde benaderingen betere resultaten opleveren op het gebied van cyberbeveiliging:

1. Prioritaire toewijzing van middelen: Tegenwoordig evolueren bedreigingen snel en is het moeilijk om alle zwakke punten tegelijk aan te pakken. Een risicogebaseerde aanpak van kwetsbaarheidsbeheer geeft prioriteit aan kwetsbaarheden op basis van de kans dat ze worden misbruikt en de impact op het bedrijf, wat betekent dat er weinig middelen worden besteed aan echte bedreigingen. Op deze manier kunnen organisaties zich concentreren op wat belangrijk en relevant is, en tijd en geld besteden aan kwesties die dat het meest nodig hebben, in plaats van zich te verliezen in trivialiteiten. Deze efficiënte triage is aantrekkelijk voor leidinggevenden die op zoek zijn naar concrete manieren om risico's te beheren.
2. Verbeterde operationele continuïteit: Het aanpakken van elke geïdentificeerde zwakte met een tijdelijke oplossing zonder goed na te denken over de gevolgen kan leiden tot systeemstoringen of operationele onderbrekingen, vooral wanneer het onderhoudsschema beperkt is. Risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer helpt bij het plannen van oplossingen op een manier dat alleen kritieke kwetsbaarheden onmiddellijk worden opgelost, terwijl andere, minder kritieke kwetsbaarheden tijdens downtime worden aangepakt. Dit minimaliseert de kans op door patches veroorzaakte storingen die de normale bedrijfsvoering onderbreken. Het stelt teams ook in staat om meer controle te hebben over het effect van de patchcyclus op de gebruikers en klanten.
3. Betere afstemming op reële bedreigingen: Niet al deze kwetsbaarheden worden in de praktijk in dezelfde mate gebruikt. Het is gebruikelijk dat een aanvaller overschakelt naar andere bekende zwakke plekken waarvoor al werkende exploits bestaan of die een hoog rendement opleveren. Wanneer organisaties kwetsbaarheidsgebaseerde risicobeoordeling combineren met dreigingsinformatie, pakken ze de herstelmaatregelen aan met het daadwerkelijke gedrag van aanvallers in gedachten. Dit zorgt ervoor dat patches worden geprioriteerd op basis van actuele dreigingsinformatie, waardoor ook de tijd die beschikbaar is voor de tegenstanders wordt verkort.
4. Gestroomlijnde besluitvorming: Wanneer kwetsbaarheidsscans honderden of duizenden potentiële problemen opleveren, kan er verwarring ontstaan als de teams geen duidelijke prioriteiten stellen. Risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer zorgt ervoor dat er een consistent scoresysteem is, waardoor alle belanghebbenden op een uniforme manier kunnen bepalen welke patches als eerste moeten worden toegepast. Deze transparantie helpt interne geschillen over de prioriteit van patches te voorkomen en verbetert de samenwerking tussen IT, DevOps en beveiligingsafdelingen. Specifieke doelstellingen en risiconiveaus zorgen voor een snelle en onmiddellijke reactie.
5. Rendement op beveiligingsinvesteringen: Uiteindelijk helpt een op risico's gebaseerd kwetsbaarheidsbeheerproces organisaties om de best mogelijke bescherming te krijgen voor het beschikbare beveiligingsbudget. Door de risico's aan te pakken die van invloed kunnen zijn op kritieke middelen of die bekende zwakke punten hebben, voorkomen ze op een effectievere manier dure beveiligingsinbreuken. Leiders behalen meetbare resultaten, zoals minder risicovolle defecten of een afname van het aantal incidenten, ter ondersteuning van de effectiviteit van het programma.. Het eindresultaat is veiligere systemen, die ook minder duur zijn, en dat is goed nieuws voor zowel de IT-afdelingen als de raden van bestuur.

Risicogebaseerd versus traditioneel kwetsbaarheidsbeheer

In het verleden voerden de meeste organisaties kwetsbaarheidsscans uit volgens een vast schema en produceerden ze grote lijsten met oplossingen die de IT-afdeling overweldigden. Deze aanpak is weliswaar vrij direct, maar houdt geen rekening met de vraag of een bepaalde kwetsbaarheid realistisch is of niet, of dat het systeem waarop deze van invloed is, kritiek is. Risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer breidt dit model uit door aanvullende informatie over activa, bedreigingen en zakelijke prioriteiten mee te nemen. De volgende tabel geeft enkele belangrijke verschillen tussen deze twee paradigma's weer.

