Wat is een hypervisor? Soorten, voordelen en best practices

Ontdek wat hypervisors zijn, wat de verschillen zijn tussen type 1- en type 2-hypervisors, wat hun belangrijkste voordelen zijn en wat de essentiële best practices zijn voor het beveiligen en optimaliseren van gevirtualiseerde omgevingen.

Virtualisatie is een hoeksteen van efficiënte IT-activiteiten en helpt organisaties het maximale uit hun hardware te halen en elk proces te vereenvoudigen door de werklast te stroomlijnen. Hypervisors hebben een belangrijke rol gespeeld in deze transformatie door meerdere besturingssystemen tegelijkertijd op één fysieke machine te laten draaien. Of de VMS nu wordt gebruikt voor ontwikkeling, testen of volwaardige bedrijfsimplementaties, een hypervisor is een cruciale softwarelaag die ervoor zorgt dat meerdere virtuele omgevingen de bronnen van één fysieke server kunnen delen. Deze mogelijkheid ligt ten grondslag aan moderne datacenters, cloud computing en zelfs personal computing-configuraties.

De meest voorkomende vorm van virtualisatie is natuurlijk servervirtualisatie. Volgens onderzoek van Spiceworks maakt 92% van de bedrijven gebruik van servervirtualisatie. Andere vormen van virtualisatie hebben echter nog een inhaalslag te maken. Van de opkomende virtualisatietechnologieën maakt 40% gebruik van opslagvirtualisatie. Daarna volgen applicatievirtualisatie en VDI-technologie met respectievelijk 39% en 32%. Deze statistiek is belangrijk omdat ze het belang van hypervisor-gebaseerde servervirtualisatie in het hedendaagse IT-landschap onderstreept, maar ook een aanzienlijke groeimogelijkheid biedt voor andere virtualisatiedomeinen.

In dit artikel bespreken we hypervisors, de cruciale rol die ze spelen in virtualisatie, soorten hypervisors, voordelen, uitdagingen en best practices op het gebied van beveiliging voor het handhaven van veilige en efficiënte omgevingen. Laten we eens kijken naar het kiezen van de juiste hypervisor voor uw specifieke behoeften en het optimaliseren van prestaties en schaalbaarheid.

Wat is een hypervisor?

Een hypervisor, vaker aangeduid als een virtual machine monitor (VMM), is software die helpt bij het maken en beheren van virtuele machines door de hardwarebronnen van een hostsysteem te abstraheren. Dit betekent dat er meerdere virtuele machines op één fysieke server kunnen draaien, elk met een eigen besturingssysteem en volledig geïsoleerd van elkaar.

De hypervisor wordt geïnstalleerd tussen de fysieke en virtuele omgeving en houdt toezicht op de toewijzing en het beheer van gevirtualiseerde bronnen zoals CPU, geheugen, opslag en netwerken.

De rol van hypervisors in virtualisatie

Hypervisors vormen de basis van virtualisatie, wat in wezen het dupliceren is van een computeromgeving zoals een besturingssysteem, opslagbron of netwerkbron in een virtueel formaat. Hypervisors maken het mogelijk om verschillende besturingssystemen op één hardwareplatform te laten draaien, waardoor de beschikbare bronnen optimaal worden benut, de hardware-investeringen lager zijn en de schaalbaarheid dus groter is. Hypervisor-gestuurde virtualisatie wordt het meest gebruikt in datacenters, in cloudomgevingen en in oplossingen voor desktopcomputers.

