Endpoint Threat Hunting: definitie en best practices

Ontdek hoe endpoint threat hunting cyberdreigingen proactief detecteert en beperkt. Leer belangrijke praktijken om uw systemen te beveiligen in het steeds veranderende digitale landschap van vandaag.

Eindpunten zijn de gebruikelijke toegangspoorten waarmee klanten, werknemers en cliënten communiceren met een systeem of toegang krijgen tot benodigde gegevens. Volgens een rapport begint bijna 90% van de cyberaanvallen en 70% van de datalekken bij kwetsbare eindapparaten, waardoor het beveiligen van deze eindpunten van cruciaal belang is. Bovendien blijkt uit een onderzoek van het Ponemon Institute dat 68% van de organisaties te maken heeft gehad met eindpunt-aanvallen die met succes gegevens of IT-infrastructuur hebben gecompromitteerd, wat de ernst van dit risico onderstreept.

In dit artikel leert u meer over het opsporen van bedreigingen voor eindpunten, het belang ervan en enkele best practices voor het identificeren en oplossen van bedreigingen voor eindpunten.

Wat is Endpoint Threat Hunting?

Endpoint Threat Hunting is een vroege vorm van cyberbeveiliging. In plaats van te wachten op meldingen van traditionele beveiligingssystemen, is het doel om bedreigingen op apparaatniveau te identificeren en te verwijderen. Het komt erop neer dat malware, onbekende bedreigingen of verdachte activiteiten op eindpunten, zoals servers, laptops en mobiele apparaten, worden geïdentificeerd voordat ze ernstiger worden.

Door deze eindpunten nauwkeurig te analyseren, kunt u trends en onregelmatigheden opsporen die wijzen op mogelijke gevaren, waardoor uw verdediging tegen indringers wordt versterkt.

Waarom is Endpoint Threat Hunting zo belangrijk?

Endpoint Threat Hunting is cruciaal omdat het de link legt tussen proactieve en reactieve cyberbeveiliging. Geavanceerde bedreigingen, met name die welke snel veranderen, worden vaak over het hoofd gezien door traditionele verdedigingsmechanismen zoals antivirussoftware. Endpoint Hunting is een proactieve aanpak om bedreigingen te identificeren, ze te voorkomen voordat ze schade aanrichten en mogelijke verliezen tot een minimum te beperken.

Uw team kan potentiële zwakke plekken oplossen en de algehele beveiliging verbeteren door deze methode te gebruiken om bedreigingen te identificeren die nog geen waarschuwingen hebben veroorzaakt.

Belangrijke concepten in Endpoint Threat Hunting

• Indicatoren van compromittering (IoC): IOC's zijn stukjes forensische informatie die wijzen op een inbreuk op de beveiliging. Bijvoorbeeld vreemd netwerkverkeer of wachtwoorden van bestanden. Ze helpen u bij het identificeren van bepaalde gebieden die u moet onderzoeken.
• Indicators of Attack (IoA): IoA's richten zich op patronen en gedragingen, waaronder terugkerende toegangspogingen of vreemde bestandsoverdrachten, die wijzen op een aanhoudende aanval. Met IoA's kunt u kwaadaardige acties voorkomen voordat ze tot inbreuken leiden.
• Threat Intelligence: Het verzamelen van gegevens over bekende gevaren, zoals malware-signaturen en aanvalsstrategieën, staat bekend als threat intelligence. Door context te bieden voor wat u waarneemt, verbetert deze informatie het opsporen van bedreigingen op eindpunten en maakt het eenvoudiger om geavanceerde aanvallen te identificeren.

Tools en technologieën voor het opsporen van bedreigingen op eindpunten

Voor het efficiënt opsporen van bedreigingen op eindpunten zijn verschillende technologieën en technieken nodig om bedreigingen op eindpunten te identificeren, te evalueren en aan te pakken. Met deze tools kunnen beveiligingsteams bedreigingen actief detecteren en elimineren voordat ze ernstiger worden. Hieronder volgen enkele van de belangrijkste technologieën en tools voor het opsporen van bedreigingen op eindpunten:

1. Oplossingen voor detectie en respons op eindpunten (EDR)

EDR-oplossingen zijn gespecialiseerde technologieën die automatisch reageren op aanvallen en eindpunten continu scannen op ongebruikelijke activiteiten. Door het verzamelen en analyseren van eindpuntgegevens worden realtime detectie, onderzoek en beheer van bedreigingen mogelijk gemaakt. Bekende EDR-producten die uitgebreid inzicht bieden in eindpuntgedrag zijn Microsoft Defender ATP en SentinelOne. Deze producten maken het eenvoudiger om onregelmatigheden te identificeren en bedreigingen vroegtijdig af te weren.

