IOA versus IOC: 8 cruciale verschillen

Dit artikel legt de rol uit van Indicators of Attack (IOA) en Indicators of Compromise (IOC) in moderne cyberbeveiliging. Ontdek hoe SentinelOne bedrijven kan helpen zich te beschermen tegen geavanceerde bedreigingen.

Geavanceerde cyberbeveiligingsbedreigingen dwingen bedrijven om hun aanpak van detectie en respons te herzien. De methoden voor het identificeren van bedreigingen die uitsluitend waren gebaseerd op het herkennen van een bekende kwaadaardige handtekening of forensisch onderzoek na een aanval, volstaan niet langer om geavanceerdere aanvallen af te weren. Uit een rapport blijkt dat in 2023 slechts een derde van de inbreuken werd geïdentificeerd door interne beveiligingsteams of -tools, waarbij bijna 27 procent aan het licht kwam door bekentenissen van de aanvallers zelf, terwijl 40 procent werd ontdekt door externe partijen zoals wetshandhavingsinstanties.

Zowel IOA als IOC spelen een belangrijke rol in een sterke cyberbeveiliging. Terwijl IOA inzicht biedt in lopende of potentiële aanvallen en zelfs de dreiging detecteert en verijdelt voordat deze zich ontwikkelt tot een volledige inbreuk, helpt IOC het beveiligingsteam inzicht te krijgen in actieve of succesvolle aanvallen die kunnen worden ingeperkt of beëindigd voordat waardevolle gegevens worden gecompromitteerd.

Inzicht in hoe deze werken en wat hun rol is, is de sleutel tot het ontwikkelen van een proactieve en reactieve cyberbeveiligingsstrategie die bescherming biedt tegen steeds complexere aanvallen.

In dit artikel gaan we dieper in op het belangrijkste verschil tussen Indicators of Attack en Indicators of Compromise, hun gebruik in de hedendaagse cyberbeveiliging en de verdedigingsmechanismen waarmee ze verbonden zijn. We zullen ook onderzoeken hoe SentinelOne beter gebruik maakt van deze indicatoren om de veiligheid van bedrijven verder te garanderen door middel van verbeterde beveiligingsoplossingen. Aan het einde van dit artikel begrijpt u deze termen en weet u hoe u het geleerde kunt toepassen om de beveiliging van uw organisatie te versterken.

Wat zijn indicatoren van aanvallen (IOA)?

Indicators of Attack, of IOA, is een proactieve benadering van dreigingsdetectie, in tegenstelling tot traditionele methoden die zich strikt houden aan bekende handtekeningen om de aanwezigheid van kwaadaardige activiteiten vast te stellen. Traditionele methoden wachten op het herkennen van een aanvalssignatuur, terwijl IOA's zoeken naar afwijkingen in gedrag die erop kunnen wijzen dat er een aanval op het punt staat plaats te vinden. Dit legt de nadruk op gedrag en maakt het daardoor mogelijk om nieuwe of onbekende bedreigingen sneller te ontdekken en mogelijk te beperken.

Laten we eens kijken hoe IOA verschilt van traditionele beveiligingsmethoden:

1. Signatuurgebaseerde detectie versus gedragsgebaseerde detectie: Traditionele dreigingsdetectie is grotendeels afhankelijk van handtekeningen, dit zijn bekende patronen in code of gedrag die verband houden met kwaadaardige software. Deze methode is praktisch voor bekende dreigingen, maar faalt in het geval van zero-day-exploits of nieuwe aanvalsmethodes. IOA legt de nadruk op gedragsgebaseerde detectie, waarbij verdachte acties worden geïdentificeerd voordat ze uitgroeien tot volledige inbreuken.
2. IOA's voor realtime respons: Een van de belangrijkste voordelen van IOA's ten opzichte van traditionele detectie is realtime respons. IOA's bieden beveiligingsteams de mogelijkheid om in realtime te reageren wanneer er abnormale activiteiten plaatsvinden, waardoor ze een voorsprong hebben bij het stoppen van de aanval zonder dat er aanzienlijke schade ontstaat. Daarom kunnen proactieve maatregelen zoals Indicators of Attack (IOA's) worden ingezet om aanvallen te identificeren en te beperken zodra ze zich voordoen, in plaats van aanvallers de kans te geven systemen te compromitteren nadat ze al zijn gehackt.
3. Aanpassingsvermogen aan onbekende bedreigingen: Traditionele detectiemethoden zijn doorgaans niet effectief tegen onbekende bedreigingen of zero-day-kwetsbaarheden, maar omdat IOA is gebaseerd op het gedrag van aanvallers, kan het dergelijke nieuwe bedreigingen detecteren, zoals geavanceerde phishingpogingen, gerichte ransomwarecampagnes, enzovoort. Het markeert ook activiteiten die niet passen in het typische profiel van normaal gebruikersgedrag.
4. Verminder valse positieven met IOA's: De meeste op handtekeningen gebaseerde detectiesystemen identificeren en detecteren veel onschuldige activiteiten als aanvallen. IOA's hebben minder neiging tot valse positieven en geven veel vaker het juiste signaal, omdat de meeste systemen zich richten op gedrag in plaats van op specifieke dreigingshandtekeningen. Een ongebruikelijke inlogpoging vanaf een onbekende locatie wordt bijvoorbeeld als verdacht gemarkeerd onder IOA, maar zaken als een legitieme software-update zullen geen alarm slaan.
5. Continue learning en integratie van machine learning: Veel geavanceerde cyberbeveiligingsplatforms combineren IOA nu met machine learning om hun detectie in de loop van de tijd voortdurend te verbeteren. Machine learning-algoritmen helpen bij het filteren van wat doorgaans als 'normaal' wordt gedefinieerd en wat niet. Omdat het voortdurend in ontwikkeling is, maakt continue verbetering IOC-gebaseerde detectie nog effectiever, omdat het verandert in reactie op opkomende bedreigingen.

Wat zijn Indicators of Compromise (IOC)?

Indicatoren van compromittering (IOC's) zijn simpelweg bewijzen of sporen die achterblijven na een inbreuk of aanval op de beveiliging. Ze bieden cruciale informatie om beveiligingsteams te helpen de omvang van de inbreuk en de ernst van de schade vast te stellen. Uit een rapport blijkt dat de gemiddelde tijd die nodig is om een inbreuk te detecteren en in te dammen 277 dagen is, en dit toont aan waarom IOC-detectie en -respons belangrijk zijn voor bedrijven. Terwijl IOA's, als indicatoren van aanvallen, zich lenen voor het voorspellen en voorkomen van aanvallen, zijn IOC's post-aanval en helpen ze teams om uit te zoeken of er een aanval heeft plaatsgevonden, welke systemen zijn gecompromitteerd en welke herstelmaatregelen moeten worden genomen.

1. Verdachte IP-adressen: De aanvallers gebruiken meestal IP-adressen om verbinding te maken met gecompromitteerde apparaten. Stel dat een systeem is geïdentificeerd dat communiceert met een IP-adres dat in contact staat met een bekend botnet of een commandoserver. In dat geval betekent dit dat het systeem is gecompromitteerd, waardoor het monitoren van uitgaande verbindingen belangrijk is als onderdeel van IOC's.
2. Gewijzigde bestandshashes: Bestanden hebben unieke cryptografische hashwaarden die elke keer dat het bestand wordt gewijzigd, veranderen. Als de hashwaarde van een kritisch systeembestandzonder duidelijke reden verandert, kan dit een aanwijzing zijn dat het bestand op kwaadwillige wijze is gewijzigd. Malware kan bijvoorbeeld systeembestanden wijzigen om ze te verbergen of om een aantal beveiligingsfuncties uit te schakelen.
3. Verdachte domeinnamen: Aanvallers gebruiken vaak nieuw geregistreerde of obscure domeinnamen om traditionele beveiligingsmaatregelen te omzeilen die hen zouden kunnen detecteren. Deze kunnen phishingwebsites hosten die gebruikers proberen te misleiden om gevoelige informatie prijs te geven, of mogelijk dienen als onderdeel van de command-and-control-infrastructuur om een aanval te organiseren.
4. Afwijkingen in gegevenstoegang: Abnormale toegangspatronen tot gevoelige gegevens kunnen worden beschouwd als een aanwijzing voor kwaadaardige activiteiten. Als een gebruiker bijvoorbeeld zonder legitiem doel toegang krijgt tot enorme hoeveelheden gevoelige informatie, is dit een sterke IOC. Aan de hand van deze gegevens kunnen beveiligingsteams achterhalen hoe en wanneer een aanvaller toegang heeft gekregen tot de gecompromitteerde gegevens.
5. Wijzigingen in de systeemconfiguratie: Onverwachte wijzigingen in de systeemconfiguratie, zoals uitgeschakelde firewalls of antivirussoftware, duiden erop dat er ergens iets mis is gegaan. De belangrijkste reden waarom aanvallers dit doen, is om te voorkomen dat ze worden ontdekt en om hun aanwezigheid in het gecompromitteerde netwerk te behouden.