Noodzaak van hypervisors

In de moderne IT-infrastructuur spelen hypervisors een zeer belangrijke rol bij het optimaliseren van resources en activiteiten, en er zijn veel factoren die hen belangrijk maken:

1. Resource-optimalisatie: Optimalisatie van middelen maakt het mogelijk om hardware te gebruiken met het oog op het draaien van meerdere virtuele machines op één fysieke server. Consolidatie vermindert de behoefte aan extra servers en vereist minder servers in vergelijking met een niet-geconsolideerde omgeving, waardoor de kosten voor hardware, initiële en doorlopende onderhoudskosten en energieverbruik aanzienlijk worden verlaagd en het gebruik van middelen wordt gemaximaliseerd.
2. Isolatie: Deze technologie verhoogt de veiligheid in virtuele omgevingen omdat elke VM onafhankelijk draait. Bugs zoals softwarefouten of zelfs inbreuken op de veiligheid binnen een bepaalde VM hebben bijvoorbeeld geen invloed op andere VM's, omdat elke VM afzonderlijk werkt. Dit zorgt voor een stabiel en veilig operationeel kader, met name in multi-tenant omgevingen waar talrijke gebruikers fysieke resources delen.
3. Flexibiliteit en schaalbaarheid: Flexibiliteit en schaalbaarheid zijn inherente voordelen van hypervisors, waardoor VM's snel kunnen worden geïmplementeerd, aangepast en buiten gebruik gesteld. Dankzij deze flexibiliteit kunnen organisaties snel reageren op veranderende workloads en zakelijke behoeften. Testen en ontwikkeling kunnen snel plaatsvinden en dankzij de eenvoudige buitengebruikstelling vormt het virtualisatieniveau geen belemmering. Naarmate bedrijven groeien, maken hypervisors het toevoegen van middelen een soepele aangelegenheid, waardoor de IT-infrastructuur gelijke tred kan houden met de doelstellingen van de organisatie.

Soorten hypervisors

Er zijn twee soorten hypervisors: Type 1 (Bare-Metal) en Type 2 (Hosted). Elk type heeft verschillende doeleinden en onderscheidt zich in de manier waarop het met de hardware communiceert en virtuele omgevingen beheert. Het is nuttig om de verschillen tussen beide te kennen om de juiste hypervisor te kiezen voor specifieke behoeften, zoals prestaties, schaalbaarheid of gebruiksgemak.

1. Hypervisor Type 1 (Bare-Metal):

Een hypervisor type 1, ook wel een bare-metal hypervisor genoemd, draait rechtstreeks op de fysieke hardware van de hostmachine zonder een onderliggend besturingssysteem. Daarom gebruiken type 1 hypervisors minder resources en leveren ze betere prestaties dan type 2. Dit type hypervisor biedt directe toegang tot de fysieke bronnen, waardoor er meer controle is over de CPU, het geheugen en de opslagbronnen. Dit maakt het geschikt voor datacenters van ondernemingen of cloudomgevingen die een hoge mate van beschikbaarheid en schaalbaarheid vereisen.

Voorbeelden van type 1-hypervisors zijn VMware ESXi, Microsoft Hyper-V en XenServer. Ze ondersteunen architecturen waarin een betere toewijzing en isolatie van bronnen wordt geïmplementeerd in vergelijking met de behoefte aan hoge prestaties en betrouwbaarheid wanneer de activiteiten op grotere schaal plaatsvinden.

2. Hypervisor type 2 (gehost)

Hypervisor type 2, beter bekend als een gehoste hypervisor, draait bovenop een oudere besturingssysteem, zoals Windows of Linux, waardoor het veel eenvoudiger te installeren en te gebruiken is, in ieder geval in kleinere configuraties. Met deze architectuur kunnen gebruikers snel een virtuele machine inzetten voor ontwikkeling, testen of persoonlijk gebruik zonder dure, speciale hardware.

Hoewel hypervisors van type 2, zoals VMware Workstation, Oracle VirtualBox en Parallels Desktop, handig en flexibel in gebruik zijn, presteren ze net iets minder goed dan andere opties, omdat ze op een bestaand besturingssysteem draaien. Daardoor zijn ze vooral geschikt voor ontwikkeling en testen, waar gebruiksgemak en snelle implementatie belangrijker zijn dan maximale prestaties.

Hoe werkt een hypervisor?