2. Security Information and Event Management (SIEM)-systemen

SIEM verzamelen en onderzoeken gegevens uit verschillende bronnen, waaronder servers, netwerkapparaten en eindpunten. U kunt alle beveiligingsincidenten en logboeken van uw omgeving op één plek bekijken. Door gebeurtenissen met elkaar te verbinden en patronen te markeren die wijzen op een aanval, helpen SIEM-platforms zoals Splunk, IBM QRadar en LogRhythm bij het identificeren van dergelijke bedreigingen. SIEM is nuttig voor het koppelen van geïsoleerde eindpuntactiviteiten aan meer gedetailleerde beveiligingsgegevens bij het opsporen van bedreigingen op eindpunten.

3. Platforms voor het opsporen van bedreigingen

Gespecialiseerde tools voor het bekijken en evalueren van eindpuntgegevens worden aangeboden door speciale systemen voor het opsporen van bedreigingen systemen. Deze platforms, zoals Elastic Security en Huntress, bieden u toegang tot geavanceerde analysetools, de mogelijkheid om aangepaste zoekopdrachten uit te voeren en de mogelijkheid om procedures voor het opsporen van bedreigingen te automatiseren. Ze verbeteren het vermogen van uw team om complexe bedreigingen te identificeren door zowel geautomatiseerde als handmatige activiteiten voor het opsporen van bedreigingen te ondersteunen.

4. Tools voor netwerkverkeeranalyse (NTA)

NTA-technologieën onderzoeken netwerkgegevens om vreemde of verdachte patronen te vinden die kunnen wijzen op een dreiging die toegang probeert te krijgen tot privégegevens of zich door uw netwerk verspreidt. Het verkeer wordt gemonitord door programma's zoals Corelight en Darktrace, die u helpen bij het identificeren van onregelmatigheden die kunnen wijzen op malware of illegale toegangspogingen. NTA is vooral nuttig bij het detecteren van laterale bewegingen van bedreigingen die afkomstig zijn van of gericht zijn op eindpunten.

5. Tools voor gedragsanalyse

Gedragsanalysetechnologieën maken gebruik van machine learning om normaal eindpuntgedrag te profileren en afwijkingen te identificeren. Exabeam en Vectra AI zijn twee voorbeelden van oplossingen die het gedrag van gebruikers en objecten onderzoeken om mogelijk schadelijke activiteiten te identificeren. Door zich te concentreren op minieme gedragsindicatoren die kunnen wijzen op een ongeautoriseerde gebruiker of een gecompromitteerd apparaat, verbeteren deze oplossingen de standaard monitoring van eindpunten.

Het proces van het opsporen van bedreigingen voor eindpunten

Beveiligingsteams kunnen actief zoeken naar en omgaan met risico's in de omgeving van een organisatie door gebruik te maken van een georganiseerde aanpak die 'effectief opsporen van bedreigingen voor eindpunten' wordt genoemd. Deze strategie omvat verschillende fasen, die elk essentieel zijn voor het opsporen en verminderen van beveiligingsrisico's, van detectie en voorbereiding tot grondig onderzoek en actie.

1. Voorbereiding

Voorbereiding, de eerste stap in ons model, is cruciaal voor het opzetten van een succesvolle campagne voor het opsporen van bedreigingen.

• Doelstellingen definiëren: Begin met het stellen van duidelijke doelen voor het opsporen van bedreigingen. Bijvoorbeeld het opsporen van bepaalde soorten malware, het opsporen van bedreigingen van binnenuit of het verbeteren van de eindpuntbeveiliging in het algemeen. Goed gedefinieerde doelen helpen bij het uitstippelen van de strategie en het inzetten van middelen.
• Tools en technologieën kiezen: Voor een efficiënte detectie en onderzoek van bedreigingen moeten de juiste technologieën worden gekozen. Selecteer tools die uw doelstellingen ondersteunen, zoals platforms voor het opsporen van bedreigingen, SIEM en EDR, om inzicht te krijgen in het netwerkverkeer en het gedrag van eindpunten.

2. Detectie

In deze fase identificeert u de potentiële bedreigingen of verdachte activiteiten die plaatsvinden binnen een eindpunt.

