Gegevensbeveiliging is een belangrijk onderdeel van het hedendaagse beheer van bedrijfs- en persoonsgegevens. Het omvat de praktijken, technologieën en beleidsmaatregelen die zijn ontworpen om digitale activa te beschermen tegen ongeoorloofde toegang, vernietiging of verstoring. Hoe groter de digitalisering van alles, hoe belangrijker cyberbeveiliging wordt. Deze blog onderzoekt de omvang van informatiebeveiligingsrisico's en hun impact, in combinatie met enkele strategieën om deze tegen te gaan.
We bespreken ook veelvoorkomende best practices voor risicobeheer. Aan het einde van deze blog heeft u een duidelijk beeld van de uitdagingen die informatiebeveiligingsrisico's met zich meebrengen en de tools die beschikbaar zijn om deze aan te pakken.
Wat is informatiebeveiliging?
Informatiebeveiliging omvat een reeks processen en hulpmiddelen die bedoeld zijn om te voorkomen dat gevoelige gegevens worden blootgesteld aan ongeoorloofde toegang, wijziging, openbaarmaking of vernietiging. Het doel is om informatie vertrouwelijk, integraal en beschikbaar te houden, zowel in digitale als fysieke vorm. De praktijk kan verschillende beveiligingsmaatregelen omvatten, zoals technologieën en systemen, organisatorisch beleid en procedures om de informatie gedurende de gehele levenscyclus te beschermen.
De essentiële principes van informatiebeveiliging zijn de CIA-triade, namelijk vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid. Vertrouwelijkheid zorgt ervoor dat gegevens alleen toegankelijk zijn voor geautoriseerde personen of systemen. Informatie-integriteit garandeert nauwkeurige en ongewijzigde gegevens, zowel tijdens het opslaan als tijdens het overdragen ervan. Beschikbaarheid zorgt ervoor dat geautoriseerde gebruikers altijd toegang hebben wanneer dat nodig is.
Inleiding tot informatiebeveiligingsrisico's
Informatiebeveiligingsrisico's zijn de kans op onbedoeld verlies, storingen of openbaarmaking van informatie in een systeem. Dergelijke risico's zijn veelzijdig, of het nu gaat om ransomware-aanvallen of datalekken waarmee een bedrijf te maken krijgt. Organisaties moeten deze risico's identificeren en beperken om hun waardevolle informatieactiva en de operationele integriteit van hun onderneming te beveiligen.
Er zijn verschillende soorten informatiebeveiligingsrisico's, van onvoldoende beveiliging tegen ongeoorloofde toegang tot gevoelige gegevens tot corruptie en vernietiging van kritieke informatie.
Informatiebeveiligingsrisico's kunnen een grote en negatieve invloed hebben op organisaties. Beveiligingsinbreuken leiden direct tot financiële verliezen, zowel door directe kosten voor incidentrespons en systeemherstel als door mogelijke juridische kosten. Organisaties kunnen ook aanzienlijke indirecte kosten maken als gevolg van bedrijfsonderbrekingen, gevolgen voor de productiviteit en reputatieschade.
9 Informatiebeveiligingsrisico's
Informatiebeveiligingsrisico's zijn divers en voortdurend in ontwikkeling, wat een grote uitdaging vormt voor organisaties in alle sectoren. Inzicht in deze risico's is cruciaal voor het ontwikkelen van effectieve beveiligingsstrategieën en het beveiligen van waardevolle informatie. Laten we eens kijken naar tien veelvoorkomende informatiebeveiligingsrisico's waarmee organisaties vandaag de dag worden geconfronteerd:
#1. Geavanceerde persistente bedreigingen
Geavanceerde persistente bedreigingen zijn langdurige aanvallen in de cyberwereld, waarbij malware wordt gebruikt om het doelnetwerk te infiltreren en daar vervolgens enige tijd te blijven en actief te blijven. Om dergelijke aanvallen uit te voeren, gebruiken kwaadwillende agenten malware die soms op maat is gemaakt en niet kan worden geïdentificeerd met op handtekeningen gebaseerde technieken. Om een succesvolle APT-aanval uit te voeren, worden vele uren besteed aan verkenning en het vinden van de doelwitten. Zodra de eerste infectie heeft plaatsgevonden, worden zoveel mogelijk punten in het doelnetwerk vastgesteld en zo veel mogelijk verspreid.