De rol van IOC's bij incidentrespons

IOC's spelen een veel grotere rol in cyberbeveiliging dan alleen het vaststellen of er al dan niet een inbreuk heeft plaatsgevonden. Ze zijn van groot belang om de richting van de incidentresponsinspanningen te bepalen en ervoor te zorgen dat de organisatie uiteindelijk volledig kan herstellen van de aanval.

1. De omvang van de inbreuk bepalen: Een belangrijk doel van IOC's is dat het beveiligingsteam kan vaststellen wat er bij een inbreuk is gebeurd. Teams zullen op basis van het achtergebleven bewijsmateriaal vaststellen tot welke systemen toegang is verkregen, tot welke gegevens toegang is verkregen en hoe toegang is verkregen.
2. Tijdlijn van gebeurtenissen: IOC's zijn van onschatbare waarde bij het reconstrueren van een tijdlijn van een aanval. Hiermee kunnen beveiligingsprofessionals achterhalen wanneer een aanvaller voor het eerst het systeem is binnengedrongen, hoe lang de aanvaller in het netwerk is gebleven en welke activiteiten de aanvaller heeft uitgevoerd. Informatie die uit IOC's wordt gehaald, vormt de ruggengraat van forensisch onderzoek en voorkomt dat dergelijke inbreuken zich in de toekomst opnieuw voordoen.
3. Beheersingsstrategieën: Zodra de omvang van de aanval is vastgesteld, helpen IOC's bij het opstellen van beheersingsplannen. De beveiligingsteams plaatsen de gecompromitteerde systemen in quarantaine, voorkomen verdere gegevenslekken en weigeren de aanvaller toegang. Een rapport over de kosten van datalekken in 2024 geeft aan dat organisaties die inbreuken snel detecteren en indammen, 2,22 miljoen dollar meer besparen dan organisaties die niet snel handelen.
4. Herstel na een aanval: Zodra een inbreuk onder controle is gebracht, vergemakkelijken IOC's het herstel. Aan de hand van de informatie die via IOC's wordt verkregen, kunnen beveiligingsteams kwetsbaarheden opsporen, malware verwijderen en maatregelen versterken die nodig zijn om in de toekomst tegen andere aanvallen te zijn gewapend.
5. Juridische en nalevingsimplicaties: Een andere belangrijke functie van IOC's is naleving van wet- en regelgeving. Sectoren, waaronder de financiële sector en de gezondheidszorg, zijn afhankelijk van gedetailleerde rapporten na een aanval over hoe de inbreuk heeft plaatsgevonden, wat er is gecompromitteerd en hoe het bedrijf toekomstige inbreuken gaat voorkomen. Daarom zijn IOC's van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat dergelijke rapporten worden gegenereerd en dat de regelgeving wordt nageleefd.

Verschil tussen IOA en IOC

Zowel IOC als IOA zijn belangrijke componenten van een holistische strategie voor cyberbeveiliging, maar ze verschillen in hun doel en in de verschillende stadia van een aanval. Kennis van het verschil tussen beide kan nuttig zijn bij het ontwerpen van effectievere beveiligingsprotocollen voor organisaties.