Hypervisors zijn een tussenpersoon tussen fysieke hardware en VM's. Ze vormen een belangrijk onderdeel van virtualisatie, omdat ze het mogelijk maken om meerdere VM's op één fysieke server te draaien, wat zorgt voor optimale functionaliteit, beveiliging en gebruik van resources. De functionaliteit van de hypervisor kan dus worden samengevat in de volgende belangrijke stappen:

1. Toewijzing van resources: Alle fundamentele resources, zoals CPU, geheugen, opslag en netwerktoegang, worden door de hypervisor toegewezen aan alle VM's. Door de juiste toewijzing van de resources werkt elke virtuele machine effectief.
2. Taakplanning: Taken kunnen aan meer dan één VM worden toegewezen, zodat de werklast over de resources en zelfs de operationele behoeften effectief worden beheerd.
3. Datastroombeheer: Dit proces beheert de datastroom tussen VM's en de hardware waarin ze zich bevinden, zodat ze kunnen communiceren en, nog belangrijker, zorgt ervoor dat elke VM een toewijzing van middelen krijgt zonder interferentie van elkaar.
4. Isolatieonderhoud: De hypervisors handhaven een strikte isolatie tussen de VM's, waardoor wordt voorkomen dat een virtuele machine toegang krijgt tot of invloed uitoefent op een andere. Isolatie is erg belangrijk voor de veiligheid en stabiliteit in multi-tenancy-omgevingen waar verschillende gebruikers of applicaties dezelfde fysieke infrastructuur delen.
5. Interactie met hardware:
   • A Type 1-hypervisor communiceert rechtstreeks met fysieke hardware. Voor de meeste gebruikers betekent dit dat deze hypervisor over het algemeen hoge prestaties en efficiëntie biedt, omdat hij resources rechtstreeks kan beheren zonder tussenkomst van een besturingssysteem.
   • Aan de andere kant worden Type 2-hypervisors draaien bovenop een hostbesturingssysteem om hardwarebronnen te beheren, wat enige overhead in prestaties kan veroorzaken.

De uitvoering van dergelijke stappen zorgt ervoor dat hypervisors efficiënt werken, resources binnen virtuele omgevingen beheren om een breed scala aan applicaties en hypervisor-gebruiksscenario's te ondersteunen, en betrouwbaar zijn.

Voordelen van hypervisors

Hypervisors bieden grote voordelen voor de organisatie op het gebied van beheer en gebruik van de IT-infrastructuur. Nu virtualisatie een steeds grotere vereiste wordt in elke organisatie die streeft naar flexibiliteit en efficiëntie, is de hypervisor een hulpmiddel geworden dat bijdraagt aan een optimaal beheer van middelen en tastbare operationele prestaties.

Het biedt een sterk platform van waaruit het volledige potentieel van hardware kan worden benut binnen oplossingen die kunnen voldoen aan de moderne computervereisten. Enkele van de belangrijkste voordelen van hypervisors zijn:

1. Kostenefficiëntie: Kostenefficiëntie is een van de belangrijkste voordelen van het gebruik van hypervisors. Door meerdere virtuele machines (VM's) op één fysieke server te consolideren, kunnen organisaties zowel de hardware- als de onderhoudskosten aanzienlijk verlagen. Deze consolidatie minimaliseert de behoefte aan extra fysieke servers, wat zich vertaalt in lagere initiële kapitaaluitgaven en lagere lopende operationele kosten, zoals stroom- en koelingsvereisten.
2. Verbeterd gebruik van resources: Het volgende belangrijke voordeel is een verbeterd gebruik van resources. Hypervisors optimaliseren het gebruik van de hardware-resources door veel VM's dezelfde fysieke hardware te laten gebruiken. Zo worden CPU, geheugen en opslagruimte maximaal benut door verspilling of onderbenutting van resources te voorkomen. Op deze manier kunnen organisaties meer doen met hun bestaande infrastructuur en zo efficiëntie als geheel bereiken.
3. Schaalbaarheid: Schaalbaarheid is erg belangrijk voor groeiende bedrijven. Hypervisors bieden een organisatie eenvoudig de mogelijkheid om haar infrastructuur te schalen door VM's toe te voegen of te verwijderen op basis van de bedrijfsbehoeften. Schaalbaarheid stelt bedrijven in staat om zich snel aan te passen aan veranderingen in de werklast, door op te schalen voor hogere werklasten en af te schalen voor rustigere periodes.
4. Beheersbaarheid: Virtualisatie verbetert ook de beheersbaarheid aanzienlijk. Virtuele omgevingen zijn beter beheersbaar dan hun traditionele, fysieke tegenhangers. Hypervisors bieden gecentraliseerde tools voor het monitoren, updaten en zelfs back-uppen van VM's, wat een aanzienlijke stroomlijning oplevert. Dit vereenvoudigt de complexiteit en tijdsbesteding voor IT-beheerders. Ze kunnen zich nu meer richten op strategische activiteiten.
5. Isolatie: Tot slot is isolatie het belangrijkste voordeel van hypervisors. Elke VM draait in een geïsoleerde omgeving, wat betekent dat storingen, crashes of beveiligingsinbreuken in één van de VM's geen invloed hebben op andere VM's. Isolatie is essentieel voor het behoud van de stabiliteit en veiligheid van systemen, vooral in multi-tenant omgevingen waar verschillende applicaties of gebruikers dezelfde fysieke bronnen delen. Over het algemeen bieden hypervisors een solide basis voor het beheer van verschillende workloads zonder dat dit ten koste gaat van strenge normen op het gebied van veiligheid en prestaties.

Uitdagingen en beperkingen van hypervisors

Hoewel hypervisors veel voordelen bieden, brengen ze ook enkele uitdagingen en beperkingen met zich mee, die door organisaties voor virtualisatieoplossingen moeten worden aangepakt. Inzicht in deze uitdagingen is een voorwaarde voor een beter geïnformeerde beslissing als het gaat om IT-infrastructuur.

1. Prestatie-overhead: Prestatie-overhead is een belangrijk punt van zorg, vooral bij type 2-hypervisors. Aangezien type 2-hypervisors bovenop een hostbesturingssysteem draaien, kan er prestatieoverhead optreden die de snelheid en efficiëntie van de VM kan belemmeren. Dit betekent dat de responstijden langzamer kunnen zijn in vergelijking met type 1-hypervisors, omdat deze rechtstreeks toegang hebben tot de hardware en systeembronnen.
2. Complexiteit bij de installatie: Complexiteit bij de installatie kan ook een probleem zijn. Hoewel Type 2-hypervisors doorgaans relatief eenvoudig te installeren en configureren zijn, vereisen Type 1-hypervisors vaak zeer gespecialiseerde vaardigheden en kennis om ze correct te installeren en te beheren. Dit vereist waarschijnlijk meer training voor het IT-personeel of zelfs het inhuren van gespecialiseerd personeel, wat weer kosten met zich meebrengt en mogelijk zelfs vertraging bij de implementatie veroorzaakt.
3. Concurrentie om middelen: Een andere uitdaging die zich in virtuele omgevingen voordoet, is concurrentie om middelen. Meerdere VM's concurreren om fysieke middelen zoals CPU, geheugen en opslag in een gedeeld model. Als dit niet op een slimme manier wordt beheerd, zal de prestatie worden belemmerd door resourceconflicten. Het correct distribueren en monitoren van resources in een virtuele omgeving is essentieel om te voorkomen dat één VM alle resources in beslag neemt.
4. Beveiligingsrisico's: Hoewel hypervisors een isolatielaag bieden, zijn er toch beveiligingsrisico's. In plaats van individuele virtuele machines tegen elkaar te beschermen, kunnen ze een doelwit voor aanvallen worden. Een aanval op de hypervisorlaag kan meerdere virtuele machines tegelijkertijd in gevaar brengen en zo ernstige datalekken of systeemstoringen veroorzaken. Hyper scalers moeten dus beschikken over zeer sterke beveiligingsmaatregelen voor zowel de hypervisor als de virtuele omgevingen die de hypervisor beheert.