• Afwijkingen identificeren: Het detecteren van afwijkingen (bijvoorbeeld willekeurige aanmeldingen, gebruik van CPU, veranderingen in onverwachte bestanden, enz.) kan wijzen op een potentiële bedreiging. Afwijkingen van het standaardgedrag van eindpunten helpen bedreigingsjagers.
• Geautomatiseerde versus handmatige detectie: Geautomatiseerde detectietools kunnen de jacht aanvullen door eindpunten continu te scannen op bepaalde indicatoren van compromittering (IoC's). Handmatige detectie stelt bedreigingsjagers in staat om complexe bedreigingen te onderzoeken die de beschermende koepel van geautomatiseerde tools kunnen doorbreken. Het gebruik van beide methoden biedt een completere bescherming.

3. Onderzoek

Zodra afwijkingen zijn gedetecteerd, biedt de onderzoeksfase dieper inzicht in de aard en omvang van de dreiging.

• Diepgaande analyse: In deze stap onderzoeken bedreigingsjagers de geïdentificeerde afwijking grondig om de bron, methoden en mogelijke gevolgen ervan te bepalen. Dit kan onder meer het onderzoeken van netwerkverkeerpatronen of het reverse-engineeren van malware omvatten.
• Gebruikmaken van dreigingsinformatie: Door achtergrondinformatie te bieden over bekende bedreigingen, tools, strategieën en procedures (TTP's) van aanvallers, verbetert bedreigingsinformatie het onderzoek. Beveiligingsteams kunnen bepalen of de verdachte activiteit overeenkomt met bekend gedrag van aanvallers door de bedreigingsgegevens te vergelijken met de activiteit.

4. Reactie en beperking

Het doel van de laatste fase is om de dreiging te elimineren en eventuele schade tot een minimum te beperken.

• Quarantaine en herstel: Om laterale bewegingen te stoppen nadat een dreiging is geverifieerd, moet het gecompromitteerde eindpunt worden geïsoleerd. Patches, updates van het beveiligingsbeleid en het verwijderen van malware zijn voorbeelden van herstelmaatregelen.
• Analyse na het incident: Na het beheer van bedreigingen verbetert een analyse na het incident het opsporen van bedreigingen in de toekomst. Teams kunnen hun strategie verbeteren en zich beter voorbereiden op toekomstige aanvallen door de procedure voor het opsporen van bedreigingen te volgen, eventuele hiaten op te sporen en hun bevindingen vast te leggen.

Samen vormen deze acties een actieve cyclus voor het opsporen van bedreigingen die de eindpuntbeveiliging kan versterken en uw bedrijf kan beschermen tegen mogelijke aanvallen.

Best practices voor effectieve dreigingsdetectie

Om consistente resultaten te behalen bij dreigingsdetectie op eindpunten, is het essentieel om best practices te volgen. Deze praktijken verbeteren de detectienauwkeurigheid, stroomlijnen processen en verkorten de responstijden. Hier zijn enkele best practices die uw dreigingsdetectie kunnen versterken:

1. Stel een baseline vast

Beschrijf de definitie van 'normale' activiteit in uw netwerk. Door deze baseline vast te stellen, kunt u gemakkelijker afwijkingen of vreemd gedrag identificeren die op gevaar kunnen wijzen. Het handhaven van een consistente baseline verkleint de kans dat schadelijke activiteiten worden gemist en maakt effectieve detectie van bedreigingen mogelijk.

2. Continue monitoring

Door systeem- en netwerkactiviteiten continu te monitoren, kunt u bedreigingen in realtime identificeren. Door continue trackingtechnologieën te combineren, kunt u mogelijke schade minimaliseren en uw reactie verbeteren door verdachte activiteiten in een vroeg stadium te identificeren.

3. Gebruikmaken van geavanceerde analyses

Analyseer enorme hoeveelheden gegevens met behulp van AI en machine learning om trends en afwijkingen te identificeren die risicofactoren kunnen zijn. Door gebeurtenissen tussen eindpunten met elkaar te verbinden en het aantal valse positieven te verminderen, bieden deze technologieën diepere inzichten en versnellen en verbeteren ze de betrouwbaarheid van het proces.

4. Samenwerking en communicatie

Threat hunters, IT-teams en beveiligingsanalisten moeten worden aangemoedigd om samen te werken en effectief te communiceren. Het delen van kennis en inzichten verbetert de probleemoplossing, versnelt de detectie van bedreigingen en leidt tot betere reactieplannen.

5. Maak gebruik van threat intelligence feeds

Werk uw theorieën over het opsporen van bedreigingen regelmatig bij en test ze in het licht van veranderende aanvalstrends en de meest recente ontdekkingen op het gebied van beveiliging. Uw inspanningen om bedreigingen op te sporen zullen nauwkeuriger en relevanter zijn als u een flexibele aanpak hanteert waarmee u zich kunt aanpassen aan nieuwe gevaren.