1. IOA – Proactieve verdediging tegen cyberdreigingen: IOA's zijn proactief en gericht op de vroege stadia van indicatoren van een aanval. Ze stellen beveiligingsteams in staat om cyberaanvallen te voorspellen en te voorkomen voordat het incident tot een inbreuk leidt. Een voorbeeld van een IOA is wanneer een beveiligingsteam enkele zeldzame inlogpogingen of ongebruikelijke activiteiten in een netwerk waarneemt; de kwaadwillende aanvallers krijgen geen kans om voet aan de grond te krijgen voordat de beveiligingsteams ingrijpen.
2. IOC – Detectie en forensisch onderzoek na een aanval: IOC's worden pas ingezet nadat de aanval heeft plaatsgevonden. Ze zijn reactief van aard en helpen de beveiligingsteams bij het identificeren en zelfs onderzoeken van de inbreuk die heeft plaatsgevonden. IOC's sturen de responsinspanningen door cruciaal digitaal bewijsmateriaal te leveren dat beveiligingsteams helpt te begrijpen hoe de aanval is uitgevoerd, waardoor een grondige beoordeling van de impact en omvang ervan mogelijk wordt.
3. Preventie versus onderzoek: Wat hun rol betreft, worden IOA's gebruikt om bedreigingen te detecteren en aanvallen te voorkomen. IOC's zijn daarentegen relevant voor het detecteren, onderzoeken en reageren op een reeds gepleegde aanval. Beide zijn onmisbare onderdelen van een uitgebreide beveiligingsstrategie, maar hebben twee verschillende doelen met betrekking tot de detectie- en responsmechanismen voor bedreigingen.
4. Snelheid en efficiëntie: Het belangrijkste voordeel van IOA's is de detectie van een aanval in realtime. In geval van een cyberaanval kan zo snel mogelijk worden gereageerd. Ondertussen zijn IOC's nuttig om de volledige impact van een inbreuk te verklaren en te helpen bij het langetermijnherstel. Door zowel IOA's als IOC's te gebruiken, kunnen organisaties de totale reactietijd en de schade die cyberaanvallen kunnen veroorzaken tot een minimum beperken.
5. Complementaire rollen in een beveiligingsstrategie: Hoewel IOA's en IOC's verschillende functies hebben, vullen ze elkaar aan in een holistische benadering van cyberbeveiliging. Door deze convergentie profiteren organisaties van zowel proactieve dreigingsdetectie als analyse na een aanval om de verdedigingsbeveiliging tegen cyberaanvallen te voltooien.

IOA versus IOC: 8 cruciale verschillen

Hoe beter de balans tussen strategieën vóór en na een aanval, hoe sterker de cyberbeveiligingsstrategie zal zijn. Twee van de belangrijkste termen in dit verband zijn Indicators of Attack (aanvalsindicatoren) en Indicators of Compromise (compromisindicatoren). Deze twee termen worden vaak samen beschouwd, maar hebben totaal verschillende betekenissen. Om uw beveiligingspositie te verbeteren, moet u beide termen begrijpen en ze op de juiste manier gebruiken. Laten we de acht cruciale verschillen tussen IOA en IOC in de tabel samenvatten.