Een meerlaagse aanpak kan worden gebruikt om het risico om slachtoffer te worden van een APT-aanval te beperken. Wat betreft de bescherming van eindstations kunnen organisaties EPDR-agenten gebruiken die gebruikmaken van gedragsanalyse en machine learning. Gedragsanalyse van gebruikers en entiteiten kan ook worden gebruikt en kan helpen detecteren wanneer het account is gecompromitteerd of wanneer iemand als kwaadwillende insider optreedt om de APT-aanval te ondersteunen. SIEM-systemen kunnen ook worden ingezet in combinatie met threat intelligence feeds om ervoor te zorgen dat alle activiteiten in het netwerk in aanmerking worden genomen en geanalyseerd. Hoewel er geen absolute bescherming tegen dergelijke aanvallen bestaat, kunnen deze maatregelen de risico's in ieder geval tot een minimum beperken.
#2. Zero-day-exploits
Zero-day-exploits zijn aanvallen op de software, firmware of hardware die plaatsvinden voordat de leverancier de kwetsbaarheden ontdekt. Deze zwakke plekken in de code kunnen bufferoverflows, SQLi, XSS of zelfs race conditions zijn. Al deze kwetsbaarheden kunnen worden misbruikt om willekeurige code uit te voeren, toegang tot bepaalde applicaties te verhogen of de ingebouwde beveiligingsprincipes te omzeilen.
Zero-day-aanvallen zijn zeer krachtig, omdat er zelfs geen patch beschikbaar is. De enige maatregel die kan worden genomen, is het aanbrengen van virtuele patches in de IPS en WAF's die gecompromitteerde software gebruiken. De implementatie van applicatiesandboxing en CFI (Control Flow Integrity) kan ook helpen als een endpoint-beveiligingsmethode die afwijkingen kan herkennen met machine learning.
#3. Man-in-the-Middle
Een man-in-the-middle-aanval is simpelweg het onderscheppen van berichten tussen twee partijen, waarna het bericht zonder hun medeweten wordt doorgestuurd naar de oorspronkelijke ontvangers. Veelvoorkomende man-in-the-middle-trucs zijn ARP-spoofing, DNS-cachepoisoning en SSL-stripping.
ARP-spoofing misleidt de lokale router om gegevens naar het verkeerde MAC-adres te sturen, waardoor al het verkeer wordt omgeleid via de computer van de aanvaller. De DNS-cachevergiftigingscontroles worden omzeild en het verkeer wordt naar de verkeerde server gestuurd en vermenigvuldigd voor de eindbestemming. Het beveiligingskanaal van de server, HTTPS, wordt gedegradeerd naar HTTP en al het verkeer wordt in een onbeveiligde staat naar de aanvaller gestuurd.
#4. Cryptografische fouten
Cryptografische fouten kunnen het gevolg zijn van het gebruik van zwakke algoritmen, korte sleutellengtes of een onjuiste implementatie van cryptografische protocollen. Bij het gebruik van verouderde algoritmen zoals MD5 of SHA-1, die gemakkelijk kunnen worden aangevallen door botsingsproblemen en meestal een bijdragende factor zijn, kunnen cryptografische fouten optreden als gevolg van een gebrek aan entropie in het sleutelgeneratieproces, wat leidt tot voorspelbare sleutels. Een van die problemen zijn de seed-bestanden die worden gegenereerd door de entropiebronnen die niet worden bijgewerkt en uiteindelijk dezelfde sleutel produceren.
Slechte willekeurige getallengeneratie kan ook een factor zijn die kan leiden tot een voorspelbare willekeurige seed en de veiligheid van de cryptografische bewerkingen voor het aanmaken van de eerste willekeurige seed in gevaar kan brengen. Een andere reden voor cryptografische fouten is de onjuiste implementatie van algoritmen met side-channel-weerstand. Dit houdt in dat cryptografische bewerkingen in gevoelige ruimtes vatbaar zijn voor aanvallen.
Om deze risico's te beperken, is het noodzakelijk om een juiste aanpak te hanteren voor het beheer van cryptografie, waaronder het gebruik van sterke algoritmen zoals AES-256 voor symmetrische cryptografie en RSA-4096 of ECDSA met P-384-curves voor asymmetrische cryptografie.