6. Verfijn regelmatig uw hypothesen

Documenteer de resultaten en evalueer de efficiëntie van de reactie na elk incident waarbij u bedreigingen hebt opgespoord. Zo creëert u een kennisbank die uw verdedigingstactieken versterkt en volgende sessies voor het opsporen van bedreigingen verbetert.

Veelvoorkomende uitdagingen en oplossingen

Hoewel het opsporen van bedreigingen op eindpunten zeer succesvol is, heeft het ook nadelen. Om deze problemen op te lossen en de resultaten te verbeteren, is een combinatie van best practices en zorgvuldig overwogen oplossingen nodig. Hieronder volgen enkele typische problemen en praktische oplossingen daarvoor:

1. Vals-positieve resultaten

Vals-positieve resultaten zijn een veelvoorkomend probleem dat kan leiden tot verspilling van middelen, omdat beveiligingsteams tijd besteden aan het afhandelen van niet-bedreigingen. Investeer in geavanceerde statistische technologieën die beter onderscheid kunnen maken tussen echte bedreigingen en normaal gedrag, waardoor uw baseline wordt verbeterd en onnodige waarschuwingen worden verminderd, om zo het aantal vals-positieve resultaten te verlagen.

2. Vaardigheidstekorten en training

Het kan moeilijk zijn om een effectief team samen te stellen, omdat de gespecialiseerde talenten die nodig zijn voor threat hunting niet altijd beschikbaar zijn. Regelmatige certificeringen en trainingen kunnen deze kloof helpen dichten, en teams kunnen profiteren van geautomatiseerde oplossingen om hun vaardigheden te ontwikkelen en tegelijkertijd de nauwkeurigheid en efficiëntie te vergroten.

3. Overdaad aan gegevens

Threat hunting kan vaak te veel worden om te verwerken en kan ertoe leiden dat indicatoren over het hoofd worden gezien vanwege de grote hoeveelheid gegevens die moet worden geanalyseerd. Teams kunnen zich concentreren op de belangrijkste details door gegevens te organiseren en te filteren met behulp van SIEM- of EDR-platforms en prioritering.

4. Beperkte middelen

Voor effectieve threat hunting zijn speciale middelen nodig, die voor kleinere teams of organisaties moeilijk te verkrijgen kunnen zijn. Om dit op te lossen, kunt u overwegen om geautomatiseerde technologieën te implementeren die helpen bij monitoring en detectie, waardoor u zelfs met beperkte middelen de productie kunt verhogen.

5. Veranderend dreigingslandschap

Door de voortdurend veranderende aard van cyberdreigingen is het een uitdaging om op de hoogte te blijven van de nieuwste technieken. Houd uw veiligheidsmaatregelen up-to-date en efficiënt door de ontwikkelingen op het gebied van dreigingen bij te houden via vakpublicaties en dreigingsinformatiediensten.

Casestudy's en praktijktoepassingen

Het belang van endpoint threat hunting wordt aangetoond door praktijktoepassingen en casestudy's. Dit kan ook nuttige informatie opleveren over hoe vroegtijdige detectie van bedreigingen risico's kan verminderen en bedrijfsgegevens kan beschermen. Hier bekijkt u enkele succesverhalen over het opsporen van bedreigingen en lessen die zijn geleerd uit eerdere gebeurtenissen, die effectieve strategieën in de praktijk laten zien.

Succesvolle scenario's voor het opsporen van bedreigingen

Een zorgorganisatie die te maken heeft met een groeiend dreigingslandschap en een toenemend aantal cyberaanvallen is een perfect voorbeeld van endpoint threat hunting. Om endpoint-activiteiten continu te volgen en te onderzoeken, kan het bedrijf SentinelOne’s Endpoint Detection and Response (EDR)-service inzetten. Met deze geavanceerde techniek kunnen ze vreemde activiteitspatronen identificeren die wijzen op een mogelijk gevaar van binnenuit. De organisatie kan patiëntgegevens beveiligen en verdere schade voorkomen door het geïnfecteerde systeem binnen een paar dagen te identificeren en te isoleren.

Een ander voorbeeld is een financiële dienstverlener die actief gebruikmaakt van threat hunting om onregelmatigheden in het netwerk op te sporen. Met behulp van SentinelOne’s threat-hunting software. Ze kunnen de versleuteling of het verlies van belangrijke financiële gegevens voorkomen door snel in te grijpen en de aanval te stoppen voordat deze zich volledig kan ontwikkelen.