Belangrijkste parameter	Indicatoren van aanvallen (IOA)	Indicatoren van compromittering (IOC)
Focus	IOA's richten zich op het detecteren van gedrag voorafgaand aan een aanval in combinatie met kwaadwillige intenties om potentiële bedreigingen te voorkomen.	IOC's richten zich op het analyseren van bewijsmateriaal en forensische artefacten na een incident om de compromittering te achterhalen nadat deze heeft plaatsgevonden.
Doel	De belangrijkste doelstelling van IOA's is het ondersteunen van preventie en het mogelijk maken van realtime reacties op lopende bedreigingen.	IOC's sporen beveiligingsinbreuken uit het verleden op om een organisatie te helpen incidenten te signaleren en erop te reageren zodra ze zich voordoen.
Aard	IOA is proactief en voorspellend in het identificeren van potentiële aanvallen voordat ze plaatsvinden.	IOC's houden zich bezig met de analyse van de beoordeling na een aanval en het ontdekken van de impact.
Detectie	IOA's identificeren kwaadaardige bedreigingen door de TTP's te herkennen die de aanvallers gebruiken.	IOC's identificeren afwijkingen, handtekeningen en sporen die een aanvaller achterlaat nadat hij het systeem al heeft gecompromitteerd.
Voorbeeld	Voorbeelden van IOA's zijn abnormaal gebruikersgedrag, pogingen tot privilege-escalatie en verdachte commando-uitvoering.	IOC's kunnen zeer wijdverbreid zijn, waaronder kwaadaardige IP-adressen, gewijzigde systeembestanden en afwijkende netwerkverkeerpatronen.
Reactie	IOA's verbeteren de effectiviteit van de verdediging van organisaties door aanvallen te verstoren op het moment dat ze plaatsvinden, vlak nadat de kwaadaardige activiteit is gestart.	IOC's dienen als ondersteunende gegevens bij incidentrespons door licht te werpen op de kwaadaardige activiteit, wat de beveiligingsteams helpt bij het trekken van conclusies en het beperken van activiteiten na een inbreuk.
Tijdsbestek	IOA's detecteren bedreigingen in realtime, zodat beveiligingsteams onmiddellijk kunnen reageren op potentiële risico's.	IOC's worden gebruikt om bedreigingen te onderzoeken nadat een aanval heeft plaatsgevonden, waardoor teams inzicht krijgen in het tijdsverloop en de impact van de inbreuk.
Gebruiksscenario	IOA's worden voornamelijk gebruikt voor vroege detectie en preventie van bedreigingen om een aanhoudende aanval te stoppen.	IOC's worden voornamelijk gebruikt bij het detecteren van inbreuken en bij forensische analyses om de aard en omvang van een beveiligingsincident te begrijpen.

Terwijl IOC's aangeven dat er al een aanval heeft plaatsgevonden, helpen IOA's bij het detecteren van potentiële bedreigingen. Verbeter uw cyberbeveiliging met Singularity’s platform om beide te monitoren

Hoe werken IOA en IOC samen in cyberbeveiliging?

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, sluiten Indicators of Attack (IOA) en Indicators of Compromise (IOC) elkaar niet uit, maar zijn ze juist complementaire componenten van een robuuste beveiligingsstrategie. Dit betekent dat u door ze in uw systeem te integreren een meerlaagse verdedigingsstrategie kunt ontwikkelen om zowel proactief bedreigingen te voorkomen als reactief bedreigingen te analyseren.

