Azure-kwetsbaarheidsbeheergids voor 2025

Deze gids behandelt Azure-kwetsbaarheidsbeheer en geeft uitleg over de beste tools, veelvoorkomende fouten, levenscyclusbenaderingen en best practices. Ontdek hoe SentinelOne de beveiliging voor Azure-gerichte implementaties verbetert.

Clouddiensten worden wereldwijd door organisaties gebruikt om bedrijfskritische taken uit te voeren en grote datasets te verwerken. De migratie naar de cloud, met name naar Azure, blijft in 2025 populair bij veel organisaties en het migratietempo zal naar verwachting hetzelfde blijven als in 2024. Gartner verklaarde ook dat meer dan 70% van de bedrijven in enige mate gebruikmaakt van de cloud en dat meer dan 80% een cloud-first-strategie hebben. Deze statistieken geven duidelijk aan dat er behoefte is aan een gedegen aanpak voor het identificeren en beperken van risico's in de Azure-omgeving.

In deze gids nemen we u mee door het concept van kwetsbaarheidsbeheer in de context van de Azure-cloud, met als doel blootstelling van dynamische workloads te voorkomen. We zullen onderzoeken hoe evoluerende bedreigingen de noodzaak van systematisch kwetsbaarheidsbeheer in Azure-implementaties stimuleren, plus het cruciale belang van strategieën voor kwetsbaarheidsbeheer in de Azure-cloud. U krijgt inzicht in de toonaangevende tools die Microsoft biedt, hoe u veelvoorkomende verkeerde configuraties kunt aanpakken en waarom best practices voor identiteitsbeheer in Azure van vitaal belang zijn voor een veilige cloud. Daarbij bespreken we de volledige levenscyclus van kwetsbaarheidsbeheer, inclusief het scannen en automatiseren van herstelmaatregelen. Last but not least laten we zien hoe SentinelOne uw bestaande beveiliging aanvult om uitgebreide cloudbeveiliging te bieden.

Wat is Azure-kwetsbaarheidsbeheer?

Azure-kwetsbaarheidsbeheer is een systematisch proces dat gericht is op het identificeren, rangschikken en verhelpen van beveiligingsproblemen in de Microsoft Azure-cloudomgeving. Het omvat beveiligingsanalyses van VM's, containers, PaaS-services en serverloze functies voor kwetsbaarheden in de code, verkeerde configuraties of niet-gepatchte bibliotheken. Zoals bij elke nieuwe service of bron die aan Azure wordt toegevoegd, bestaat er altijd de mogelijkheid van verschillende onbekende beveiligingsrisico's, of het nu gaat om de standaardconfiguraties, verouderde frameworks of zwakke bescherming van inloggegevens. Door Azure Cloud-kwetsbaarheidsbeheer te implementeren, kunt u deze tekortkomingen vroegtijdig opsporen en zo zowel het risico op inbreuken als tekortkomingen op het gebied van compliance beperken. Dit sluit ook goed aan bij uw DevOps- of DevSecOps-initiatieven, waarbij scannen wordt geïntegreerd in pijplijnen en processen. Op de lange termijn creëert dit een positieve spiraal van verbeteringen, waardoor de betrouwbaarheid en het vertrouwen in uw workloads die op Azure draaien, worden vergroot.

Waarom is kwetsbaarheidsbeheer cruciaal in Azure-omgevingen?

Het publieke cloudmodel bevrijdt organisaties van een groot deel van de hardware-last, maar beveiliging blijft een gezamenlijk aandachtspunt. Nu de wereldwijde IT-uitgaven tegen 2025 voor 51% verschuiven van conventionele tools naar cloudoplossingen, wordt het des te belangrijker om voorbereid te zijn. De IaaS-, PaaS- en SaaS-oplossingen van Azure zijn handig, maar ze verhogen ook het risico op verkeerde configuraties of gemiste patches. In het volgende gedeelte noemen we vier fundamentele redenen voor effectief kwetsbaarheidsbeheer in Azure.