#5. SQL-injectie kwetsbaarheden
SQL-injectie kwetsbaarheid is het gevolg van niet-gezuiverde gebruikersinvoer die is ingebed in een SQL-query die door een applicatie wordt uitgevoerd. Dit is het gevolg van het niet scheiden van de uitvoeringsinhoud van de gegevens, waardoor een aanvaller de SQL-structuur kan manipuleren om ongeoorloofde taken uit te voeren, zoals het extraheren van gegevens, het manipuleren van gegevens en het uitvoeren van administratieve acties. Enkele veelvoorkomende soorten SQL-injectie zijn:
- Union-gebaseerde injectie wordt gebruikt om gegevens uit verschillende tabellen op te halen.
- Blinde SQL-injectie wordt door de aanvaller gebruikt om gegevens af te leiden uit de reacties van de applicatie.
- Out-of-band SQL-injectie, waarbij de gegevens worden geëxfiltreerd via een kanaal dat niet dezelfde verbinding gebruikt.
Om SQL-injectie te voorkomen, moet ervoor worden gezorgd dat de databasebewerkingen goed worden beperkt. Dit wordt doorgaans bereikt door gebruik te maken van geparametriseerde of voorbereide statements die de logica van de gegevens scheiden. Een andere maatregel die kan worden genomen, is het gebruik van een extra beschermende laag van abstractie van ORM-frameworks.
#6. DDoS-aanvallen
DDoS-aanvallen worden uitgevoerd door doelsystemen of -netwerken te overbelasten, zodat de dienst niet meer aan gewone gebruikers kan worden geleverd. Hieronder vallen volumetrische aanvallen, waarbij het netwerk wordt overspoeld met verkeer, op protocollen gebaseerde aanvallen, waarbij misbruik wordt gemaakt van tekortkomingen in netwerkprotocollen, en aanvallen op de applicatielaag, die zich richten op specifieke applicaties.
Bij veelvoorkomende DDoS-aanvallen worden botnets (netwerken van apparaten zoals IoT of pc's) gebruikt om enorme hoeveelheden onrechtmatig verkeer te genereren. De reactie van deze tussenliggende servers wordt de amplificatietechniek genoemd, en door met grote reacties op kleine verzoeken te reageren, kan dit nog verder escaleren.
DDoS-bescherming gaat over het combineren van verschillende beschermingstechnieken voor een hogere weerbaarheid tegen DDoS. Dit gebeurt door het op netwerkniveau te routeren, een goed verkeersfiltersysteem te hebben en te waarschuwen bij elk geweigerd/kwaadaardig verkeerspatroon. Bovendien kunnen cloudgebaseerde DDoS-beveiligingsdiensten schaalbaarheid bieden bij grootschalige aanvallen. Deze omvatten verdedigingsmechanismen op applicatieniveau, zoals snelheidsbeperking of CAPTCHA's, om aan de hand van een vorm van gebruikersgedragsanalyse te onderscheiden of de client een mens of een bot is.
#7. Verkeerd geconfigureerde toegangscontroles
Het niet correct implementeren van toegangscontroles is meestal het gevolg van het feit dat het principe niet correct wordt toegepast (d.w.z. te streng of niet streng genoeg) en/of dat de gebruikersrechten onvoldoende worden gecontroleerd. Enkele typische problemen zijn te uitgebreide bestandsrechten, onjuiste instellingen van cloudopslagbuckets of onjuiste configuratie van API's.
Een van de beste manieren om risico's op het gebied van toegangscontrole te beperken, is door een holistische IAM-strategie te implementeren. Role-Based Access Control (RBAC) of Attribute-Based Access Control-modellen en capaciteitsmodellen kunnen worden gebruikt om gebruikersrechten af te stemmen op de respectieve functies volgens de beveiligingsvereisten.
#8. API-beveiligingskwetsbaarheden
Bij de bescherming van API's moet rekening worden gehouden met hoe ze zijn ontworpen, wat er in de implementatie zit en zorgvuldige monitoring. Hier komt het gebruik van sterke authenticatiemechanismen zoals OAuth 2.0 met JWT-tokens goed van pas, waardoor een beleid mogelijk is waarbij alleen geauthenticeerde clients toegang hebben tot de API.