Hypervisorbeveiliging: best practices en risico's

Hypervisors spelen een cruciale rol bij het beheer van meerdere virtuele machines en de onderliggende hardware. Het beveiligen van een hypervisor is dan ook essentieel voor de veiligheid van virtuele omgevingen. Als een organisatie zich strikt houdt aan best practices voor hypervisorbeveiliging, vermindert dit de risico's waaraan een organisatie wordt blootgesteld aanzienlijk en verhoogt dit de algehele integriteit van haar virtuele omgevingen.

1. Regelmatig patchen: Goed gepatchte hypervisorsoftware is een van de manieren om beveiligingskwetsbaarheden te verminderen. Het toepassen van bekende beveiligingspatches beschermt de hypervisor bijvoorbeeld tegen bekende exploits en zorgt ervoor dat deze bestand blijft tegen nieuwe bedreigingen. Met de ontwikkeling van een routinematig patchbeheerproces kunnen de gevaren van beveiligingsinbreuken dus tot een minimum worden beperkt.
2. Beperk de toegang: Beperk de administratieve toegang tot de hypervisor zelf. Dit minimaliseert bedreigingen van binnenuit of inbreuken door externe entiteiten. Op rollen gebaseerde toegangscontrole (RBAC) zorgt ervoor dat alleen bevoegd personeel toegang heeft tot de gevoelige delen van de hypervisor, waardoor het aantal potentiële aanvalsvectoren wordt verminderd en gevoelige bewerkingen worden beschermd en alleen toegankelijk zijn voor vertrouwde gebruikers.
3. Activiteiten monitoren: De algehele activiteiten van de hypervisor moeten te allen tijde worden gemonitord om kwaadwillige activiteiten of beveiligingsrisico's te voorkomen. Logbestanden kunnen worden bijgehouden met SIEM-gebaseerde tools om afwijkingen te analyseren en te waarschuwen voor verdachte activiteiten. Proactieve monitoring houdt organisaties dus alert in het geval zich een beveiligingsincident voordoet of op het punt staat zich voor te doen, zodat ze tijdig kunnen reageren.
4. Netwerksegmentatie: Netwerksegmentatie is een van de effectieve manieren om VM's te isoleren van andere VM's en de verspreiding van mogelijke beveiligingsinbreuken te voorkomen. Organisaties kunnen bedreigingen indammen en ongeoorloofde toegang tot hun netwerk voorkomen door aparte netwerkzones voor verschillende virtuele machines te creëren. Op deze manier wordt het aanvalsoppervlak verkleind en de algehele beveiliging verbeterd, omdat het verkeer tussen VM's wordt gecontroleerd.

Toepassingen van hypervisors

Hypervisors zijn een essentieel onderdeel van een groot aantal IT-omgevingen. Ze maken virtualisatie mogelijk en helpen organisaties hun middelen optimaal te benutten. Hier volgen enkele veelvoorkomende toepassingen of scenario's waarin hypervisors erg nuttig zijn in moderne computersystemen:

1. Datacenters: In datacenters vormen hypervisors de eerste controle van gevirtualiseerde omgevingen. Ze maken het mogelijk om het gebruik van servers te maximaliseren door de benutting en efficiëntie van servers te optimaliseren. Er wordt minder hardware gebruikt en het beheer wordt daardoor vereenvoudigd, maar de operationele flexibiliteit neemt hierdoor toe, waardoor het haalbaarder wordt om nieuwe applicaties en diensten te implementeren.
2. Cloud Computing: De hypervisor wordt veel gebruikt door cloudserviceproviders als een tool om hun klanten op aanvraag gevirtualiseerde omgevingen te bieden. Hypervisor-technologie helpt cloudserviceproviders bij het ontwikkelen van schaalbare clouddiensten. Het kan worden gebruikt om resources op aanvraag snel beschikbaar te stellen aan klanten en weer buiten gebruik te stellen. Deze flexibiliteit ondersteunt toepassingen variërend van eenvoudige webhosting tot grote bedrijfsoplossingen, terwijl tegelijkertijd het gebruik van resources wordt geoptimaliseerd.
3. Ontwikkeling en testen: Hypervisors zijn een goed hulpmiddel voor ontwikkelaars die aparte testomgevingen willen. Met hypervisors kan men een hele reeks virtuele machines opzetten om productieomgevingen na te bootsen zonder dat dit invloed heeft op de echte systemen. Door deze isolatie ondersteunen ze veilig testen en debuggen van software en helpen ze teams te experimenteren en te innoveren zonder de dienstverlening in live-omgevingen te verstoren.
4. Desktopvirtualisatie: Desktopvirtualisatie maakt gebruik van hypervisors om virtuele desktops te creëren die op afstand toegankelijk zijn en volledig functioneel zijn met het traditionele desktopbesturingssysteem. Dit is een zeer waardevolle optie in een bedrijfs- of onderwijsomgeving, omdat er vanaf elke locatie met elk goedgekeurd apparaat toegang kan worden verkregen. Beveiliging en beheerbaarheid zijn goed voor desktopvirtualisatie, omdat patching en resourcebeheer eenvoudig vanuit een centrale locatie kunnen worden uitgevoerd.