Aspect	Traditioneel kwetsbaarheidsbeheer	Risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer
Focus	Zoveel mogelijk gedetecteerde fouten verhelpen	Eerst kritieke of zeer ernstige kwetsbaarheden aanpakken
Beoordelingsmethode	Alleen op basis van ernst (bijv. CVSS)	Contextgedreven met realtime dreigingsinformatie
Timing	Periodieke scans (maandelijks, driemaandelijks)	Continue scanning met dynamische prioritering
Toewijzing van middelen	Verspreid over talrijke matige of lage risico's	Geconcentreerd op activa met een hoog risico, waardoor tijd en budget worden bespaard
Bedreigingscontext	Zelden geïntegreerd — teams vertrouwen alleen op ernstscores	Essentieel voor het bepalen van de prioriteit van oplossingen, inclusief de waarschijnlijkheid van misbruik
Impact op het bedrijf	Alles gelijkmatig patchen, zonder rekening te houden met operationele nuances	Aangepaste aanpak op basis van de rol van elk systeem en het belang van de gegevens
Resultaat	Risico op patchmoeheid, achtergebleven kwetsbaarheden in kritieke zones	Verminderde algehele blootstelling, consistente afstemming op het veranderende dreigingslandschap

Hoewel traditionele frameworks talrijke dreigingen kunnen identificeren, kunnen ze teams overspoelen met talloze activiteiten. Risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer rationaliseert het proces van kwetsbaarheidsbeheer door de risicogegevens te integreren met de scangegevens om de kwetsbaarheid te identificeren die daadwerkelijk een bedreiging vormt. Door zich te richten op specifieke risico's die het meest waarschijnlijk worden benut of op kritieke activa die kunnen worden aangevallen, verminderen organisaties de blootstellingstijd en patchmoeheid. Op de lange termijn leidt een risicogerichte aanpak tot meer vertrouwen en stabiele beveiligingsresultaten.

Belangrijkste componenten van risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer

Effectief risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer vereist componenten die gegevens verzamelen, prioriteren en zorgen voor naleving van patchbeleid. Deze elementen vormen samen een samenhangend, geautomatiseerd proces van detectie tot validatie van oplossingen. Hier presenteren we vijf fundamentele componenten die de basis moeten vormen van elke effectieve aanpak van risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer:

1. Classificatie van bedrijfsmiddelen: Niet alle systemen of applicaties zijn even belangrijk of hebben dezelfde impact. Het indelen van activa op basis van hun belang – servers met klantgegevens, gateways voor financiële transacties of testomgevingen voor ontwikkelaars – vormt de basis voor een op kwetsbaarheden gebaseerde risicobeoordeling. Kritieke systemen krijgen meer aandacht en er gelden strakke deadlines voor het verhelpen van de kwetsbaarheden die in een systeem worden aangetroffen. Een dynamische inventaris maakt het mogelijk om de classificatiegegevens in realtime actueel te houden.
2. Integratie van dreigingsinformatie: Door dreigingsinformatie aan elke kwetsbaarheid toe te voegen, wordt aangegeven of er een exploit in omloop is of dat een specifieke hackersgroep zich op de kwetsbaarheid richt. Deze gegevens zijn zeer nuttig voor risicogebaseerd patchbeheer, omdat de teams hierdoor eerst de meest risicovolle problemen kunnen patchen. Real-time feeds helpen ook bij het reageren op nieuwe kwetsbaarheden of proof-of-concept-exploits onmiddellijk nadat ze bekend zijn gemaakt. Zonder dergelijke informatie zullen organisaties waarschijnlijk investeren in gebieden die niet het doelwit zijn van aanvallers.
3. Risicoscores en -metrics: Een ander belangrijk onderdeel van risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer is het proces waarbij technische details worden omgezet in risicoscores voor besluitvorming. Deze kunnen bestaan uit CVSS-basisscores, exploitmaturiteit, kriticiteit van activa en impact op het bedrijf of de reputatie. Sommige beveiligingsprogramma's ontwikkelen hun eigen wegingsparameters en stemmen globale parameters af op de lokale situatie. Deze scores bevorderen een consistente prioritering van grote kwetsbaarheidsinventarissen.
4. Georkestreerde patchworkflows: Zodra het systeem risicovolle problemen heeft geïdentificeerd, worden deze via gecoördineerde processen doorlopen om een patch te maken, te testen en te implementeren. Het geselecteerde risicogebaseerde platform voor kwetsbaarheidsbeheer kan ook functies bevatten voor het plannen en herinneren van de betrokken partijen. Hoewel gedeeltelijke of volledige automatisering voordelen heeft omdat er minder handmatig werk hoeft te worden gedaan, maakt het koppelen van deze taken aan wijzigingsbeheer het mogelijk om urgente problemen aan te pakken zonder veel verstoring te veroorzaken.
5. Continue monitoring en feedback: Na het uitbrengen van een patch laten verdere scans of logboeken zien of problemen zijn opgelost of dat er nieuwe zijn ontstaan. Deze cyclus van continue metingen vertegenwoordigt een op risico's gebaseerde kwetsbaarheidsbeheercyclus die de identificatie van nieuwe of resterende risico's garandeert. In elke cyclus verbetert kennis de scores en patches, en na verloop van tijd leidt dit tot een schat aan ervaring. Continue feedback zorgt ervoor dat het hele programma op koers blijft wat betreft nauwkeurigheid en efficiëntie.