1. Groeiend aanvalsoppervlak: Wanneer u Azure-services zoals virtuele netwerken, databases enz. gaat gebruiken, is elke service een potentieel toegangspunt. Als er niet voortdurend wordt gescand, zullen er niet-gepatchte of verkeerd geconfigureerde bronnen zijn, die een goudmijn zijn voor elke aanvaller. Een formeel Azure-programma voor kwetsbaarheidsbeheer zorgt ervoor dat tijdelijke of testbronnen dezelfde controle krijgen als productiebronnen. Wanneer u elk aspect van uw omgeving goed doordenkt, wordt de kans dat er iets over het hoofd wordt gezien aanzienlijk verkleind.
2. Snelle schaalbaarheid vereist realtime toezicht: Azure biedt automatische schaalbaarheid en on-demand toewijzing van resources, wat betekent dat apps gemakkelijk en snel kunnen worden opgeschaald tijdens periodes van piekverkeer. Het creëren van nieuwe instanties of containers brengt echter evenveel nieuwe kwetsbaarheden met zich mee. Het is mogelijk niet voldoende om op traditionele patchcycli te vertrouwen om aan deze behoeften te voldoen. Met realtime scanning en patch-orkestratie kunt u problemen zo snel mogelijk opsporen en oplossen, zodat tijdelijke kwetsbaarheden niet blijven bestaan in nieuw gecreëerde resources.
3. Wettelijke vereisten en audits: Sommige sectoren, zoals de gezondheidszorg, de financiële sector en de productiesector, hebben specifieke regels met betrekking tot de bescherming van gegevens. Niet-gepatchte systemen of onvoldoende beveiligingsmaatregelen kunnen leiden tot niet-naleving, wat boetes of reputatieschade voor het merk tot gevolg kan hebben. Met een Azure-beleid voor kwetsbaarheidsbeheer kunt u kwetsbaarheden en de patchstatus in uw omgeving systematisch aanpakken. Deze documentatie stroomlijnt vervolgens audits en bevordert voortdurende naleving van kaders zoals HIPAA, PCI DSS of ISO 27001.
4. Kosten- en efficiëntiewinst: Als er niets aan wordt gedaan, kunnen bedreigingen uitgroeien tot een volledige inbreuk of kan de bedrijfsvoering van een organisatie voor langere tijd worden stilgelegd. Op deze manier is er geen onderbreking door misbruik van de kwetsbaarheid en mogelijk kostbare incidentrespons. Bovendien verminderen geïntegreerde best practices voor Azure-identiteitsbeheer de overheadkosten, aangezien goed beheerde inloggegevens ongeoorloofde uitbreiding van rechten tegengaan. Op de lange termijn leiden deze benaderingen tot efficiëntere processen die minder escalatie en minder handmatige interventies op het laatste moment vereisen.

Veelvoorkomende kwetsbaarheden in Azure Cloud-workloads

Hoewel migratie naar Azure niet alle beveiligingsrisico's wegneemt, is het cruciaal om te begrijpen dat deze risico's blijven bestaan. Specifiek voor de cloud kunnen verkeerd geconfigureerde opslag of open beheerpoorten de traditionele kwetsbaarheden van besturingssystemen overschaduwen. In dit gedeelte bespreken we enkele van de meest voorkomende kwetsbaarheden die professionals tegenkomen in de context van Azure-kwetsbaarheidsbeheer, de gebieden die voortdurend moeten worden gescand en gepatcht.

1. Verkeerd geconfigureerde netwerkbeveiligingsgroepen (NSG's): NSG's regelen de stroom van verkeer dat een systeem binnenkomt en verlaat, maar één enkele fout betekent dat poorten openstaan voor het internet. Deze verkeerde configuratie leidt tot directe blootstelling van het systeem, waardoor het kwetsbaar wordt voor brute force-aanvallen of pogingen tot misbruik. Op deze manier kan het gebruik van NSG-regels tot een minimum worden beperkt en alleen worden toegepast wanneer dit echt nodig en gerechtvaardigd is. Door deze controles te koppelen aan best practices voor Azure-identiteitsbeheer, kunt u ervoor zorgen dat alleen geautoriseerd verkeer binnen uw omgeving plaatsvindt.
2. Openbaar toegankelijke opslag: Microsoft Azure Storage bestaat uit blobcontainers, bestanden, wachtrijen en tabellen. Als het privacyniveau is ingesteld op openbare toegang, kan er veel vertrouwelijke informatie uitlekken. Criminelen zoeken actief naar open opslag-eindpunten om inloggegevens of andere gevoelige gegevens te stelen. Door scans in te bouwen om openbaar toegankelijke containers te detecteren in uw Azure Cloud-kwetsbaarheidsbeheerprogramma, worden deze opvallende omissies verminderd.
3. Niet-gepatchte Azure Virtual Machines: Hoewel Microsoft verantwoordelijk is voor de onderliggende fysieke hardware, bent u zelf verantwoordelijk voor het patchen van het besturingssysteem op een Azure VM. Overgeslagen of uitgestelde updates betekenen dat de bekende CVE's niet worden aangepakt en een open boek blijven voor misbruik. Geautomatiseerd scannen wordt gebruikt voor het bijhouden van OS-versies en kan de gebruiker waarschuwen voor verouderde images of bibliotheken. Wanneer patchtaken worden gekoppeld aan implementatiepijplijnen, betekent dit dat geen enkele virtuele machine gedurende langere tijd aan een kwetsbaarheid kan worden blootgesteld.
4. Zwak geconfigureerde toegangssleutels: Azure-services maken vaak gebruik van toegangssleutels of tokens om programmatische toegang mogelijk te maken. Als deze sleutels niet worden geroteerd of op een onveilige manier worden opgeslagen, kan een kwaadwillende actor met de juiste kennis zijn privileges verhogen. Het regelmatig roteren van sleutels vormt een belangrijk onderdeel van de best practices voor identiteitsbeheer in Azure. Naast het scannen op hardgecodeerde inloggegevens worden ook andere risico's geminimaliseerd.
5. Kwetsbare Docker- of containerafbeeldingen: Voor gecontaineriseerde workloads in Azure geldt dat als een basisafbeelding of bibliotheek een kwetsbaarheid bevat die kan worden misbruikt, die kwetsbaarheid gemakkelijk naar de productieomgeving kan worden overgebracht. Wanneer deze kwetsbaarheden niet worden gepatcht, maken aanvallers hiervan misbruik. Containerscanningtools identificeren de aanwezigheid van oude software en maken onmiddellijke patches of image-updates mogelijk. Deze stap lost een van de meest typische problemen op in microservices-architecturen, namelijk kortstondige instanties die op grote schaal verschijnen en verdwijnen.