Alle API-parameters moeten ook correct worden gevalideerd en gecodeerd als invoer/uitvoer om injectieaanvallen te helpen voorkomen. Er kan ook snelheidsbeperking en anomaliedetectie worden geïmplementeerd om misbruik van een API te stoppen of potentiële aanvallen te detecteren. Met API-gateways kunt u zaken als ouder- en kindverkeer, authenticatie voor API-aanroepen en snelheidsbeperking op API-logboeken allemaal op één plek regelen.
#9. Aanvallen op de toeleveringsketen
Aanvallen op de toeleveringsketen zijn een type aanval dat plaatsvindt in de organisatie of entiteit wanneer een aanvaller zich richt op kwetsbaarheden in het toeleveringsnetwerk, software van derden en hardwareserviceproviders. In veel gevallen kunnen deze aanvallen moeilijk te identificeren en te stoppen zijn, omdat ze misbruik maken van normale vertrouwensrelaties en authentieke updateprocessen. Een bekend voorbeeld is de SolarWinds-aanval, waarbij een patch wordt gebruikt om kwaadaardige code te introduceren.
Om risico's in de toeleveringsketen te beperken, moet u beschikken over een sterk programma voor leveranciersrisicobeheer. Dit omvat ook het uitvoeren van een gedegen due diligence-onderzoek naar externe leveranciers, inclusief codereview en penetratietests waar mogelijk.
Ook kunnen tools voor softwarecompositieanalyse (SCA) worden gebruikt om externe componenten die deel uitmaken van een applicatie te detecteren en bij te houden. Om de integriteit van apparaten te waarborgen, kunt u methoden zoals hardware root of trust gebruiken en veilige opstartprocessen implementeren om het risico te beperken dat uw toeleveringsketen het doelwit wordt van cybercriminelen.
Best practices voor het beperken van informatiebeveiligingsrisico's
Hieronder volgt een lijst met best practices die organisaties moeten implementeren om hun beveiligingsstatus aanzienlijk te verbeteren en potentiële risico's te beperken.
1. Configureer identiteits- en toegangsbeheer
Een IAM-systeem is noodzakelijk om de toegangsrechten van gebruikers tot beschermde bronnen te beheren. Dwing rolgebaseerde toegang af via (RBAC), wat betekent dat gebruikers alleen de rechten krijgen die nodig zijn voor hun functie.
Schakel MFA in voor alle gebruikersaccounts, met name voor geprivilegieerde toegang. Voer controles uit op gebruikersrechten en maak geautomatiseerde controles om onnodige of verouderde toegangsrechten op te sporen en deze automatisch in te trekken.
2. Voer regelmatig beveiligingscontroles uit
Voer regelmatig kwetsbaarheidsscans uit op uw apparaten en software. Voer zoveel mogelijk automatische scans uit met de tool en test vervolgens handmatig om een breder bereik te hebben.
Voer regelmatig penetratietests uit om echte aanvallen na te bootsen met behulp van geautomatiseerde, uitgebreide scans. Dit helpt om meer complexe kwetsbaarheden op te sporen die geautomatiseerde tools waarschijnlijk over het hoofd zouden zien, en biedt inzicht in de kracht van uw beveiligingsmaatregelen.
3. Robuust patchbeheerprogramma
Ontwikkel een formule voor het vinden, testen en implementeren van beveiligingspatches op alle systemen/apps. Patch op basis van de ernst van de kwetsbaarheid en de mogelijke gevolgen voor uw organisatie.
Maak gebruik van geautomatiseerde patchbeheertools om het proces te vergemakkelijken en tijdige updates te garanderen. Systemen die niet onmiddellijk kunnen worden gepatcht, moeten gebruikmaken van virtuele patches of andere compenserende maatregelen om het risico te verminderen.
4. Gebruik netwerksegmentatie en microsegmentatie
Verdeel het netwerk indien mogelijk in segmenten met verschillende kenmerken om het effectiever te kunnen beheren. Dit beperkt de verspreiding van inbreuken en maakt het voor aanvallers moeilijker om zich binnen het netwerk te verplaatsen.
Gebruik microsegmentatie om beveiligingsbeleid op gedetailleerd niveau binnen workloads af te dwingen. Door een veel nauwkeuriger mechanisme voor het sturen van verkeer te bieden, is het mogelijk om veel minder open aanvalsoppervlak bloot te stellen in cloud- en datacenterscenario's.