Hoe kiest u de juiste hypervisor voor uw behoeften?

De juiste hypervisor moet u voor uw organisatie selecteren, zodat u uw virtualisatiestrategie kunt maximaliseren en optimale prestaties kunt behalen. Hier zijn enkele belangrijke factoren waarmee u rekening moet houden bij uw keuze:

1. Doel: Bepaal waarvoor u een hypervisor gaat gebruiken. Als u virtualisatie op bedrijfsniveau nodig hebt, zijn Type 1-hypervisors waarschijnlijk efficiënter, omdat ze rechtstreeks met de hardware kunnen werken en sneller zijn. Als u de hypervisor echter wilt gebruiken voor testen, ontwikkelingswerk of zelfs persoonlijke doeleinden, kunt u beter kiezen voor een Type 2-hypervisor, omdat deze veel eenvoudiger te installeren en te beheren is.
2. Prestatie-eisen: Bepaal of u hoge prestaties nodig hebt. Toepassingen die een adequaat prestatieniveau vereisen, zoals veeleisende clouddiensten of resource-intensieve toepassingen, zijn geschikt voor een bare metal hypervisor. Deze type 1 hypervisor biedt betere prestaties en efficiëntie, omdat directe toegang tot de hardware via deze hypervisor plaatsvindt.
3. Beheercomplexiteit: Houd rekening met de beheercomplexiteit van de hypervisor. Type 1-hypervisors vereisen doorgaans zeer gespecialiseerde vaardigheden voor de installatie en het lopende beheer. Voor de implementatie van dit type hypervisors is aanvullende training of het inhuren van expertise voor het beheer ervan nodig. Type 2-hypervisors zijn over het algemeen veel eenvoudiger te beheren, intuïtiever en ideaal voor teams zonder veel technische middelen.
4. Budget: Bepaal hoeveel u kunt uitgeven. Voor hypervisors van type 1, zoals KVM, zijn de prestaties en schaalbaarheid ongeëvenaard, maar ze hebben altijd een hoger prijskaartje, zowel wat betreft licenties als exploitatie. Kies een hypervisor die binnen uw budget past, maar toch voldoet aan uw eisen op het gebied van prestaties en beheer.

Conclusie

Hypervisors vormen in de eerste plaats de basis voor moderne IT-infrastructuur, omdat ze het noodzakelijke kader voor efficiëntie en schaalbaarheid bevatten. Hypervisors maken het mogelijk om meerdere virtuele machines op één fysieke server te draaien, waardoor resources effectief worden gebruikt en de operationele kosten worden verlaagd. Dit wordt gedaan voor alle doeleinden en om cloud computing-omgevingen, meerdere virtuele desktops voor werken op afstand of geïsoleerde testomgevingen voor softwareontwikkeling te implementeren. Hypervisors zorgen in feite voor veilige en flexibele computeroplossingen.