Levenscyclus van kwetsbaarheidsbeheer in Azure

Kwetsbaarheidsbeheer in Azure is geen eenmalig proces, maar omvat de opbouw van een effectief raamwerk. Het is een continu proces dat bestaat uit identificatie, selectie, reparatie en verificatie. Wanneer u dit integreert in uw dagelijkse beheer van Azure, creëert u een cultuur waarin bedreigingen in een zo vroeg mogelijk stadium worden aangepakt. In het volgende gedeelte presenteren we de levenscyclusfasen die ten grondslag liggen aan dit continue verbeteringsproces.

1. Ontdekking en inventarisatie: Het dynamische karakter van Azure vereist een bijna realtime inventarisatie van assets om inzicht te krijgen in nieuwe VM's die net zijn opgestart of containers die van korte duur zijn. Azure Resource Manager (ARM) of Azure Activity Logs worden gebruikt om resource-events bij te houden, zodat geen enkel event onopgemerkt blijft. Het tweede type is continu scannen, waarbij ook de tijdelijke tools worden meegenomen die worden gebruikt bij ontwikkeling/testen of voor kortlopende projecten. Deze fundamentele stap verduidelijkt vanaf het begin de reikwijdte van Azure Cloud Vulnerability Management.
2. Identificatie en analyse van kwetsbaarheden: Nadat de assets in kaart zijn gebracht, controleren de scanengines of het besturingssysteem updates nodig heeft, of bibliotheken kwetsbaarheden bevatten of dat configuraties onjuist zijn. Deze gegevens worden vervolgens vergeleken met externe bedreigingsfeeds of andere bekende CVE-databases. AI-gestuurde oplossingen kunnen ook zero-day-afwijkingen detecteren, in lijn met bredere inspanningen op het gebied van kwetsbaarheidsbeheer in Azure. Het doel is een lijst met kwetsbaarheden, elk met de bijbehorende ernst of waarschijnlijkheid dat ze worden misbruikt.
3. Risicoprioritering: Het is niet altijd haalbaar om elk risico in één keer te beperken, vooral in complexe omgevingen zoals grote ondernemingen. Daarom krijgen kritieke kwetsbaarheden, zoals kwetsbaarheden die kunnen leiden tot het uitvoeren van externe code, voorrang. Lichte of beperkt beheersbare risico's kunnen worden uitgesteld of nauwlettend worden gevolgd. Risicogebaseerde triage stelt teams in staat zich te concentreren op de risico's die het meest cruciaal zijn voor het functioneren van het bedrijf of de bescherming van gegevens.
4. Herstel en patchimplementatie: Patchplanning gebeurt op basis van de downtimevensters of het beleid voor doorlopende updates van uw bedrijf. Tools zoals Azure Update Manager helpen, in combinatie met scripts, om het patchen van verschillende bronnen te versnellen. Ten slotte kunnen beheerders met pijplijngebaseerde samenvoegingen verkeerde configuraties aanpakken of code wijzigen om de prestaties te verbeteren. Dit betekent dat bij het ontwikkelen van een Azure-beleid voor kwetsbaarheidsbeheer elk van deze stappen wordt gedocumenteerd om ervoor te zorgen dat het proces efficiënt verloopt.
5. Validatie en continue verbetering: Latere scans bevestigen dat deze kwetsbaarheden na het patchen niet meer aanwezig zijn. Deze validaties voorkomen ook regressies, situaties waarin een oplossing ook problemen veroorzaakt of opnieuw introduceert. De ervaringen van elke cyclus zijn bepalend voor de frequentie van latere scans, patchingbenaderingen of de algehele structuur van de omgeving. Op de lange termijn bouwt de levenscyclus een minimaal niveau van beveiligingsvolwassenheid op en daagt deze voortdurend uw cloudstatus quo uit.