1. Proactieve dreigingspreventie met behulp van IOA: Door gebruik te maken van IOA's kunnen beveiligingsteams de geïdentificeerde dreigingen in realtime observeren en erop reageren. De beveiligingssystemen richten zich op de activiteiten van de aanvaller. Op deze manier worden de aanvallen onderbroken in een stadium waarin ze nog niet volledig zijn uitgevoerd. Deze aanpak is met name geschikt voor zero-day-exploits, waarbij er geen herkenbare handtekening of IOC bestaat om de dreiging te detecteren. In dergelijke scenario's wordt de aanvaller gepakt voordat hij ongeautoriseerde bronnen kan misbruiken of zijn privileges kan escaleren, waardoor de schade tot een minimum wordt beperkt. Realtime preventie vermindert ook de middelen die nodig zijn voor herstel na een aanval.
2. Continue monitoring en vroegtijdige waarschuwing met IOA: Continue monitoring van netwerken is een van de belangrijkste voordelen van IOA's, omdat het continue monitoring van een netwerk ondersteunt. Aangezien IOA's zijn gebaseerd op de identificatie van abnormale activiteiten, stellen ze beveiligingsteams in staat om bedreigingen binnen 24 uur te detecteren. Zo kunnen kunnen sommige inlogpogingen buiten kantooruren worden gedetecteerd als potentiële bedreigingen. Deze vroege waarschuwingssignalen van verdachte activiteiten kunnen dus de doorslaggevende factor zijn om voortschrijdende aanvallen te stoppen.
3. Geavanceerde dreigingsinformatie uit IOA- en IOC-integratie: IOA's en IOC's bieden samen geavanceerde dreigingsinformatie die meer inzicht dan ooit zou hebben gegeven in de soorten bedreigingen die zich in het verleden hebben voorgedaan en zich in het heden blijven voordoen. Terwijl het de taak van de IOA's is om lopende verdachte activiteiten te identificeren, is het de taak van de IOC's om patronen of trends te helpen identificeren die zich in het verleden mogelijk hebben voorgedaan. IOA's kunnen bijvoorbeeld aangeven dat er een aanval op een organisatie gaande is, terwijl IOC's kunnen onthullen dat dezelfde aanval eerder bij een soortgelijke inbreuk is gebruikt. Samen helpen deze bij het sneller ondernemen van actie en een betere voorbereiding op toekomstige bedreigingen, waardoor het beter mogelijk wordt om de verdediging aan te passen en te verbeteren.
4. Na een inbreuk Forensisch onderzoek met IOC: Terwijl IOA's de aanval op het moment dat deze plaatsvindt kunnen stoppen, bevatten IOC's waardevolle gegevens voor de beoordeling en beperking van reeds uitgevoerde aanvallen. IOC's zijn vaak de eerste indicator dat er een aanval heeft plaatsgevonden en moeten een alarm slaan bij de beveiligingsteams om verder onderzoek te doen. Over het algemeen kan de detectie van een ongebruikelijke piek in uitgaand verkeer wijzen op gegevensdiefstal en dus om een onmiddellijke reactie vragen. IOC's stellen teams in staat om de volledige omvang van een aanval te begrijpen, zodat ze tijdig en rigoureus kunnen reageren en kunnen helpen bij het identificeren van kwetsbaarheden die tijdens de inbreuk zijn misbruikt.
5. Verbetering van de snelheid van incidentrespons door integratie van IOA en IOC: Het gecombineerde gebruik van IOA en IOC leidt tot snellere incidentrespons, omdat beide complementaire datastromen bieden voor een totaalbeeld van de situatie. Als een beveiligingsteam met behulp van een IOA een bedreiging detecteert, kan deze worden vergeleken met bestaande IOC's om de omvang van de aanval en de mogelijke impact te valideren. Deze integratie maakt een betere prioritering van incidenten mogelijk, omdat bedreigingen met een hoog risico als eerste worden aangepakt.

Hoe helpt SentinelOne?

SentinelOne-oplossingen zoals het Singularity™-platform beschermen bedrijven tegen de meest geavanceerde bedreigingen, omdat het meerlaagse bescherming biedt met behulp van zowel IOC- als IOA-beveiligingsoplossingen. Het SentinelOne Singularity™-platform wordt aangedreven door AI en ML en biedt continue monitoring van netwerkactiviteiten, waarbij abnormaal gedrag wordt gedetecteerd via IOA's, dat zich ruim voor de dreiging zelf kan voordoen.

Hier volgen enkele aspecten van het Singularity™-platform en hoe het IOA en IOC integreert:

• IOA-aanpak: Door zijn autonome, AI-gestuurde methodologie onderscheidt het Singularity™-platform van SentinelOne zich door zijn vermogen om IOA's te vinden door het gedrag van gebruikers, gewijzigde bestanden en netwerkactiviteit te observeren. Het bepaalt ook op welke plaatsen een aanvalsvector waarschijnlijk toegang kan krijgen voordat deze daadwerkelijk andere systemen binnendringt. Een dergelijke methode is van cruciaal belang voor het voorkomen van geavanceerde aanvallen, waaronder ransomware of bedreigingen van binnenuit, die met traditionele, op handtekeningen gebaseerde detectie niet kunnen worden opgespoord.
• Gebruik van IOC voor forensisch onderzoek na een aanval: Een ander gebied waarop SentinelOne uitblinkt, is het gebruik van IOC's voor forensisch onderzoek naforensisch onderzoek na een aanval, naast de realtime detectiemogelijkheden. Het platform biedt volledig inzicht in de volledige levenscyclus van een aanval, wat betekent dat de beveiligingsteams vragen kunnen stellen en onderzoek kunnen doen om het incident snel op te lossen. IOC's die tijdens de aanvallen zijn verzameld, bieden gedetailleerd inzicht in hoe de aanval zich heeft voltrokken, en bedrijven kunnen hun beveiliging verbeteren en voorkomen dat andere incidenten zich voordoen.