Inzicht in wat een type 1- en een type 2-hypervisor is, in combinatie met hun voordelen en uitdagingen, is van groot belang bij het nemen van beslissingen over welke het beste aansluit bij de behoeften van de organisatie. Best practices voor hypervisorbeveiliging helpen virtuele omgevingen beter bestand te maken tegen bedreigingen. Naarmate de vraag van bedrijven naar innovatie en efficiëntie door middel van virtualisatie blijft groeien, zal het juiste gebruik van hypervisors van cruciaal belang zijn voor het bereiken van strategische IT-doelstellingen.

FAQs

Wat zijn Type 1- en Type 2-hypervisors?

Type 1-hypervisors draaien rechtstreeks op hardware en er is geen hostbesturingssysteem op de machine nodig. Op deze manier beheren ze resources en werken ze perfect met optimale prestaties. Meestal is het vrij gebruikelijk om Type 1-hypervisors in bedrijfsomgevingen te zien bij het verwerken van hoge workloads. Type 2-hypervisors draaien bovenop een hostbesturingssysteem. Dit biedt veel flexibiliteit, hoewel het gebruik ervan wat onhandig is. Het wordt over het algemeen toegepast bij ontwikkeling en testen en ook voor persoonlijk gebruik, hoewel het waarschijnlijk iets langzamer zal zijn vanwege de extra laag.

Wat is het verschil tussen een VM en een hypervisor?

Eenvoudig gezegd is een virtuele machine, beter bekend als VM, een emulatie van een fysieke computer, waarop een eigen besturingssysteem en applicaties kunnen worden geïnstalleerd en uitgevoerd. Een hypervisor wordt beschouwd als de softwarelaag die deze virtuele machines daadwerkelijk initieert en beheert door bronnen toegankelijk te maken en isolatie tussen hen te creëren. Met andere woorden, de hypervisor fungeert als een tussenpersoon die nodig is om de hardwarebronnen voor de VM's te virtualiseren.

Wat is een voorbeeld van een hypervisor?

Enkele voorbeelden van hypervisors zijn VMware ESXi, een Type 1-hypervisor die wordt gebruikt vanwege zijn kracht en hoogwaardige prestaties in datacenters van ondernemingen, en Oracle VirtualBox, een uiterst populaire, zeer gebruiksvriendelijke Type 2-hypervisor die vaak wordt gebruikt in persoonlijke omgevingen en voor ontwikkeling. Tot slot zijn er nog enkele andere voorbeelden van hypervisors, zoals Microsoft Hyper-V aan de Type 1-kant en Parallels Desktop aan de Type 2-kant van het spectrum.

Wat zijn de belangrijkste gebruiksscenario's voor hypervisors in datacenters?

Serverconsolidatie is het belangrijkste element dat hypervisors in datacenters integreert. Hierdoor kunnen meerdere VM's op één fysieke server worden uitgevoerd. Dit kan leiden tot een hoger gebruik van resources en lagere hardwarekosten. Door het beheer van VM's te integreren, hebben op hypervisors gebaseerde omgevingen de energie-efficiëntie en flexibiliteit bij het toepassen van applicaties en diensten gestroomlijnd.

Hoe kunnen bedrijven hun hypervisoromgevingen beveiligen?

Bedrijven kunnen de beveiliging van hun hypervisoromgeving versterken door hypervisorsoftware te patchen en bij te werken. Patches en updates van hypervisorsoftware dichten de mazen in de beveiliging die door bekende kwetsbaarheden zijn ontstaan. Door de administratieve toegang te beperken via op rollen gebaseerde toegangscontroles worden bedreigingen van binnenuit en externe inbreuken tot een minimum beperkt.

Door hypervisoractiviteiten continu te monitoren, kunnen afwijkingen of verdacht gedrag worden gedetecteerd voordat ze tot een incident leiden. Daarnaast wordt netwerksegmentatie aangeboden om virtuele machines te segmenteren, waardoor de verspreiding van mogelijke beveiligingsinbreuken wordt beperkt. Al deze maatregelen samen versterken de algehele beveiliging van de virtualisatie-infrastructuur.