Vooraf gebouwde beveiligingstools in Azure voor kwetsbaarheidsbeheer

Azure biedt een aantal native tools van Microsoft voor het identificeren, beoordelen en beperken van bedreigingen. Hoewel deze oplossingen een solide basis bieden, moeten ze goed worden afgestemd en geïntegreerd met andere beveiligingsmaatregelen. In het volgende gedeelte geven we een overzicht van de belangrijkste Azure-services voor het scannen en patchen van kwetsbaarheden.

Azure Security Center

Azure Security Center biedt één overzicht van bedreigingsbeheer en kwetsbaarheidsbeoordeling voor VM's en containers. Het geeft informatie over verkeerde configuraties, de nalevingsstatus en aanbevelingen voor herstel. Het automatiseert een groot deel van het kwetsbaarheidsbeheer van Azure door logboeken en broninstellingen te analyseren. De tool heeft echter de volgende beperkingen:

1. Gebrek aan uitgebreide scans voor verschillende cloud- of on-premise-omgevingen.
2. Minimale details op containerniveau voor geavanceerde microservices-architecturen.
3. Afhankelijkheid van eigen detectieregels, die vaak periodiek moeten worden bijgewerkt.
4. Beperkte definities van aangepaste beleidsregels voor unieke bedrijfsbehoeften.
5. Kan gebruikers in verwarring brengen met talrijke suggesties die worden gegeven zonder verwijzing naar bepaalde instellingen.

Azure Defender

Microsoft Defender is een beveiligingsoplossing die ook containers, IoT-apparaten en Azure Platform as a Service omvat. Het maakt gebruik van dreigingsinformatie om de gebruiker te waarschuwen voor verdachte activiteiten of bekende exploits. Deze oplossing is geïntegreerd met Azure Security Center, waardoor er één centraal punt ontstaat voor patchbewerkingen. Het gebruik van de tool heeft echter de volgende nadelen:

1. Sommige van deze functies zijn mogelijk alleen beschikbaar in bepaalde licentieniveaus of brengen extra kosten met zich mee.
2. Bevat mogelijk geen gedetailleerde informatie over specifieke compliancekaders voor bepaalde sectoren of markten.
3. Gebrek aan flexibiliteit voor integratie met andere kwetsbaarheidsscansoftware van derden.
4. Windows-georiënteerde optimalisaties zijn niet gunstig voor Linux-gebaseerde analyses in complexe omgevingen.
5. Soms zijn de aanbevelingen voor herstelmaatregelen nog steeds erg algemeen en moeten ze handmatig worden aangepast.

Azure Policy

Azure Policy wordt gebruikt om governancebeleid in te stellen om naleving van abonnementen af te dwingen en consistente resource-instellingen te handhaven. Beleid kan worden toegepast om openbare IP-adressen te blokkeren of het gebruik van bepaalde tags verplicht te stellen, wat helpt om risico's op verkeerde configuraties te minimaliseren. Deze aanpak sluit aan bij de best practices voor Azure Identity Management, waarbij wordt gecontroleerd wie welke services kan opstarten.

Er zijn echter enkele beperkingen aan de tool, namelijk:

1. Het heeft vooral betrekking op configuratiebeheer en niet zozeer op software-updates.
2. Het opstellen van aangepaste beleidsregels kan voor nieuwe gebruikers een ingewikkeld proces zijn.
3. Het programma lost kwetsbaarheden niet automatisch op, maar markeert ze voor verdere actie.
4. Het gebruik in meerdere abonnementen of tenants kan complex worden.
5. Beleidsdefinities worden mogelijk niet zo vaak bijgewerkt als er nieuwe Azure-functies worden uitgebracht.

Azure Update Manager

Azure Update Manager, dat nu als een service werkt en niet afhankelijk is van Azure Automation, helpt bij het plannen en toepassen van updates voor virtuele machines op grote schaal. Het beheert patchcycli en stelt beheerders in staat om tijdschema's te kiezen die passen bij de bedrijfsvoering van de organisatie. Bovendien vermindert het de totale benodigde tijd door herstarts en updates in groepen te consolideren. Het gebruik van de tool heeft echter de volgende beperkingen:

1. Minimale intelligentie voor risicogebaseerde patchprioritering.
2. Gebrek aan details over containerimages of serverloze configuraties.
3. Het belang van VM-gebaseerd scannen wordt niet onderkend, met uitzondering van tijdelijke of dev/test-systemen.
4. Het patchen van grote omgevingen in meerdere regio's kan een hele uitdaging zijn.
5. De compatibiliteit met scanoplossingen van derden is niet zo uitgebreid als bij andere services.