Belangrijkste kenmerken van het Singularity™-platform van SentinelOne

Nu we hebben besproken hoe het Singularity™-platform IOA en IOC integreert, gaan we kijken naar de kenmerken:

1. Autonome AI-bedreigingsdetectie:  De AI-engines van het platform verwerken in realtime enorme hoeveelheden gegevens en kunnen zowel IOA- als IOC-risico's identificeren en voorkomen. Het Singularity™ Platform, aangedreven door XDR AI-mogelijkheden, biedt superieure detectie en respons op het niveau van eindpunten, cloud en identiteit. De autonome detectie voorkomt en detecteert cyberaanvallen met ongeëvenaarde schaalbaarheid en nauwkeurigheid, terwijl diverse omgevingen worden beschermd, waaronder Kubernetes-clusters, VM's, servers en zelfs containers.
2. Real-time forensisch onderzoek: Het platform biedt diepgaand inzicht in aanvalsvectoren en gecompromitteerde systemen, zodat teams snel kunnen reageren op opkomende bedreigingen en schade tot een minimum kunnen beperken. Singularity™ Platform breidt het inzicht uit naar publieke clouds, private clouds en on-premises datacenters, zodat beveiligingsteams elk aspect van een aanval kunnen traceren. Met ActiveEDR contextualiseert het platform dreigingsdetectie en langetermijnanalyse om volledig inzicht te krijgen in de levenscyclus van een aanval, herstelbeslissingen en nog veel meer.
3. Endpoint Protection op zijn best: Het platform automatiseert detectie, respons en herstel op endpoints, netwerken of in cloudomgevingen, waardoor de responstijden worden verkort en teams op machinesnelheid kunnen werken. Het Singularity™ Platform beschikt over edge-to-cloud gedistribueerde intelligentie waarmee beveiligingsteams activa overal kunnen beveiligen, of deze nu op locatie of elders zijn geïmplementeerd. De Ranger-functie zorgt voor snelle, gedetailleerde en nauwkeurige acties in een scenario met de ontdekking van malafide apparaten en geautomatiseerde reacties in het hele netwerk.
4. Volledige levenscyclusbescherming: SentinelOne bestrijkt de volledige levenscyclus van een aanval, van de eerste waarschuwingssignalen van een aanval tot de bevindingen en reacties na het incident. De uniforme detectie- en reactiemogelijkheden van het Singularity™-platform over meerdere beveiligingslagen zorgen voor volledige zichtbaarheid en beveiliging. De proactieve verdedigingsmechanismen, zoals Singularity™ Identity Detection and Response met realtime bescherming en Singularity™ Network Discovery, helpen elk aanvalsoppervlak te dekken en bedreigingen snel op te lossen.
5. Schaalbaarheid en bedrijfsbrede bescherming: Met de mogelijkheid om zelfs grootschalige omgevingen aan te kunnen, kan het Singularity™ Platform snel worden geïmplementeerd en tegelijkertijd de volledige mogelijkheden van MDR bieden. Ransomware, zero-days en malware zijn allemaal zorgen waarvoor de schaalbaarheid van het platform kan helpen bij het beveiligen van de verdediging van elke onderneming met edge-to-cloud-intelligentie. Bovendien zorgt de Ranger-detectie van malafide apparaten voor maximale zichtbaarheid en worden workloads op een veilige manier verplaatst tussen publieke en private cloudinfrastructuren.