Hoe kan SentinelOne helpen?

SentinelOne is moderne endpointbeveiligingssoftware die bedrijven helpt bedreigingen te herkennen, te stoppen en effectief aan te pakken. SentinelOne biedt een krachtige manier om endpoint threat hunting en beveiligingsmaatregelen te verbeteren door gebruik te maken van automatisering en AI-gestuurde mogelijkheden.

• Realtime detectie van bedreigingen: SentinelOne verlaagt het risico op schade door regelmatig verdachte activiteiten te monitoren en te identificeren. Hierdoor kunnen organisaties bedreigingen herkennen en aanpakken zodra ze zich voordoen.
• Geautomatiseerde reactie en herstel: De geautomatiseerde reacties van SentinelOne verminderen de impact op systemen en productiviteit door bedreigingen snel te isoleren, in te dammen en te verminderen zonder dat menselijke tussenkomst nodig is.
• Gedragsanalyse met AI: SentinelOne voert gedragsgebaseerde analyses uit met behulp van AI en machine learning om nieuwe en niet-geïdentificeerde risico's op te sporen die standaardbeveiligingsmaatregelen zouden kunnen missen.
• Integratie van dreigingsinformatie: SentinelOne maakt gebruik van wereldwijde dreigingsinformatie om systemen te voorzien van de meest recente dreigingsinformatie, waardoor de detectienauwkeurigheid wordt verbeterd en u zich kunt voorbereiden op nieuwe aanvalstechnieken.
• Gedetailleerde forensische analyse en rapportage: Het biedt volledige forensische informatie en diepgaande rapporten die beveiligingsteams helpen bij het begrijpen van bedreigingstrends, het opstellen van beveiligingsvoorschriften en het voldoen aan wettelijke verplichtingen.
• Ondersteuning voor meerdere platforms: SentinelOne biedt volledige bescherming voor verschillende besturingssystemen door ondersteuning voor tal van platforms en beveiliging voor Windows-, macOS- en Linux-eindpunten.

Laatste gedachten over het opsporen van bedreigingen voor eindpunten

Na het lezen van dit artikel hebt u nu diepgaande kennis over endpoint threat hunting. U hebt de definitie van endpoint threat hunting en het belang ervan in de huidige digitale beveiligingsomgeving onderzocht. U hebt ook kennisgemaakt met de fundamentele procedures en middelen die bijdragen aan de efficiëntie ervan.

Nu bent u klaar om deze inzichten te gebruiken voor het ontwikkelen van een proactieve, robuuste verdedigingsstrategie, van het begrijpen van specifieke technieken zoals het identificeren van tekenen van compromittering tot het gebruik van oplossingen zoals SentinelOne.

FAQs

Wat is threat hunting?

Threat hunting is een proactieve methode om online gevaren te identificeren die mogelijk verborgen zijn in het netwerk van een bedrijf. Threat hunting is het actief zoeken naar tekenen van compromittering, verdachte activiteiten of vreemde patronen die kunnen wijzen op een cyberaanval, in tegenstelling tot standaard detectietechnieken die afhankelijk zijn van automatische meldingen. Door deze methode te gebruiken, kunnen organisaties geavanceerde risico's identificeren en aanpakken voordat ze schade kunnen aanrichten.

Waarin verschilt endpoint threat hunting van traditionele dreigingsdetectie?

Het doel van endpoint threat hunting is het opsporen van verborgen risico's op specifieke eindpunten, zoals servers, laptops en mobiele apparaten. Endpoint threat hunting omvat een grondiger onderzoek en analyse van endpoint-activiteiten, waarbij vaak complexe gevaren worden gevonden die geautomatiseerde verdedigingsmechanismen omzeilen, terwijl standaard dreigingsdetectie afhankelijk is van vooraf gedefinieerde criteria en automatische alarmen. Teams kunnen mogelijke problemen aanpakken die traditionele systemen zouden kunnen missen dankzij deze proactieve aanpak.

Wie voert endpoint threat hunting uit in een organisatie?

Endpoint threat hunting wordt meestal uitgevoerd door deskundige cybersecurityspecialisten, zoals threat hunters, incident responders of beveiligingsanalisten. Deze professionals gebruiken geavanceerde tools en methodologieën om mogelijke risico's binnen de endpoints van het bedrijf op te sporen, te onderzoeken en te elimineren. Ze bieden specifieke expertise op het gebied van dreigingsanalyse. Ze werken vaak nauw samen met cybersecurity- en IT-afdelingen om het algemene beveiligingsniveau van het bedrijf te verbeteren.