Azure Blueprints

Met Azure Blueprints kunnen sjablonen worden gemaakt waarin teams de infrastructuur, beleidsinstellingen en de rollen en verantwoordelijkheden van gebruikers kunnen definiëren. Om veilige configuraties opnieuw te creëren, wordt Blueprints gebruikt bij het implementeren van nieuwe omgevingen. Deze aanpak zorgt voor samenhangende ontwikkel-, test- en productieomgevingen die in overeenstemming zijn met DevOps-principes. Toch heeft de tool de volgende beperkingen:

1. Houdt zich voornamelijk bezig met de toewijzing van middelen en niet met het scannen of patchen van bestaande systemen.
2. Deze complexe blauwdrukdefinities zijn mogelijk niet erg nuttig in kleine organisaties.
3. Biedt geen ondersteuning voor runtime-kwetsbaarheden die worden geïdentificeerd nadat de applicatie is geïmplementeerd.
4. Er zijn mogelijk hogere vaardigheden nodig om de blauwdruk-sjablonen te definiëren of te onderhouden.
5. Er is geen integratie met dreigingsinformatie voor het tijdig prioriteren van dreigingen.

Voordelen van Azure Vulnerability Management voor bedrijven

Een sterke strategie voor kwetsbaarheidsbeheer die is afgestemd op Azure biedt tal van voordelen, waaronder een betere naleving en een lager risico op inbreuken. Hieronder zetten we vier belangrijke voordelen op een rij die voortvloeien uit de systematische identificatie en mitigatie van kwetsbaarheden in Azure-omgevingen.

1. Verbeterd inzicht in cloudassets: Bij het gebruik van Azure is het mogelijk dat nieuwe resources die zijn geïmplementeerd of containers die slechts tijdelijk zijn, uit het oog worden verloren. Op deze manier garandeert een formele scanroutine dat alle resources worden meegeteld en dat er geen onduidelijke inventarissen van assets zijn. Deze transparantie bevordert een betere besluitvorming over patchprioriteit en resourcegebruik. Op de lange termijn vermindert het ook het giswerk en stelt het verschillende teams in staat om zich aan te sluiten bij de beveiligingsvisie van de organisatie.
2. Snelle detectie van en reactie op bedreigingen: De combinatie van scannen, waarschuwen en automatisch herstellen verkort de tijd tussen het identificeren van een kwetsbaarheid en het verhelpen ervan aanzienlijk. Zelfs als er een nieuwe zero-day is ontdekt, kan realtime scannen kwetsbare assets identificeren en deze snel toevoegen aan de patch-wachtrij. Deze flexibiliteit helpt organisaties niet alleen om potentiële crisissituaties te voorkomen, maar vermindert ook de inspanningen die nodig zijn bij grootschalige incidenten. Door de tijd die nodig is om een kwetsbaarheid te verhelpen te verkorten, blijft de aanvaller slechts korte tijd op het systeem aanwezig.
3. Aanhoudende naleving en auditgereedheid: Auditors hebben vaak details nodig over patchcycli en kwetsbaarheidsscanrapporten. Met behulp van een gedocumenteerde Azure-kwetsbaarheidsbeheerstrategie zorgen bedrijven ervoor dat ze altijd over de nodige nalevingsdocumenten beschikken. De rapporten over de kwetsbaarheden en de tijdlijnen voor het uitbrengen van de patches ondersteunen ook dit argument voor een proactieve aanpak. Wanneer naleving wordt geïntegreerd in de dagelijkse bedrijfsvoering, doorlopen organisaties audits zonder de stress van het zoeken naar documenten.
4. Kosteneffectieve bedrijfsvoering: Ad-hocbeveiliging stelt organisaties in staat om beveiliging te ontwikkelen in snelle oplossingen, wat leidt tot verstoringen in de dienstverlening en extra werkuren voor werknemers. Proactief scannen en patchen zijn minder verstorend dan traditioneel, reactief patchbeheer, omdat ze de werklast gelijkmatiger over de organisatie verdelen. Ten derde voorkomt het voorkomen van grote inbreuken ook dat organisaties catastrofale financiële en reputatieschade lijden. Op de lange termijn wordt het rendement op de investering gerealiseerd, aangezien beveiliging een stabiel en voorspelbaar rendement op de investering oplevert.