Hoe werkt risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer?

Een effectieve benadering van kwetsbaarheidsbeheer is de continue integratie van geautomatiseerde scans, analyses en gerichte patches om de beschermende staat van de omgeving te behouden. Ondanks de verschillen volgen de meeste frameworks een cyclus die informatie over activa, informatie over bedreigingen en bevestiging van oplossingen met elkaar verbindt. Hieronder volgen vijf belangrijke processen die de algemene structuur van een risicogebaseerd proces weergeven, van het identificeren van zwakke punten tot het beoordelen van de resultaten.

1. Geautomatiseerde detectie en beoordeling: Geavanceerde scanners of platformagenten verzamelen voortdurend informatie over de versies van de software, poorten en verkeerde configuraties. Nieuwe kwetsbaarheden worden in de database opgenomen, evenals alle details over de daarmee samenhangende bedreigingen. Deze stap helpt om end-to-end dekking te bieden voor on-premises, cloud- en gecontaineriseerde omgevingen. Geautomatiseerd scannen zorgt er ook voor dat het risicobeeld voortdurend wordt bijgewerkt, zonder dat er hoeft te worden gewacht op een geplande beoordeling.
2. Contextuele risicoanalyse: Scantools leveren ruwe gegevens, wat erg belangrijk is, maar deze gegevens zijn niet zinvol als ze niet in de juiste context worden geplaatst. Hier koppelt het programma elk van deze kwetsbaarheden aan factoren zoals beschikbare exploits, potentieel blootgestelde gegevens en het belang van het systeem. Dit maakt het mogelijk om tot een geprioriteerde lijst te komen, die inspeelt op een echte risicobeoordeling van kwetsbaarheid. Het houdt ook rekening met nalevingsverplichtingen of informatie over eerdere incidenten voor een nauwkeurigere beoordeling.
3. Prioritering en actieplanning: Na het verkrijgen van de risicoscores kunnen beveiligingsteams nu bepalen welke problemen ze zo snel mogelijk moeten aanpakken. Kwetsbaarheden met een hoog risico vereisen vaak korte patchcycli, vooral als de exploit openbaar beschikbaar is. Tegelijkertijd worden minder belangrijke taken in een wachtrij geplaatst, waardoor het langer duurt voordat ze worden uitgevoerd. Deze focus op belangrijke kwesties illustreert het beste waarom risicogebaseerd patchbeheer effectief is om tijd te besparen op minder kritieke fouten.
4. Uitvoering van herstelmaatregelen: Mitigatiemaatregelen kunnen bestaan uit het toepassen van patches op een programma of software, het wijzigen van code of het aanpassen van toegangsrechten tot het systeem. Een op risico's gebaseerd platform voor kwetsbaarheidsbeheer werkt vaak samen met een ticketsysteem, waarbij patchprocessen tussen IT, DevOps en QA worden gecoördineerd. Aangezien de kritieke kwetsbaarheden als eerste worden aangepakt, richten de middelen zich onmiddellijk op de ernstigste bedreigingen. Deze stap kan gedeeltelijk of volledig geautomatiseerd worden uitgevoerd, wat het proces aanzienlijk versnelt.
5. Verificatie en continue verbetering: Na het aanbrengen van de patch kan nog een scan of logboekcontrole worden uitgevoerd om aan te tonen dat het risico is weggenomen. Teams documenteren deze resultaten voor nalevingsaudits en monitoren de voortgang met andere factoren, zoals de gemiddelde patchtijd. Als patches niet succesvol zijn of als er een terugval is in de beveiligingsproblemen, markeert het systeem deze voor verdere actie. Deze geleerde lessen worden vervolgens opgenomen in het risicogebaseerde kwetsbaarheidsbeheerproces, dat indien nodig de risicoscores of patchintervallen kan aanpassen.