Conclusie

Uiteindelijk is het voor bedrijven erg belangrijk om het verschil tussen IOA en IOC te begrijpen om een goede cyberbeveiliging op te bouwen. We hebben gelezen hoe IOA's een proactieve aanpak bieden door zich te richten op het gedrag en de tactieken van de aanvallers, zodat organisaties bedreigingen eerder kunnen identificeren en deze niet tot inbreuken kunnen laten uitgroeien. IOC's zijn daarentegen bedoeld om eerdere inbreuken te identificeren, zodat beveiligingsteams de schade kunnen analyseren en beperken. Zowel IOA als IOC zijn echter cruciale elementen van een robuuste beveiligingsstrategie, en organisaties die IOA's en IOC's integreren in hun beveiligingsraamwerk zullen beter in staat zijn om op dreigingen te reageren wanneer deze zich voordoen, zowel op het moment zelf als na het incident.

Oplossingen zoals het SentinelOne Singularity™-platform maken gebruik van de kracht van IOA en IOC en bieden volledig inzicht in bedreigingen, terwijl de responsstrategieën worden geautomatiseerd. Na integratie van deze technologie kan de organisatie profiteren van autonome mogelijkheden, die sneller en strategischer reageren dan welke bedreiging dan ook, waardoor de gevolgen van een beveiligingsincident tot een minimum worden beperkt.

Deze aanpak verbetert uw algehele beveiligingspositie en helpt u gelijke tred te houden met opkomende bedreigingen. Bescherm uw organisatie dus vandaag nog met de SentinelOne Singularity™ Platform’s totale bescherming en innovatieve, door AI aangestuurde detectie van en reactie op bedreigingen. Ontdek hoe wij u kunnen helpen om te overleven met realtime detectie van bedreigingen en snelle respons op incidenten, zodat uw bedrijf beschermd is tegen nieuwe cyberdreigingen. Vraag vandaag nog een demo aan!

FAQs

Wat is het verschil tussen Indicators of Attack (IOA) en Indicators of Compromise (IOC)?

Wat is het toepassingsgebied van IOA? Ze zoeken vooraf naar afwijkend gedrag voordat er mogelijk inbraakaanvallen plaatsvinden. IOC fungeert als de vingerafdruk van bewijs dat achterblijft nadat er inbraak heeft plaatsgevonden, en wordt daarom gebruikt voor identificatie en latere effectbeoordeling. IOA wordt gebruikt voor realtime aanvalspreventie, terwijl IOC de beveiligingsteams helpt om op het incident te reageren en de verdediging in de toekomst te verbeteren.

Hoe verbetert gedragsanalyse de detectie van en reactie op bedreigingen?

Gedragsanalyse in Threat Detection and Response (TDR)-systemen maakt het mogelijk om gebruikersacties en systeemactiviteiten te volgen om afwijkingen te identificeren die duidelijk kunnen afwijken van normale patronen. Een dergelijke baseline van verwacht gedrag kan TDR vaststellen; anders kunnen ongebruikelijke activiteiten, zoals abnormale inlogpogingen of grote gegevensoverdrachten, worden gezien als mogelijke beveiligingsrisico's. Deze proactieve methoden zullen de detectiesnelheid voor interne bedreigingen, zero-day-kwetsbaarheden en andere geavanceerde aanvallen verbeteren.

Wat doen Threat Detection and Response Systems voor bedreigingen van binnenuit?

TDR volgt de activiteiten van gebruikers en is altijd op zoek naar verdacht gedrag binnen een organisatie. Door ongeoorloofde toegang tot gevoelige gegevens, vreemde bestandsoverdrachten of escalaties van privileges te monitoren, kan TDR potentiële bedreigingen van binnenuit identificeren, of deze nu kwaadwillig of per ongeluk zijn. Organisaties kunnen daardoor snel reageren door aanvallen op kritieke activa te blokkeren of datalekken te beperken.

Welke uitdagingen vormen de installatiesystemen voor Threat Detection and Response-systemen?

TDR-systemen zijn ook kwetsbaar voor het genereren van valse positieven, waardoor beveiligingsteams worden overspoeld met onnodige waarschuwingen. Bovendien beschikken kleinere organisaties mogelijk niet over de middelen om bedreigingen te monitoren en erop te reageren. Cyberveranderingen zullen zeker frequente updates, training en expertise vereisen om de TDR-oplossing goed te kunnen integreren.