Automatisering van kwetsbaarheidsdetectie en -respons in Azure

Handmatig scannen en patchen is niet houdbaar vanwege de dramatische snelheid waarmee clouddiensten evolueren. Daarom kan een ongestructureerde aanpak ertoe leiden dat sommige kwetsbaarheden onopgelost blijven wanneer nieuwe workloads worden gecreëerd of wanneer ontwikkelingsteams vaker updates implementeren. Automatische detectie integreert scanengines met op gebeurtenissen gebaseerde triggers, zodat bijvoorbeeld een nieuwe VM of container automatisch wordt gescand wanneer deze wordt aangemaakt. Tegelijkertijd koppelt machine learning de geïdentificeerde kwetsbaarheden aan dreigingsinformatie, waarbij de nadruk ligt op de meest gebruikte exploits. Dit creëert een cyclus van continue verbetering: elke verandering in de omgeving leidt tot nieuwe scans om te voorkomen dat er resources over het hoofd worden gezien.

Voor automatische respons vermindert de integratie van patch-orkestratietools met de scanresultaten de tijd die aan herstel wordt besteed. Een systeem kan een kritieke CVE automatisch patchen als de risiconiveaus de ingestelde drempels bereiken, waarbij de uiteindelijke beslissing aan mensen wordt overgelaten. Integratie met DevOps-pijplijnen verbetert het proces nog verder door code-updates toe te staan met de meest actuele patch-instructies. Azure-beleidsregels en -scripts voor kwetsbaarheidsbeheer worden in de loop van de tijd gestandaardiseerd en automatiseren veel processen, zodat beveiligingsspecialisten zich kunnen concentreren op complexere gevallen of het aanpassen van beleidsregels. Het eindresultaat is een soepel lopende operatie waarin zwakke punten niet lang blijven bestaan en de naleving altijd wordt gecontroleerd.

Best practices voor Azure Cloud-kwetsbaarheidsbeheer

Vanwege de meerlaagse Azure-services, zoals virtuele machines, containers, serverless, identiteit en nog veel meer, is het cruciaal om zowel de strategische aanpak als de dagelijkse praktijk te volgen om de beveiliging te handhaven. Hier zijn vier leidende principes om ervoor te zorgen dat uw Azure Cloud-kwetsbaarheidsbeheer op solide grond staat:

1. Implementeer MFA en strikte RBAC: Azure AD of Active Directory is het centrale punt voor het beheer van gebruikers- en service-identiteiten. De integratie van MFA met op rollen gebaseerde toegangscontrolemaatregelen die alleen het noodzakelijke niveau van machtigingen verlenen, is een essentieel aspect van identiteitsbeheer in Azure. Op deze manier kunnen aanvallers, zelfs als de inloggegevens zijn gecompromitteerd, niet rondlopen met beheerdersrechten. Op de lange termijn vermindert de verfijning van RBAC-rollen het aantal accounts met buitensporige rechten, zodat de impact van een gecompromitteerd account beperkt blijft.
2. Infrastructure as Code (IaC) toepassen: Met Infrastructure as Code-oplossingen, zoals ARM-sjablonen of Terraform, kunt u infrastructuurtopologieën beschrijven in bestanden die kunnen worden beheerd in versiebeheer. Deze aanpak draagt bij aan de stabiliteit: problemen die tijdens testfasen worden gevonden, kunnen eenvoudig in uw code worden verholpen. Door het provisioningproces te automatiseren, worden wijzigingen in de provisioning ook goed gedocumenteerd en controleerbaar. Door sjablonen vóór de implementatie te scannen, kunt u verkeerde configuraties of oude afbeeldingen identificeren voordat ze tot problemen leiden.
3. Voer regelmatig beveiligingsbenchmarkbeoordelingen uit: Microsoft heeft algemene richtlijnen voor Azure opgesteld, waaronder netwerkregels, VM-configuraties en identiteitsbeleid. Vergelijk uw omgeving regelmatig met deze benchmarks voor best practices en stem de scanresultaten af op de nalevingschecklists. Deze aanpak kan goed worden geïntegreerd met scangegevens om gebieden te identificeren die onmiddellijk moeten worden gepatcht of waarvoor het beleid moet worden bijgewerkt. Op de lange termijn helpen benchmarkbeoordelingen om afwijkingen van de aanbevolen beveiligingsstatus te voorkomen.
4. Stel duidelijke patchbeheervensters in: Downtime en patching zijn altijd een uitdaging wanneer bedrijven 24/7 moeten draaien. Toch bevordert het plannen van routineonderhoudsvensters een stabiele werking. Op deze manier stelt u specifieke tijdschema's vast voor patches voor het besturingssysteem of de bibliotheek, zodat elke bron op tijd wordt bijgewerkt. In combinatie met het Azure-plan voor kwetsbaarheidsbeheer minimaliseren deze vensters willekeurige interferentie en verbeteren ze de organisatie van gebruikersberichten. Hoewel zero-day-bedreigingen onmiddellijke patches kunnen vereisen, kan routineonderhoud bekende CVE's effectief afhandelen.