Voordelen van op kwetsbaarheden gebaseerde risicobeoordeling

De overgang naar op kwetsbaarheden gebaseerde risicobeoordeling biedt tal van voordelen voor zowel de effectiviteit van de beveiliging als de praktische bruikbaarheid voor de organisatie. Wanneer elke tekortkoming wordt teruggevoerd naar de daadwerkelijke impact op het bedrijf, krijgen organisaties een duidelijker beeld van waar ze hun beveiligingsinspanningen en budget op moeten richten. Hieronder bespreken we vijf belangrijke voordelen die verklaren waarom risicogebaseerde modellen steeds populairder worden:

1. Minder patch-overload: Beveiligingsteams worden vaak overweldigd door het enorme aantal kwetsbaarheden dat ze moeten aanpakken. Door prioriteit te geven aan de belangrijkste risico's wordt burn-out bij medewerkers voorkomen en wordt ervoor gezorgd dat belangrijke risico's niet onder andere risico's begraven raken. De omgeving wordt in de loop van de tijd veiliger omdat de gevaarlijkste defecten eerder worden ontdekt en verwijderd. Het vermindert ook het giswerk: teams passen niet langer de aanpak toe van 'alles tegen de muur gooien en kijken wat blijft plakken', wat resulteert in een veel doelgerichtere aanpak.
2. Minimale impact van inbreuken: Gegevenslekken of systeemcompromittering komen vaak voor wanneer organisaties nalaten kritieke kwetsbaarheden te patchen, wat ernstige gevolgen kan hebben. Door deze belangrijkste aandachtspunten systematisch aan te pakken, vermindert een risicogebaseerde aanpak de kans op een inbreuk met een hoog risico. Dit betekent dat zelfs als de aanvaller toegang krijgt tot een minder belangrijk netwerk, de impact relatief klein is. Daarom helpt risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer de impact van incidenten te minimaliseren, wat resulteert in minder financiële verliezen.
3. Op het bedrijf afgestemde beveiliging: Vanuit technisch oogpunt kan over het hoofd worden gezien dat sommige systemen, die niet noodzakelijkerwijs strategisch zijn, gevoelige informatie van klanten kunnen bevatten. Risicobeoordeling op basis van kwetsbaarheid garandeert dat bedrijfsonderdelen hun visie geven op de waarde van gegevens en de afhankelijkheid van de organisatie. Deze aanpak zorgt ervoor dat alle afdelingen beveiligingsbeslissingen ondersteunen, omdat het management beveiliging als een bedrijfsfunctie erkent. De interactie tussen beveiliging, IT en leidinggevenden wordt natuurlijker.
4. Voorspelbaardere tijdschema's voor herstelmaatregelen: Wanneer elk probleem als kritiek wordt behandeld, is er maar één uitkomst: verwarring. Risicogebaseerde classificatie stelt teams in staat om patchcycli proactiever te beheren, waarbij problemen met hoge prioriteit zo snel mogelijk worden aangepakt en er tijd is voor problemen met lage prioriteit. Dit helpt om last-minute haast om willekeurige deadlines te halen te voorkomen en zorgt ook voor enige stabiliteit in de patchreleasecyclus. Deze schema's leiden na verloop van tijd tot een meer georganiseerd en proactief risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheerproces.
5. Duidelijkere beveiligingsstatistieken: Managers en auditors zien graag duidelijke resultaten, zoals het aantal kritieke kwetsbaarheden dat is verminderd in plaats van het aantal patches. Risicogebaseerde programma's bieden statistieken over de tijd die nodig is om kritieke kwetsbaarheden aan te pakken, of het percentage risicovolle items dat binnen een bepaald tijdsbestek is opgelost. Dit is niet alleen gunstig voor het toezicht, maar verbetert ook de interne verantwoordingsplicht. Iedereen begrijpt de kostenvoordelen van risicobeheer in plaats van zich te concentreren op het aantal geleverde patches.

Uitdagingen bij risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer

Het is belangrijk om op te merken dat er altijd uitdagingen zijn bij de implementatie van een risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheerprogramma. De uitdagingen variëren van het verkrijgen van realtime dreigingsinformatie tot het verkrijgen van goedkeuring voor gedeeltelijke automatisering. Maar als beveiligingsteams zich bewust zijn van deze veelvoorkomende valkuilen, kunnen ze plannen ontwikkelen om de controle te behouden. Hier zijn vijf veelvoorkomende problemen die kunnen optreden bij de overstap naar risicogebaseerde benaderingen in organisaties.