5. Ontwikkel en test incidentrespons-/bedrijfscontinuïteitsplannen
Ontwikkel uitgebreide incidentresponsplannen waarin wordt gedefinieerd wie waarvoor verantwoordelijk is en wordt beschreven hoe op verschillende beveiligingsincidenten moet worden gereageerd. Herzie deze plannen om rekening te houden met nieuwe bedreigingen en veranderingen in uw IT-omgeving.
Neem deel aan tabletop-oefeningen en simulaties om te controleren of uw incidentresponsplannen en bedrijfscontinuïteit werken. Zo kunt u problemen in uw processen opsporen en weet u dat uw team klaar is om beveiligingsincidenten aan te pakken wanneer ze zich voordoen.
AI-gestuurde cyberbeveiliging
Verhoog uw beveiliging met realtime detectie, reactiesnelheid en volledig overzicht van uw gehele digitale omgeving.
Vraag een demo aanConclusie
Naarmate de technologische wereld verandert, veranderen ook de bedreigingen voor de informatiebeveiliging. Organisaties moeten alert zijn en vooruitdenken over hun benadering van cyberbeveiliging, en hun strategieën aanpassen om nieuwe risico's te dekken. Door de implementatie van krachtige beveiligingsmaatregelen, het creëren van een cultuur rond bewustwording en het gebruik van geavanceerde technologieën om cyberdreigingen te bestrijden.
Maar er is geen wondermiddel of één methode die volledige veiligheid garandeert. Er is een gelaagde strategie nodig, met technologische oplossingen als basis, aangevuld met goed ontworpen processen en verbeterd door voortdurende training van medewerkers. Er moeten regelmatig beveiligingsmaatregelen worden geëvalueerd en bijgewerkt om ze effectief te houden tegen de nieuwste bedreigingen.
Uiteindelijk is informatiebeveiliging een voortdurend proces en geen doel op zich. Door op de hoogte te blijven van nieuwe bedreigingen, best practices te volgen en een cultuur van voortdurende verbetering te handhaven, kunnen organisaties hun beveiligingspositie verbeteren.
FAQs
Enkele van de meest voorkomende risico's voor informatiebeveiliging zijn phishingaanvallen, malware-infecties, datalekken, bedreigingen van binnenuit en zwakke wachtwoorden. Ook geavanceerde persistente bedreigingen (APT's), ransomware en aanvallen met behulp van social engineering komen veel voor. Bovendien vormen kwetsbaarheden in software en onjuist geconfigureerde systemen een groot gevaar voor veel bedrijven.
Een inbreuk op de informatiebeveiliging kan ernstige en zeer uiteenlopende gevolgen hebben. Diefstal, systeemuitval en boetes van toezichthouders zijn de belangrijkste oorzaken van financiële verliezen. Bedrijven kunnen het vertrouwen van klanten verliezen en mogelijk omzet mislopen. Dit kan leiden tot operationele verstoringen, die de productiviteit en dienstverlening belemmeren. Soms kunnen inbreuken ook juridische problemen veroorzaken.
Informatiebeveiliging is het voorkomen van ongeoorloofde toegang, gebruik, openbaarmaking, verstoring, wijziging of vernietiging van informatie, zowel fysiek (bijvoorbeeld op papier) als digitaal, die u vertrouwelijk wilt houden. Cyberbeveiliging kan raakvlakken hebben met informatiebeveiliging, maar is meer gericht op digitale gegevens en de systemen die via internet of andere middelen met elkaar zijn verbonden.
Versleuteling zet leesbare gegevens om in gecodeerde tekst, die alleen door de beoogde ontvangers met de juiste sleutel kan worden gelezen. Het zorgt ervoor dat de gegevensintegriteit behouden blijft. Het is een belangrijk hulpmiddel om gevoelige berichten en gegevens te beschermen tijdens het verzenden, opslaan of uitwisselen.
Onbeperkte informatiebeveiligingsrisico's kunnen leiden tot datalekken, financiële verliezen en schade voor bedrijven. Dit kan organisaties blootstellen aan wettelijke aansprakelijkheid en sancties wegens niet-naleving van de regelgeving. In het ergste geval kan slechte beveiliging (of de perceptie daarvan) een bedrijf ten val brengen.