Beveiliging van hybride en multi-cloudomgevingen in Microsoft Azure

Sommige organisaties gebruiken Azure voor specifieke taken, terwijl andere organisaties on-premises systemen onderhouden of AWS-oplossingen gebruiken. Deze hybride of multi-cloudbenadering maakt kwetsbaarheidsbeheer complexer. Scannen moet worden gecoördineerd tussen meerdere omgevingen met verschillende configuraties, authenticatietypen en bronnen. Sommige kwetsbaarheden komen mogelijk pas aan het licht als er een inbreuk plaatsvindt. Daarom is er behoefte aan één enkele aanpak. Scanners die onafhankelijk zijn van platforms bieden uitgebreide dekking om gegevens uit verschillende bronnen te combineren in één overzicht voor triage- en patchcycli.

Dit vereist echter continue IAM-bridging (zoals het gebruik van Azure AD voor on-premise systemen) en degelijke kwetsbaarheidsbeheerprocessen voor elke omgeving in Azure. Dit zorgt voor een consistent beleid binnen de hele organisatie, waardoor de kans wordt geëlimineerd dat er silo's ontstaan over hoe om te gaan met zaken als verkeerde configuraties of verouderde software. Oplossingen zoals best practices voor Azure-identiteitsbeheer centraliseren het gebruikersbeheer, waardoor u multi-factor authenticatie of voorwaardelijke toegang kunt toepassen in alle ecosystemen. Na verloop van tijd vermindert u blinde vlekken om de kans te elimineren dat workloads worden misbruikt, ongeacht waar ze zich bevinden.

Hoe helpt SentinelOne bij het beheren van kwetsbaarheden voor Azure?

SentinelOne tilt uw Azure-kwetsbaarheidsbeheer naar een hoger niveau door realtime detectie van bedreigingen te combineren met geautomatiseerde responsmogelijkheden. Het scant uw Azure-omgeving continu op kwaadaardige activiteiten die niet detecteerbaar zijn met traditionele kwetsbaarheidsscanners. SentinelOne maakt gebruik van AI-aangedreven analyse om verdachte activiteiten in uw Azure-workloads te identificeren en zero-day-aanvallen te detecteren voordat ze onbekende kwetsbaarheden kunnen misbruiken. Wanneer een bedreiging wordt geïdentificeerd, houdt het daar niet op: de aanval wordt automatisch in quarantaine geplaatst en laterale bewegingen op uw Azure-assets worden gestopt.

Voor Azure API Management detecteert SentinelOne het omzeilen van authenticatie en SSRF-aanvallen op uw API's. Het identificeert ransomware-operaties tegen uw Azure VM's en voorkomt versleuteling voordat uw bestanden worden aangetast. SentinelOne is geïntegreerd met Azure Security Center om u een uniform overzicht van uw beveiligingsstatus te bieden. U hebt meer inzicht in uw Azure-assets, met uitgebreide forensische gegevens die precies aangeven hoe aanvallen verlopen.

De autonome responsfunctie van het platform neutraliseert bedreigingen zonder menselijke tussenkomst. Dit versnelt uw responstijd en voorkomt dat kleine kwetsbaarheden escaleren tot grote inbreuken.

Met de rollback-mogelijkheden van SentinelOne kunt u getroffen systemen terugzetten naar hun aanvalsvrije staat in het geval dat een kwetsbaarheid wordt aangevallen. Dit vermindert de downtime en herstelt uw Azure-services sneller online na een aanval.

Boek een gratis live demo.

Conclusie

Met de toenemende snelheid waarmee de cloud wordt geaccepteerd, is het cruciaal om een uitgebreide en proactieve aanpak te hebben voor het beheer van kwetsbaarheden in Azure om de veiligheid te handhaven en vertrouwen te waarborgen. Van het automatiseren van scans van tijdelijke bronnen tot het implementeren van strengere identiteitscontroles, elke stap minimaliseert de kans op niet-gepatchte of verkeerd geconfigureerde assets. Door deze strategieën toe te passen als onderdeel van DevOps of andere IT-processen, kunnen bedrijven blijven inspelen op veranderingen en tegelijkertijd profiteren van de veelzijdigheid van Azure zonder kwetsbaarheden te creëren. Een dergelijke aanpak van scannen, patchen en beleidshandhaving bouwt geleidelijk een goede basis op die meegroeit met uw aanwezigheid in de cloud. Een dergelijke investering is niet alleen verstandig vanuit het oogpunt van wettelijke vereisten, maar ook een effectieve manier om de operationele efficiëntie en het imago van het bedrijf te verbeteren.