1. Overdaad aan gegevens en ruis: Het verzamelen van informatie over bedreigingen, het analyseren van logbestanden en het verzamelen van informatie over bedrijfsmiddelen kan een grote hoeveelheid ruwe gegevens opleveren. Om deze gegevens te doorzoeken en echte risico's te identificeren, is een geavanceerde analyse nodig. Als het systeem geen valse positieven kan uitsluiten, zijn de teams gedwongen om hun tijd te besteden aan het opsporen van onbelangrijke kwetsbaarheden. Bovendien kunnen onvolledige of verouderde gegevens de nauwkeurigheid van het programma schaden vanwege hun invloed op de risicoscore.
2. Integratie in bestaande workflows: Sommige organisaties die diep geworteld zijn in traditionele paradigma's voor kwetsbaarheidsbeheer, kunnen het moeilijk vinden om soepel over te stappen op een risicogebaseerde aanpak. Organisaties die op ernst gebaseerde triage hebben geïmplementeerd, hebben training nodig om te begrijpen hoe nieuwe factoren de prioriteiten voor patches beïnvloeden. Het integreren van ticketing- of projectbeheersystemen in risicogebaseerd werk kan aanpassingen, nieuwe functies of add-ons met zich meebrengen. Als verandermanagement niet goed wordt uitgevoerd, hebben onderzoeken aangetoond dat organisaties veranderingen waarschijnlijk slechts gedeeltelijk of op een gefragmenteerde manier zullen doorvoeren.
3. Complexiteit van tools: Een robuuste, op risico's gebaseerde oplossing voor kwetsbaarheidsbeheer biedt wellicht geavanceerde analytische tools, maar het kan even duren voordat men ermee vertrouwd is. Als het dashboard of de workflow ingewikkeld is, zullen mensen het dagelijks gebruik ervan vermijden, waardoor het rendement op de investering afneemt. Het is daarom belangrijk dat het personeel de geavanceerde scorealgoritmen of beleidsinstellingen volledig begrijpt. Overzichtelijke interfaces en goed geschreven documentatie helpen deze problemen te verminderen, terwijl ervaren gebruikers gebruik kunnen maken van extra functies.
4. Dynamische omgevingen: De omgeving verandert voortdurend als gevolg van agile ontwikkeling, cloudmigraties en kortstondige containers. Een van de grootste uitdagingen bij risicobeheer is het bijhouden van een nauwkeurige inventaris van activa die de risicoscore voeden. Als het scannen deze veranderingen niet bijhoudt, worden nieuwe risico's gemist. Het plannen van een periodieke integratie met cloudorchestrators of codepijplijnen is cruciaal voor realtime tracking, maar kan aanzienlijke configuratie vereisen.
5. Onvoldoende draagvlak bij belanghebbenden: Risicogebaseerde benaderingen moeten in de hele organisatie worden toegepast, van het C-niveau tot aan de DevOps-engineers. Als er geen ondersteuning van het management is voor deze verandering, zijn er mogelijk geen middelen beschikbaar voor nieuwe tools of personeelsontwikkeling. Evenzo kunnen patchreleases vertraging oplopen als ontwikkelaars niet op één lijn zitten. Om consensus te bereiken over een risicogebaseerde aanpak van kwetsbaarheidsbeheer, moet een overtuigend argument worden ontwikkeld dat alle stakeholders kan overtuigen.

Best practices voor een risicogebaseerde strategie voor kwetsbaarheidsbeheer

Het ontwikkelen van een effectief risicogebaseerd programma vereist een goed doordacht proces en voortdurende verbetering. Hoewel de processen voor elke organisatie anders kunnen zijn, zijn er enkele regels die kunnen worden gevolgd. Wanneer deze best practices worden geïmplementeerd, helpen ze teams om het maximale uit het risicogebaseerde patchbeheerproces te halen en een sterke beveiligingspositie te waarborgen. Hier zijn vijf strategieën die effectief zijn gebleken bij het verbeteren van risicogebaseerde strategieën:

1. Ontwikkel een raamwerk voor activabeheer: Om kwetsbaarheden te scoren op basis van impact, moet u vaststellen welke assets aanwezig zijn en welke gegevens ze verwerken. Implementeer geautomatiseerde detectietools, houd de inventaris bij en voer systematisch kruiscontroles uit in alle omgevingen. Deze basis helpt ervoor te zorgen dat het risicogebaseerde kwetsbaarheidsbeheerproces volledig is, wat betekent dat geen enkele server of apparaat over het hoofd wordt gezien. Om ervoor te zorgen dat de informatie up-to-date is, worden de inventarissen regelmatig afgestemd.
2. Real-time dreigingsfeeds integreren: Om de kans op misbruik te bepalen, koppelt u aan actuele inlichtingenbronnen die informatie bieden over opkomende bedreigingen, nieuw ontdekte zero-day-exploits of actieve campagnes. Deze tools verbeteren de risicoscore aanzienlijk wanneer de gegevens in de tabel worden gecorreleerd met elke kwetsbaarheid. Een kwetsbaarheid met een hoge ernstgraad krijgt mogelijk niet veel aandacht als er geen bewijs is van misbruik, terwijl een matige kwetsbaarheid zeer cruciaal is als deze vaak wordt misbruikt. Voortdurende updates garanderen een flexibele besluitvorming.
3. Stel SLA's op basis van het risiconiveau op: Het belangrijkste voordeel van het gebruik van het risicogebaseerde model is dat de tijdlijnen voor het patchen van kwetsbaarheden duidelijk zijn gedefinieerd en consistent worden geïmplementeerd. Een kritieke kwetsbaarheid met een exploit kan bijvoorbeeld 72 uur nodig hebben om op te lossen, terwijl matige items twee weken kunnen duren. Deze interne SLA's geven het risicogebaseerde kwetsbaarheidsbeheerplatform enige structuur en stellen teams in staat om de naleving van patches naar behoefte te volgen en te meten. Op de lange termijn laat strikte naleving van de SLA zien waar de processen vertraging oplopen.
4. Integreer beveiliging in ontwikkelingspijplijnen: Integreer scanning en risicobeoordeling in het DevOps- of Continuous Integration and Continuous Development-proces. Deze aanpak is erop gericht ervoor te zorgen dat kwetsbaarheden op codeniveau tijdens de ontwikkelingsfase worden gedetecteerd en verholpen voordat het product op de markt wordt gebracht. Dit helpt bij het creëren van een risicogebaseerde aanpak van kwetsbaarheidsbeheer tijdens de vroege stadia van de levenscyclus, waardoor de kans kleiner wordt dat het product opnieuw moet worden ontworpen wanneer het al op de markt is. Het bevordert ook de integratie van ontwikkelaars en beveiligingsanalisten in de ontwikkelingsprocessen, waardoor een DevSecOps-cultuur ontstaat.
5. Zorg voor rapportage die geschikt is voor leidinggevenden: Managers, vooral aan de top van de hiërarchie van de organisatie, vergelijken regelmatig budgetten en uitgaven van middelen met gemeten risico's. Ze kunnen de effectiviteit van het programma zien aan de hand van samenvattingen die zich richten op de vermindering van kwetsbaarheden met een hoog risico of snellere patchtijden. Het is belangrijk om het gebruik van technische termen bij het presenteren van informatie te vermijden; het gebruik van duidelijke afbeeldingen en eenvoudige risicomaatstaven is effectiever. Continue rapportage en updates helpen om constante steun te behouden voor het op risico's gebaseerde kwetsbaarheidsbeheer en eventuele toekomstige toevoegingen of toepassingen voor automatisering.

De juiste risicogebaseerde oplossing voor kwetsbaarheidsbeheer selecteren

Om kwetsbaarheidsbeheer succesvol te laten zijn, is het belangrijk om een risicogebaseerd platform voor kwetsbaarheidsbeheer te vinden dat geschikt is voor de omvang, complexiteit en bedreigingsomgeving van de organisatie. Hoewel het mogelijk is om verschillen tussen verschillende tools te identificeren met betrekking tot ondersteuning voor een risicogebaseerde methodologie, kunnen deze verschillen subtiel zijn en zichtbaar zijn op gebieden zoals de gebruikersinterface en integratiemogelijkheden. Hier zijn vijf overwegingen die u kunnen helpen bij het kiezen van het juiste platform voor uw organisatie:

1. Native risicoscoringmogelijkheden: Vertrouw niet uitsluitend op CVSS-gebaseerde ernstniveaus om de risicobeperkende strategieën te identificeren. Een sterk risicomodel moet rekening houden met dreigingsinformatie, beschikbare exploits en de waarde van het activum om tot een risicoscore te komen. Er zijn ook enkele tools die een aangepaste weging kunnen uitvoeren of zelfs kunnen worden geïntegreerd met bestaande gegevensanalyses. Dankzij de native risicoscoring is het RBVM-proces minder afhankelijk van handmatige analyse en dus efficiënter.
2. Integratie met bestaand ecosysteem: Uw nieuwe platform moet naadloos kunnen worden geïntegreerd met bestaande ticketing-, CI/CD- of configuratiebeheersystemen. Open API's of vooraf gebouwde connectoren minimaliseren de barrières in workflows zoals risicogebaseerd patchbeheer, wat betekent dat de taken die moeten worden uitgevoerd automatisch worden gegenereerd binnen een specifiek proces. Als een oplossing alleen in een specifieke silo kan worden gebruikt, kan de acceptatie ervan beperkt zijn. Het is altijd belangrijk om de integratie zorgvuldig te evalueren, zodat u in de toekomst geen problemen krijgt.
3. Automatisering en orkestratie: De beste platforms zijn platforms die orkestratiemogelijkheden bieden, automatisch patchtaken genereren of nieuwe instanties scannen zodra ze worden geleverd. Sommige platforms starten zelfs gedeeltelijke of volledige patchimplementatie zonder enige handmatige tussenkomst. Deze automatisering ontlast het personeel van activiteiten met een lage toegevoegde waarde en garandeert dat kwetsbaarheden met een hoog risico zo snel mogelijk worden aangepakt. Zorg ervoor dat het systeem flexibel is, zodat het automatiseringsniveau kan worden aangepast aan de risicotolerantie en verwerkingssnelheid.
4. Schaalbaarheid en prestaties: Organisaties die verspreid zijn over verschillende geografische locaties of duizenden eindpunten hebben een oplossing nodig die grote hoeveelheden gegevens efficiënt en zonder vertragingen kan verwerken. Beoordeel hoe de tool zich gedraagt in stresssituaties, bijvoorbeeld wanneer er veel documenten moeten worden gescand of wanneer veel gebruikers actief gebruikmaken van de tool. Kies bovendien voor een op risico's gebaseerd platform voor kwetsbaarheidsbeheer dat schaalbaar is, zodat het kan worden geïntegreerd met nieuwe eenheden wanneer het bedrijf fusies en overnames doorvoert. Wanneer een basis schaalbaar is, is een consistente dekking gegarandeerd.
5. Rapportage en analyse: Gebruiksvriendelijke dashboards, ad-hocquery's en analytische componenten vergroten de impact van risicogerichte benaderingen. Dit bewustzijn maakt snelle besluitvorming mogelijk en biedt inzicht in risicotrends, de voortgang van patches of de nalevingsstatus. Rapportagetools die dynamische rapporten genereren voor het technische personeel en andere medewerkers en leidinggevenden zijn effectiever. Beoordeel hoe de functies en mogelijkheden van het platform aansluiten bij uw KPI's of governance-eisen.

Hoe kan SentinelOne helpen?

SentinelOne kan risico's bestrijden zoals zero-days, malware, ransomware, phishing, social engineering en andere bedreigingen van binnenuit. Het kan interne en externe audits uitvoeren voor uw infrastructuur en de beveiligingsstatus ervan controleren. U kunt SentinelOne gebruiken om agentgebaseerde en agentloze kwetsbaarheidsbeoordelingen uit te voeren.

U kunt uw cloudworkloads, containers, virtuele machines en andere diensten beveiligen. SentinelOne's Offensive Security Engine™ met Verified Exploit Paths™ kan aanvallen voorspellen voordat ze plaatsvinden en aanvalspaden en tijdlijnen in kaart brengen. U kunt SentinelOne ook gebruiken om uw SaaS-gebaseerde beveiligingsrisico's, Kubernetes- en pod-beveiligingsrisico's en risico's van externe aanvalsoppervlakken.

SentinelOne kan uw nalevingsstatus controleren en ervoor zorgen dat deze voldoet aan de beste regelgevingskaders, zoals SOC2, PCI-DSS, NIST, CIS Benchmark en andere.

U kunt de inzichten die u uit aanvalssimulaties verkrijgt, gebruiken om risicoscores toe te kennen en bedreigingen te categoriseren. SentinelOne’s Singularity Threat Intelligence™ en Purple AI van SentinelOne kunnen uw algehele beveiligingsstatus aanzienlijk verbeteren. De gepatenteerde Storylines™ -technologie kan artefacten en historische gebeurtenissen reconstrueren en u helpen de toekomst van uw beveiliging te voorspellen.

Boek een gratis live demo en kom meer te weten.

Conclusie

Nu cybercriminaliteit steeds vaker voorkomt en er steeds meer kwetsbaarheden worden gemeld, is het van cruciaal belang dat een goede beveiligingsstrategie tijd, geld en expertise vereist. Risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer is een efficiënte methode om patches te prioriteren op basis van de mogelijke verliezen, waardoor de grootste risico's kunnen worden beperkt. Real-time dreigingsinformatie, gecombineerd met dynamische categorisering van activa en automatisering, elimineert de wirwar van kwetsbaarheden en biedt een gestructureerd actieplan. Het eindresultaat is een betere bescherming van kritieke processen, minder druk op IT-personeel en een sterkere beveiligingswaardepropositie voor het senior management en auditors.