Maar zelfs het ecosysteem dat door Microsoft wordt ondersteund, kan niet alle nuances dekken, vooral wanneer geavanceerde aanvallers zich richten op runtime- of gemengde scenario's. Dat is waar SentinelOne Singularity™ platform, dat realtime detectie, geautomatiseerde respons en naadloze integratie met Azure-services biedt. Het door machine learning aangestuurde platform identificeert en isoleert bedreigingen en vult daarmee het gat dat conventionele scanoplossingen achterlaten. Wanneer u SentinelOne integreert met uw Azure-scansuite, bouwt u een gecoördineerde, proactieve beveiligingshouding op.

Probeer SentinelOne vandaag nog uit en ontdek hoe ons platform scanning, patchprocessen en realtime bescherming verbetert voor uitgebreide Azure-beveiliging.

FAQs

Wat is Azure-kwetsbaarheidsbeheer?

Azure-kwetsbaarheidsbeheer is een continu proces waarbij beveiligingskwetsbaarheden in uw cloudinfrastructuur worden opgespoord, geprioriteerd en verholpen. Het scant VM's, containers, services en code op kwetsbaarheden. Wanneer u nieuwe services in Azure introduceert, zijn er altijd risico's: standaardfirmware-instellingen, verouderde frameworks of slechte inloggegevens. U moet deze vroegtijdig opsporen om inbreuken te voorkomen en te voldoen aan compliancevereisten.

Wat zijn de tools voor kwetsbaarheidsbeheer in Azure?

U kunt agentloos en agentgebaseerd scannen met Microsoft Defender Vulnerability Management. Azure Security Center biedt u één locatie om bedreigingen en verkeerde configuraties te bekijken. Azure Policy past beveiligingsstandaarden toe op uw abonnementen. Voor het patchen kan SentinelOne updates afhandelen. U kunt het gebruiken om te scannen op meerdere beveiligingskwetsbaarheden en om te helpen bij nalevingsvereisten zoals GDPR, HIPAA en PCI-DSS.

Hoe werkt Azure Threat and Vulnerability Management?

Wanneer u Defender voor Servers inschakelt, wordt kwetsbaarheidsscannen standaard ingeschakeld. Het maakt gebruik van zowel agentloos scannen voor snel scannen als agentgebaseerd scannen voor meer diepgaand scannen. Het systeem identificeert uw Azure-assets, scant ze op bekende kwetsbaarheden en markeert problemen op basis van risico. U wordt gewaarschuwd voor kritieke kwetsbaarheden die eerst moeten worden verholpen. U kunt patches voor uw VM's automatiseren met Azure Update Manager. Nadat de fixes zijn toegepast, voert het systeem validatiescans uit om te controleren of de kwetsbaarheden zijn verholpen en er geen nieuwe zijn ontstaan.

Wat zijn de belangrijkste kwetsbaarheden van Azure API Management?

Azure API Management is blootgesteld aan een aantal beveiligingsrisico's. Er treedt een gebrekkige authenticatie op wanneer aanmeldings-eindpunten niet goed zijn beveiligd. Door kwetsbaarheden op functieniveau kunnen aanvallers misbruik maken van beheersfunctionaliteit. Onbeperkte toegang tot gevoelige bedrijfsprocessen ontstaat wanneer API's onvoldoende bescherming bieden voor kritieke bewerkingen. Kwetsbaarheden voor server-side request forgery (SSRF) ontstaan wanneer API's zonder validatie bronnen ophalen van door gebruikers opgegeven URL's. U loopt ook risico op aanvallen door verkeerd geconfigureerde IP-filtering, het ontbreken van invoervalidatie en onbeperkte toegang tussen API's.

Hoe maakt identiteitsbeheer Azure-kwetsbaarheidsprogramma's mogelijk?

Identiteitsbeheer vormt de basis van uw Azure-beveiliging en bepaalt wie toegang heeft tot welke bronnen. Het voorkomt ongeoorloofde escalatie van rechten en voorkomt dat aanvallers zich lateraal door uw omgeving kunnen verplaatsen. U kunt Microsoft Entra ID gebruiken om API-authenticatie met beveiligde aanmeldings-endpoints verplicht te stellen. Dankzij robuuste identiteitscontroles kunt u het principe van minimale rechten afdwingen, waarbij gebruikers alleen toegang hebben tot wat ze nodig hebben. U moet toegangssleutels regelmatig rouleren en OAuth-tokens valideren volgens het beleid.