Bedrijven moeten zich ervan bewust zijn dat de implementatie van een risicogebaseerde aanpak extra aandacht vereist op het gebied van scannen en scoren, maar ook op het gebied van motivatie en training van personeel. Dit wordt bereikt door het bijhouden van actuele dreigingsfeeds, nauwkeurige inventarissen of door scanning te integreren in DevOps-pijplijnen, waardoor een gesloten cyclus wordt gegarandeerd. Met de steun van het hele bedrijf wordt risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer een belangrijk onderdeel van de hedendaagse beveiliging, waardoor de onderneming voorbereid is op de voortdurende veranderingen in bedreigingen. Als u op zoek bent naar een risicogebaseerde kwetsbaarheidsoplossing, kunt u SentinelOne’s Singularity™ Cloud Security platform van SentinelOne. Voor meer informatie over hoe het platform scanning, patching en geavanceerde analyses integreert op basis van een risicogerichte aanpak, kunt u vandaag nog een gratis demo aanvragen van SentinelOne Singularity™!

Veelgestelde vragen over risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer (RBVM)

Wat is RBVM (risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer)?

Het richt zich op het verminderen van kwetsbaarheden in aanvalsoppervlakken door prioriteit te geven aan herstelmaatregelen op basis van de risico's waarmee uw organisatie wordt geconfronteerd. Het gaat verder dan alleen het ontdekken van kwetsbaarheden.Het begrijpt dat risico's niet in zwart-witcategorieën passen en een uniek spectrum hebben dat kan variëren van hoog, gemiddeld tot laag.

Er zijn risicoscores die rekening houden met gebeurtenissen die zich in realtime voordoen, met name gebeurtenissen in het wild, voor elke kwetsbaarheid.

Hoe stelt RBVM prioriteiten voor kwetsbaarheden?

Het kijkt naar factoren zoals de kriticiteit van uw activa, de exploiteerbaarheid ervan en de potentiële impact op uw bedrijf, en beperkt zich niet tot het beoordelen van de technische ernst ervan.

De focus ligt op risico's als geheel en de verschillende factoren die daarbij een rol spelen.Het geeft u ook informatie over risicotrends en prioriteert kwetsbaarheden die actief kunnen worden misbruikt of aangevallen.

Kan RBVM helpen bij het voorkomen van zero-day-aanvallen?

Ja, RBVM kan u helpen zero-day-aanvallen te voorkomen en te bestrijden. Het geeft u alle gegevens die u nodig hebt om ze te bestrijden en effectieve beveiligingsbeslissingen te nemen.

Hoe verbetert een risicogebaseerde aanpak van kwetsbaarheidsbeheer de cyberbeveiliging?

U bekijkt de risico's vanuit alle invalshoeken en richt u eerst op de meest kritieke risico's. Zo kunt u uw middelen veel beter optimaliseren en ervoor zorgen dat de grootste risico's onmiddellijk worden aangepakt.

Wat zijn de gangbare kaders voor risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer?

De meest gebruikte kaders voor risicogebaseerd kwetsbaarheidsbeheer zijn: NIST Cybersecurity Framework (CSF), NIST Risk Management Framework (RMF) en het Qualys TruRisk Framework.

Welke factoren worden in aanmerking genomen bij een op kwetsbaarheden gebaseerde risicobeoordeling?

De kans op misbruik, de kriticiteit van activa, inzicht in hoe bedreigingen werken, de manier waarop ze zich ontwikkelen en op wie ze gericht zijn, en het identificeren van kwetsbaarheden op basis van hun potentiële impact. Dit zijn allemaal factoren waarmee rekening wordt gehouden bij een op kwetsbaarheid gebaseerde risicobeoordeling.

Waar moeten organisaties op letten bij een op risico's gebaseerd platform voor kwetsbaarheidsbeheer?

De mogelijkheid om uw IT-activa, apps en gebruikers automatisch te detecteren en te inventariseren. U wilt ook inzicht in alle soorten assets, zoals BYOD, IoT, cloud en services van derden. Er moet voldoende dekking zijn voor uw aanvalsvectoren, die verder gaan dan alleen traditionele scans op kwetsbaarheden.

U wilt ook inzicht in uw bedrijfscontext en beveiligingsrisico's voor elke asset.Uw ideale oplossing moet een compleet beeld schetsen door gebruik te maken van AI en ML om grote hoeveelheden gegevens te analyseren die zijn verzameld uit betrouwbare en duizenden gerenommeerde bronnen. Dit zijn slechts enkele van de belangrijkste kenmerken waar u op moet letten bij risicogebaseerde platforms voor kwetsbaarheidsbeheer.